Ratramnus z Korbei (zm. ok. 868) – benedyktyn z opactwa Corbie, uczony z czasów renesansu karolińskiego.

Ratramnus z Korbei
Kraj działania

Imperium Karolińskie

Data urodzenia

800

Data śmierci

ok. 868

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

benedyktyni

Śluby zakonne

Jego życie jest bardzo słabo znane. Jest znany głównie jako autor traktatu o eucharystii De corpore et sanguine Domini, w której zaprzecza doktrynie transsubstancjacji popieranej przez żyjącego mu współcześnie w tym samym opactwie Paschasiusa Radbertusa. Ratramnus starał się godzić religię z nauką, podczas gdy Radbertus kładł nacisk na mistycyzm. Poglądy Ratramnusa nie zostały przyjęte, ich autor został zapomniany, a jego książki potępiono w roku 1050 na synodzie w Vercelli jako herezję. Jego prace zostały opublikowane dopiero w okresie renesansu na podstawie ocalałych rękopisów. Wydano je w 1532 roku i przetłumaczono. Myśl Ratramusa stała się popularna w Anglii, gdzie reformator Kościoła Thomas Cranmer przypisał Ratramusowi zmianę swojego zdania w sprawie doktryny transsubstancjacji. Kościół katolicki umieścił tę książkę w 1559 r. w Indeksie ksiąg zakazanych[1].

Na zlecenie Karola II Łysego Ratramnus napisał natomiast dwie księgi. W De praedestinatione Dei wsparł on doktrynę predestynacji.

Ratramnus był też znany z czterotomowej Contra Graecorum opposita (868), opisującej różnice między wschodnim i zachodnim chrześcijaństwem, w której bronił Kościoła zachodniego, m.in. jego doktryny Filioque przed krytyką ze strony patriarchy Konstantynopola Focjusza I Wielkiego (810-891) Wzywał też do jedności między Wschodem i Zachodem. W dziele De nativitate Christi („O narodzinach Chrystusa”) pisał, że narodziny Chrystusa były naturalne. Przekonanie to zakwestionował opat Corbie Paschasjusz, zgodnie z tradycją chrześcijańską[1].

Przypisy edytuj

  1. a b Ratramnus, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2019-07-16] (ang.).

Bibliografia edytuj