Ratzeburg
Ratzeburg (pol. hist. Racibórz[1] lub Raciąż[2]) – miasto w Niemczech w kraju związkowym Szlezwik-Holsztyn, siedziba powiatu Herzogtum Lauenburg oraz urzędu Lauenburgische Seen. Miasto liczy 13 695 mieszkańców (31 grudnia 2008).
| |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Kraj związkowy | |||||
| Burmistrz |
Rainer Voß | ||||
| Powierzchnia |
30,29 km² | ||||
| Wysokość |
36 m n.p.m. | ||||
| Populacja (31.12.2016) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
| Nr kierunkowy |
04541 | ||||
| Kod pocztowy |
23909 | ||||
| Tablice rejestracyjne |
RZ | ||||
| |||||
Położenie na mapie Szlezwika-Holsztynu  | |||||
Położenie na mapie Niemiec  | |||||
 53°42′N 10°46′E/53,700000 10,766667
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Historia edytuj
We wczesnym średniowieczu istniał jako naczelny gród słowiańskiego plemienia Połabian o nazwie Racibórz. Powstanie grodu (wzmiankowanego po raz pierwszy w roku 1062) łączone jest niekiedy z obodrzyckim księciem Raciborem (zm. 7 maja 1156). Dawna siedziba biskupstwa katolickiego (1060-1066, odnowione w 1154). Ostatecznie opanowany przez Sasów w roku 1140. Od 1296 miasto przynależało do Księstwa Saksonii-Lauenburga, a od 1619 stanowiło jego stolicę. Pod koniec XVII w. przedmiot roszczeń m.in. Danii, Szwecji, Saksonii i Meklemburgii. W 1693 miasto zostało zbombardowane przez wojska króla Danii Chrystiana V. Od 1714 pod panowaniem królów brytyjskich, a od 1814 królów duńskich. Władztwo utracone przez Danię w II wojnie o Szlezwik, od 1871 leżało w granicach Niemiec.
Zabytki edytuj
- Katedra, jeden z najstarszych ceglanych kościołów w północnych Niemczech[3]. Świątynia powstała w I połowie XIII w[3]. W środku znajduje się na belce tęczowej rzeźbiarska Grupa Ukrzyżowania z około 1260 r., gotyckie stalle, w tym jedne z najstarszych w Niemczech z ok. 1220 r., gotycki ołtarz główny z XV w., z elementami późniejszymi (barokowymi), chrzcielnica z brązu z 1440 r., renesansowa ambona dłuta Matthesa z 1576 r., barokowy ołtarz oraz liczne płyty nagrobne i epitafia, niektóre o bardzo bogatym wystroju rzeźbiarskim[3]. Do kościoła przylega średniowieczny klasztor z II poł. XIII w.[3] z zachowanymi freskami w wirydarzu. W katedrze zostały pochowane królowa Polski Małgorzata Brandenburska oraz księżniczki pomorskie z dynastii Gryfitów: Małgorzata raciborówna, Elżbieta bogusławówna, Adelajda bogusławówna i Małgorzata.
- Kościół św. Jerzego (romański)
- Kościół św. Piotra z lat 1787–1791 (klasycystyczny)
- Stary Ratusz
- Wieża ciśnień z 1904, przebudowana w 1935
- Wieża ciśnień z 1927
-
Katedra -
Kościół św. Piotra -
Stary Ratusz
.jpg)
Transport edytuj
W mieście znajduje się stacja kolejowa.
Współpraca międzynarodowa edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Krystyna Pieradzka, Walki Słowian na Bałtyku w X-XII wieku, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1953, s. 14.
- ↑ Lech Leciejewicz, Miasta Słowian Pólnocnopołabskich, Zakład Narodowy im Ossolińskich, Wrocław 1968, s. 230.
- ↑ a b c d Informator dla turystów (wersja anglojęzyczna) w katedrze. Ingeborg Hildebrandt: Kleiner Führer durch den Ratzeburger Dom. Wydane w Ratzeburgu.
Bibliografia edytuj
- Mały słownik kultury dawnych Słowian, Lech Leciejewicz (red.), Zbigniew Bukowski, Warszawa: Wiedza Powszechna, 1990, ISBN 83-214-0499-5, OCLC 69371914.