Koby

Koby
	Reduncini
	Knottnerus-Meyer, 1907
	; Przedstawiciel plemienia – kob żółty (Kobus kob)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	parzystokopytne
Podrząd	przeżuwacze
Infrarząd	Pecora
Rodzina	wołowate
Podrodzina	antylopy
Plemię	koby
	Typ nomenklatoryczny
	Redunca C.H. Smith, 1827
Synonimy
	Adenotinae Blyth, 1863; Heleotragidae J.E. Gray, 1872; Peleadae J.E. Gray, 1872; Eleotragidae J.E. Gray, 1873; Cervicaprinae Brooke, 1876; Cervicapridae: Rochebrune, 1883; Reduncidae Knottnerus-Meyer, 1907; Reduncinae: Lydekker & Blaine, 1914; Kobinae Roosevelt & Heller, 1914; Reduncini: Simpson, 1945; Menelikinae Arambourg, 1947; Peleinae: Roberts, 1951; Peleini: Sokolov, 1953; Menelikini: Viret, 1961;
Rodzaje
	zobacz opis w tekście
	zobacz opis w tekście
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Koby^[15] (Reduncini) – plemię ssaków z podrodziny antylop (Antilopinae) w obrębie rodziny wołowatych (Bovidae).

Zasięg występowania edytuj

Plemię obejmuje gatunki występujące w Afryce^[16]; od późnego miocenu do plejstocenu przedstawiciele plemienia występowali też na obszarze dzisiejszych Indii i Pakistanu^[17].

Charakterystyka edytuj

Zasiedlają tereny podmokłe. Występujące wyłącznie u samców rogi charakteryzują się licznymi, poprzecznymi zgrubieniami. Samice mają dwie pary sutków.

Podział systematyczny edytuj

Do plemienia należą następujące występujące współcześnie rodzaje^[18]^[16]^[15]:

Redunca C.H. Smith, 1827 – ridbok
Kobus A. Smith, 1840
Pelea J.E. Gray, 1851 – pelea – jedynym przedstawicielem jest Pelea capreolus (Forster, 1790) – pelea sarnia

Opisano również rodzaje wymarłe^[17]:

Dorcadoxa Pilgrim, 1939^[19] – jedynym przedstawicielem był Dorcadoxa porrecticornis (Lydekker, 1878)
Kobikeryx Pilgrim, 1939^[20] – jedynym przedstawicielem był Kobikeryx atavus Pilgrim, 1939
Menelikia Arambourg, 1941^[21]
Sivacobus Pilgrim, 1939^[22]
Thaleroceros Reck, 1935^[23] – jedynym przedstawicielem był Thaleroceros radiciformis Reck, 1935
Zephyreduncinus Vrba & Haile-Selassie, 2006^[24] – jedynym przedstawicielem był Zephyreduncinus oundagaisus Vrba & Haile-Selassie, 2006

Uwagi edytuj

↑ Typ nomenklatoryczny: Adenota J.E. Gray, 1847 (= Kobus A. Smith, 1840); nomen oblitum.
↑ Typ nomenklatoryczny: Eleotragus J.E. Gray, 1843 (= Redunca C.H. Smith, 1827); nomen oblitum.
↑ Typ nomenklatoryczny: Pelea J.E. Gray, 1851.
↑ Typ nomenklatoryczny: Eleotragus J.E. Gray, 1843 (= Redunca C.H. Smith, 1827).
↑ Typ nomenklatoryczny: Cervicapra de Blainville, 1816 (= Redunca C.H. Smith, 1827).
↑ Pisownia oryginalna, takson zdefiniowany w randze rodziny.
↑ Typ nomenklatoryczny: Kobus A. Smith, 1840.
↑ Typ nomenklatoryczny: Menelikia Arambourg, 1941

Przypisy edytuj

↑ E. Blyth: Catalogue of the Mammalia in the Museum Asiatic Society. Calcutta: Savielle & Cranenburgh, 1863, s. 168. (ang.).
↑ Gray 1872 ↓, s. 15.
↑ Gray 1872 ↓, s. 29.
↑ J.E. Gray: Hand-list of the edentate, thick-skinned and ruminant mammals in the British Museum. London: The Trustees, 1873, s. 86. (ang.).
↑ V. Brooke: Order VII.—Undulata. W: A.R. Wallace: The geographical distribution of animals. With a study of the relations of living and extinct faunas as elucidating the past changes of the earth’s surface. Cz. 2. New York: Harper and brothers, 1876, s. 224. (ang.).
↑ A.T. Rochebrune. Faune de la Sénégambie. Mammifères. „Actes de la Société Linnéenne de Bordeaux”. Quatrième série. 7, s. 175, 1883. (fr.).
↑ T. Knottnerus-Meyer. Über das Tränenbein der Huftiere. Vergleichend-anatomischer Beitrag zur Systematik der rezenten Ungulata. „Archiv für Naturgeschichte”. 73 (1), s. 39, 1907. (niem.).
↑ R. Lydekker & G. Blaine: Catalogue of the Ungulate Mammals in the British Museum (Natural History). Cz. 3: Artiodactyla, Family Bovidæ, Subfamilies Aepycerotinæ to Tragelaphinæ (Pala, Saiga, Gazelles, Oryx Group, Bushbucks, Kudus, Elands, Etc.), Antilocapridæ (Prongbuck), and Giraffidæ (Giraffes and Okapi). London: Printed by order of the Trustees, 1914, s. xii, 197. (ang.).
↑ T. Roosevelt & E. Heller: Life-histories of African Game Animals. Cz. 2. New York: Charles Scribner’s Sons, 1914, s. 478. (ang.).
↑ G.G. Simpson. The principles of classification and a classification of mammals. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 85, s. 159, 1945. (ang.).
↑ C. Arambourg: Mission scientifique de l'Omo, 1932-1933. T. 1: Géologie - Anthropologie. Paris: P. Lechevalier, 1947, s. 391. (fr.).
↑ A. Roberts: The Mammals of South Africa. Johannesburg: Trustees of „The Mammals of South Africa” Book Fund, 1951, s. 272, 294. (ang.).
↑ И.И. Соколов. Опыт естественной классификации полорогих (Bovidae). „Труды Зоологического института РАН”. 14, s. 46, 267, 1953. (ros.).
↑ J. Viret: Artiodactyla. W: Traite de Paleontologie. T. 6. Cz. 1. Paris: Masson et Cie, 1961, s. 1060. (fr.).
↑ ^a ^b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 185–186. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ ^a ^b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 185–186. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
↑ ^a ^b E.S. Vrba, F. Bibi & A.G. Costa. First Asian record of a late Pleistocene reduncine (Artiodactyla, Bovidae, Reduncini), Sivacobus sankaliai, sp. nov., from Gopnath (Miliolite Formation) Gujarat, India, and a revision of the Asian genus Sivacobus Pilgrim, 1939. „Journal of Vertebrate Paleontology”. 35 (4), s. e943399, 2015. DOI: 10.1080/02724634.2014.943399. (ang.).
↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-12-02]. (ang.).
↑ Pilgrim 1939 ↓, s. 44.
↑ Pilgrim 1939 ↓, s. 125.
↑ C. Arambourg. Antilopes nouvelles du Pléistocéne ancien de l’Omo (Abyssinie). „Bulletin du Muséum national d’histoire naturelle”. 2^e série. 13, s. 339, 1941. (fr.).
↑ Pilgrim 1939 ↓, s. 99.
↑ H. Reck. Neue genera aus der Oldoway-Fauna. „Centralblatt für Mineralogie, Geologie und Paläontologie”. Abteilung B, Geologie und Paläontologie. Jahrgang 1935, s. 218, 1935. (niem.).
↑ E.S. Vrba & Y. Haile-Selassie. A new antelope, Zephyreduncinus oundagaisus (Reduncini, Artiodactyla, Bovidae), from the Late Miocene of the Middle Awash, Afar Rift, Ethiopia. „Journal of Vertebrate Paleontology”. 26 (1), s. 214, 2006. DOI: 10.1671/0272-4634(2006)26[213:ANAZOR]2.0.CO;2. (ang.).

Bibliografia edytuj

J.E. Gray: Catalogue of ruminant Mammalia (Pecora, Linnaeus) in the British Museum. London: British Museum, 1872, s. 1–102. (ang.).
G.E. Pilgrim. The fossil Bovidae of India. „Memoirs of the Geological Survey of India, Palaeontologia Indica”. 26, s. 1–356, 1939. (ang.).

[1] Typ nomenklatoryczny: Adenota J.E. Gray, 1847 (= Kobus A. Smith, 1840); nomen oblitum.

[3] Typ nomenklatoryczny: Eleotragus J.E. Gray, 1843 (= Redunca C.H. Smith, 1827); nomen oblitum.

[5] Typ nomenklatoryczny: Pelea J.E. Gray, 1851.

[7] Typ nomenklatoryczny: Eleotragus J.E. Gray, 1843 (= Redunca C.H. Smith, 1827).

[cervi-9] Typ nomenklatoryczny: Cervicapra de Blainville, 1816 (= Redunca C.H. Smith, 1827).

[12] Pisownia oryginalna, takson zdefiniowany w randze rodziny.

[15] Typ nomenklatoryczny: Kobus A. Smith, 1840.

[18] Typ nomenklatoryczny: Menelikia Arambourg, 1941

[bly-2] E. Blyth: Catalogue of the Mammalia in the Museum Asiatic Society. Calcutta: Savielle & Cranenburgh, 1863, s. 168. (ang.).

[CITEREFGray1872[https://www.biodiversitylibrary.org/page/8707759_15]-4] Gray 1872 ↓, s. 15.

[CITEREFGray1872[https://www.biodiversitylibrary.org/page/8707773_29]-6] Gray 1872 ↓, s. 29.

[gray-8] J.E. Gray: Hand-list of the edentate, thick-skinned and ruminant mammals in the British Museum. London: The Trustees, 1873, s. 86. (ang.).

[bro-10] V. Brooke: Order VII.—Undulata. W: A.R. Wallace: The geographical distribution of animals. With a study of the relations of living and extinct faunas as elucidating the past changes of the earth’s surface. Cz. 2. New York: Harper and brothers, 1876, s. 224. (ang.).

[roch-11] A.T. Rochebrune. Faune de la Sénégambie. Mammifères. „Actes de la Société Linnéenne de Bordeaux”. Quatrième série. 7, s. 175, 1883. (fr.).

[mey-13] T. Knottnerus-Meyer. Über das Tränenbein der Huftiere. Vergleichend-anatomischer Beitrag zur Systematik der rezenten Ungulata. „Archiv für Naturgeschichte”. 73 (1), s. 39, 1907. (niem.).

[lyd&bla-14] R. Lydekker & G. Blaine: Catalogue of the Ungulate Mammals in the British Museum (Natural History). Cz. 3: Artiodactyla, Family Bovidæ, Subfamilies Aepycerotinæ to Tragelaphinæ (Pala, Saiga, Gazelles, Oryx Group, Bushbucks, Kudus, Elands, Etc.), Antilocapridæ (Prongbuck), and Giraffidæ (Giraffes and Okapi). London: Printed by order of the Trustees, 1914, s. xii, 197. (ang.).

[roo&hel-16] T. Roosevelt & E. Heller: Life-histories of African Game Animals. Cz. 2. New York: Charles Scribner’s Sons, 1914, s. 478. (ang.).

[sim-17] G.G. Simpson. The principles of classification and a classification of mammals. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 85, s. 159, 1945. (ang.).

[ara1947-19] C. Arambourg: Mission scientifique de l'Omo, 1932-1933. T. 1: Géologie - Anthropologie. Paris: P. Lechevalier, 1947, s. 391. (fr.).

[rob-20] A. Roberts: The Mammals of South Africa. Johannesburg: Trustees of „The Mammals of South Africa” Book Fund, 1951, s. 272, 294. (ang.).

[sok-21] И.И. Соколов. Опыт естественной классификации полорогих (Bovidae). „Труды Зоологического института РАН”. 14, s. 46, 267, 1953. (ros.).

[vir-22] J. Viret: Artiodactyla. W: Traite de Paleontologie. T. 6. Cz. 1. Paris: Masson et Cie, 1961, s. 1060. (fr.).

[Cichocki&inni-23] Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 185–186. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[Burgin&inni-24] C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 185–186. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).

[Vrba&inni-25] E.S. Vrba, F. Bibi & A.G. Costa. First Asian record of a late Pleistocene reduncine (Artiodactyla, Bovidae, Reduncini), Sivacobus sankaliai, sp. nov., from Gopnath (Miliolite Formation) Gujarat, India, and a revision of the Asian genus Sivacobus Pilgrim, 1939. „Journal of Vertebrate Paleontology”. 35 (4), s. e943399, 2015. DOI: 10.1080/02724634.2014.943399. (ang.).

[mdd-26] N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-12-02]. (ang.).

[CITEREFPilgrim193944-27] Pilgrim 1939 ↓, s. 44.

[CITEREFPilgrim1939125-28] Pilgrim 1939 ↓, s. 125.

[ara1941-29] C. Arambourg. Antilopes nouvelles du Pléistocéne ancien de l’Omo (Abyssinie). „Bulletin du Muséum national d’histoire naturelle”. 2^e série. 13, s. 339, 1941. (fr.).

[CITEREFPilgrim193999-30] Pilgrim 1939 ↓, s. 99.

[reck-31] H. Reck. Neue genera aus der Oldoway-Fauna. „Centralblatt für Mineralogie, Geologie und Paläontologie”. Abteilung B, Geologie und Paläontologie. Jahrgang 1935, s. 218, 1935. (niem.).

[vrba&sel-32] E.S. Vrba & Y. Haile-Selassie. A new antelope, Zephyreduncinus oundagaisus (Reduncini, Artiodactyla, Bovidae), from the Late Miocene of the Middle Awash, Afar Rift, Ethiopia. „Journal of Vertebrate Paleontology”. 26 (1), s. 214, 2006. DOI: 10.1671/0272-4634(2006)26[213:ANAZOR]2.0.CO;2. (ang.).

[15]

[a]

[1]

[b]

[2]

[c]

[3]

[d]

[4]

[e]

[5]

[6]

[f]

[7]

[8]

[g]

[9]

[10]

[h]

[11]

[12]

[13]

[14]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]