Refeudalizacja – pogłębienie, nawrót stosunków feudalnych[1]. Proces ten dał się zauważyć na przełomie XV i XVI wieku na terenach położonych na wschód od Łaby. Dominowała tam gospodarka folwarczno-pańszczyźniana, która pogłębiała stosunki feudalne. Gospodarka ta polegała na zobowiązaniu chłopów do prac polowych kilka dni w tygodniu, za co nie musieli płacić czynszu[2].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. G. Olczyk, Inercja nieformalnych instytucji w rozwoju ekonomicznym Polski, „Przedsiębiorczość i Zarządzanie“, 18, 2017, 9, s. 186.
  2. W. Lamentowicz, Kapitalizm i reformy społeczne: studium z teorii państwa, Warszawa 1987, s. 44.

Bibliografia edytuj

  • I. Ihnatowicz, A. Mączak, B. Zientara, J. Żarnowski, Społeczeństwo polskie od X do XX wieku, wyd. 3 popr., Książka i Wiedza, Warszawa 1996. ISBN 83-05-12846-6