Rehabilitacja medyczna

Rehabilitacja medyczna (rehabilitacja lecznicza) – kompleksowe i zespołowe działanie na rzecz osoby niepełnosprawnej fizycznie lub psychicznie (lub z deficytem w ww. obszarach), które ma na celu przywrócenie tej osobie pełnej lub maksymalnej do osiągnięcia sprawności fizycznej lub psychicznej[1], a także zdolności do pracy oraz do brania czynnego udziału w życiu społecznym. Rehabilitacja jest integralną częścią procesu terapeutycznego, na równi z innymi metodami leczenia, współdecydującą o jego ostatecznej efektywności. Ze względu na zróżnicowanie oddziaływań rehabilitacja (szczególnie rehabilitacja neurologiczna – neurorehabilitacja) jest często prowadzona przez interdyscyplinarny zespół terapeutyczny składający się z lekarzy różnych specjalności, fizjoterapeutów, terapeutów zajęciowych, pielęgniarek, logopedów, psychologów, muzykoterapeutów itp.

Mężczyzna siedzący na ławce za trójkołowym rowerem rehabilitacyjnym ze wspomaganiem elektrycznym
Trójkołowy rower rehabilitacyjny ze wspomaganiem elektrycznym

Twórcami współczesnej rehabilitacji są: profesor Howard Rusk, a w Polsce profesor Wiktor Dega. Rehabilitacja to proces medyczny i społeczny. Rehabilitacja ruchowa – usprawnianie osób z dysfunkcją narządu ruchu. Specjalista z zakresu rehabilitacji ruchowej – fizjoterapeuta – stosuje w procesie usprawniania metody fizjoterapii.

W Polsce rehabilitacja medyczna jest jedną ze specjalizacji lekarskich[2], a jej konsultantem krajowym od 5 lipca 2018 jest prof. nadzw. dr hab. n. med. Piotr Majcher[3].

Model rehabilitacji edytuj

Polska szkoła rehabilitacji zaproponowała tzw. model rehabilitacji (jego twórcami są m.in. Marian Weiss i Aleksander Hulek), na który składa się:

  • Powszechność – każdy ma prawo do rehabilitacji, niezależnie od rozpoznania, wieku i rokowania.
  • Wczesność (zapoczątkowania) – powinna być rozpoczęta jak najwcześniej.
  • Kompleksowość – działanie prowadzone przez zespół specjalistów kierowane na wszystkie sfery pacjenta (fizyczne, psychiczne, duchowe, zachowania społeczne itd.) przy użyciu wielu terapii i technik.
  • Ciągłość – rehabilitacja jest procesem ciągłym, rozpoczęty proces rehabilitacji jest kontynuowany do zakończenia.

Przypisy edytuj

  1. Małgorzata Kupisiewicz: Słownik Pedagogiki Specjalnej. Wyd. I. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2013, s. 304. ISBN 978-83-01-17338-8. (pol.).
  2. Program specjalizacji w dziedzinie REHABILITACJI MEDYCZNEJ dla lekarzy nieposiadających odpowiedniej specjalizacji I lub II stopnia, lub tytułu specjalisty w odpowiedniej dziedzinie medycyny. Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego, 2018-11-13. [dostęp 2021-06-14].
  3. Konsultanci krajowi. Ministerstwo Zdrowia. [dostęp 2021-06-14].

Linki zewnętrzne edytuj