Rejon słonimski (biał. Слонімскі раён, Słonimski rajon ros. Слонимский район, Słonimskij rajon) – rejon w zachodniej Białorusi, w obwodzie grodzieńskim.

Rejon słonimski
Слонімскі раён
Rejon
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Białoruś

Obwód

 grodzieński

Siedziba

Słonim

Powierzchnia

1470,63 km²

Populacja (2009)
• liczba ludności


67 288

• gęstość

45,8 os./km²

Numer kierunkowy

+375-15-62

Kod pocztowy

231 7хх, 231 8хх

Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Położenie na mapie
Strona internetowa

Geografia edytuj

Rejon słonimski ma powierzchnię 1470,63 km². Lasy zajmują powierzchnię 547,95 km², bagna 40,16 km², obiekty wodne 12,78 km²[1]. Graniczy od zachodu z rejonem zelwieńskim, od północy z rejonem zdzięciolskim, od wschodu z rejonem baranowickim obwodu brzeskiego, od południa z rejonem iwacewickim obwodu brzeskiego, a od południowego wschodu rejonem prużańskim obwodu brzeskiego[2].

Gospodarka edytuj

Największym ośrodkiem przemysłowym rejonu jest miasto Słonim, w którym ok. 1/3 stanowi przemysł lekki, 1/3 przemysł leśny, celulozowo-papierniczy i przetwórstwo drewna, 1/5 – spożywczy, a pozostały – maszynowy i obróbka metali. Oprócz tego w rejonie istnieje jeszcze kilka niewielkich ośrodków przemysłowych. W Nowosiółkach na zachodzie i Oziernicy na północy rejonu produkowane są materiały budowlane, w Szyłowicach Wielkich na południowym wschodzie istnieje niewielki przemysł spożywczy. W miejscowości Wyszywka na południowych obrzeżach Słonima produkowane są wybory rzemiosła artystycznego[3].

Na terenie rejonu istnieją dwa ośrodki przemysłu wydobywczego: w Oziernicy na zachodzie rejonu i Wierchlesiu na wschodzie pozyskiwane są mieszanki żwirowo-piaskowe[3].

Przez rejon przechodzą gazociągi o znaczeniu międzynarodowym. Z północy na południe przechodzi gazociąg WilnoIwacewicze. W pobliżu Słonima odchodzi z niego na zachód odgałęzienie, biegnące dalej do Polski i Niemiec. Przez rejon przebiega też z północy na południe elektryczna linia przesyłowa[3].

Ludność edytuj

W 2009 roku rejon zamieszkiwało 67 288 osób, w tym 48 970 w miastach i 18 318 na wsi[4].

Przypisy edytuj

  1. Gosudarstwiennyj ziemielnyj kadastr po sostojaniju na 1 janwaria 2011 g.. Państwowy Komitet ds. Nieruchomości Republiki Białorusi. [dostęp 2011-05-15]. (ros.).
  2. Politiko–administratiwnaja karta. W: pod red. R. A. Żmojdiaka: Gieografija Biełarusi. Atłas. 10 kłass. s. 4.
  3. a b c Grodnienskaja obłast′. Ekonomiczeskaja karta. W: pod red. R. A. Żmojdiaka: Gieografija Biełarusi. Atłas. 10 kłass. s. 59.
  4. Pieriepiś nasielenija Riespubliki Biełaruś 2009 goda. Czislennost′ nasielenija obłastiej i rajonow. Grodnienskaja [online], Narodowy Komitet Statystyczny Republiki Białorusi [dostęp 2011-05-15] [zarchiwizowane z adresu 2010-09-18] (ros.).

Bibliografia edytuj

  • pod red. R. A. Żmojdiaka: Gieografija Biełarusi. Atłas. 10 kłass. Mińsk: RUP "Biełkartografija", 2009, s. 64. ISBN 978-985-508-168-6. (ros.).

Zobacz też edytuj

Powiat słonimski