Remigijus Žemaitaitis

Remigijus Žemaitaitis (ur. 30 maja 1982 w Szyłokarczmie) – litewski polityk i prawnik, poseł na Sejm Republiki Litewskiej, przewodniczący partii Porządek i Sprawiedliwość i następnie ugrupowania Wolność i Sprawiedliwość.

Remigijus Žemaitaitis
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

30 maja 1982
Szyłokarczma

Zawód, zajęcie

polityk, prawnik

Alma Mater

Uniwersytet Wileński

Stanowisko

poseł na Sejm Republiki Litewskiej

Życiorys edytuj

W 2000 ukończył szkołę średnią w Szyłokarczmie, a w 2005 studia prawnicze na Uniwersytecie Wileńskim. Od 2002 pracował w firmie prawniczej, był też krótko urzędnikiem w Głównej Komisji Wyborczej, zatrudniony od 2005 jako asystent sędziego. Zaangażował się w działalność partii Porządek i Sprawiedliwość. Był asystentem jej liderów Rolandasa Paksasa i Juozasa Imbrasasa. Bez powodzenia kandydował do Sejmu w wyborach w 2008 i do Parlamentu Europejskiego w wyborach w 2009[1]. W tym samym roku uzyskał jednak mandat poselski, wygrywając wybory uzupełniające rozpisane po rezygnacji socjaldemokraty Zigmantasa Balčytisa. W 2012 i 2016 Remigijus Žemaitaitis z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję[2][3].

W październiku 2016, po rezygnacji złożonej przez Rolandasa Paksasa, został pełniącym obowiązki przewodniczącego Porządku i Sprawiedliwości[4], a w grudniu tegoż roku formalnie stanął na czele partii[5]. W wyborach w 2019 otwierał listę kandydatów swojej partii do Europarlamentu[6], która nie uzyskała żadnych mandatów.

W 2020 objął funkcję przewodniczącego partii Wolność i Sprawiedliwość, formacji powstałej z przekształcenia LLS, do której dołączyły postawione w stan likwidacji ugrupowanie Porządek i Sprawiedliwość oraz ruch Artūrasa Paulauskasa[7]. Funkcję tę sprawował do jesieni 2022[8].

W wyborach w tym samym roku został ponownie wybrany do Sejmu[9] jako jedyny kandydat swojego ugrupowania. W wyborach w 2023 bez powodzenia ubiegał się o stanowisko mera Kłajpedy, przegrywając w I turze z wynikiem 20,4%[10]. Zdobył wówczas mandat radnego Kłajpedy, którego nie przyjął, decydując się na dalszą pracę w parlamencie[11]. W 2023 został zawieszony w prawach członka Wolności i Sprawiedliwości, co uzasadniano jego ocenianymi jako antysemickie wypowiedziami[12]. Z tym samym roku założył nowe ugrupowanie Nemuno aušra[13].

Przypisy edytuj

  1. Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2009. [dostęp 2023-04-19]. (lit.).
  2. Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2012. [dostęp 2023-04-19]. (lit.).
  3. Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2016. [dostęp 2023-04-19]. (lit.).
  4. R. Paksas pasitraukė, jį pakeitė R. Žemaitaitis. delfi.lt, 12 października 2016. [dostęp 2023-04-19]. (lit.).
  5. Žemaitaitis picked as leader of Order and Justice party. delfi.lt, 12 grudnia 2016. [dostęp 2023-04-19]. (ang.).
  6. Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2009. [dostęp 2023-04-19]. (lit.).
  7. Nowa partia „Wolność i sprawiedliwość” z Remigijusem Žemaitaitisem na czele. tvp.pl, 6 czerwca 2020. [dostęp 2023-04-19].
  8. Pasibaigus R. Žemaitaičio kadencijai laikinai partijai vadovaus A. Paulauskas. etaplius.lt, 11 listopada 2022. [dostęp 2023-04-19]. (lit.).
  9. Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2020. [dostęp 2023-04-19]. (lit.).
  10. Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2023. [dostęp 2023-04-19]. (lit.).
  11. Radvilė Rumšienė: Naujoji Klaipėdos valdžia: Žemaitaitis uostamiesčio taryboje neliks, bet sukirto rankomis su Vaitkumi. lrt.lt, 22 marca 2023. [dostęp 2023-04-19]. (lit.).
  12. „Laisvė ir teisingumas” stabdo Žemaitaičio narystę partijoje. lrt.lt, 19 maja 2023. [dostęp 2024-02-04]. (lit.).
  13. R.Žemaitaitis patvirtintas naujai įkurtos partijos „Nemuno aušra” pirmininku. 15min.lt, 11 listopada 2023. [dostęp 2024-02-04]. (lit.).

Bibliografia edytuj