Renata Pałys

polska aktorka

Renata Pałys (ur. 12 października 1956 we Wrocławiu) – polska aktorka teatralna, telewizyjna i filmowa, scenarzystka i reżyserka teatralna. Zyskała popularność jako odtwórczyni roli Heleny Paździoch w sitcomie Polsat Świat według Kiepskich (1999–2022).

Renata Pałys
Data i miejsce urodzenia

12 października 1956
Wrocław

Zawód

aktorka

Współmałżonek

Krzysztof Pałys
(od 1982)

Lata aktywności

od 1980

Strona internetowa

27 marca 2022, w Międzynarodowy Dzień Teatru, w Centrum Sztuk Performatywnych Piekarnia została uhonorowana przez prezydenta Wrocławia za swoją pracę i osiągnięcia artystyczne i otrzymała Super Diament „za budowanie wesołego oblicza Wrocławia”[1].

Życiorys edytuj

Wczesne lata edytuj

Urodziła się i dorastała we Wrocławiu jako córka Miry Wilkowskiej i Henryka Wilkowskiego (1933–1996), wrocławskiego artysty plastyka[2][3]. W 1980 ukończyła studia na Wydziale Lalkarskim filii PWST we Wrocławiu.

Kariera edytuj

W latach 1980–1981 pracowała w Teatrze im. C.K. Norwida w Jeleniej Górze. W 1981 podjęła pracę w Teatrze Współczesnym im. Wiercińskiego we Wrocławiu. W 1982 roku przeniosła się do Wrocławskiego Teatru Pantomimy, gdzie pracowała do 1987, kiedy rozpoczęła pracę na deskach Teatru Kalambur. Tam zaś pracowała przez dwa lata. W latach 1992–1993 była współpracownikiem działu kultury wrocławskiej „Gazety Wyborczej”.

Od 1999 do 2021 wcielała się w postać Heleny Paździochowej w popularnym sitcomie Świat według Kiepskich. Jest autorką scenariusza 561. odcinka tego serialu oraz współscenarzystką (wraz z Adkiem Drabińskim) odcinków 569, 580 586, i 587.

19 grudnia 2008 była uczestniczką odcinka specjalnego programu Gdzie jest Kłamczuch?[4].

Od 2009 prowadzi działalność pedagogiczną w studium aktorskim. W latach 2008–2012 była także menedżerką rockowego zespołu muzycznego All Sounds Allowed[5].

W 2015 założyła fundację „Wreszcie”[6].

Życie prywatne edytuj

W 1982 wyszła za mąż za Krzysztofa Pałysa, którego poznała we Wrocławskim Teatrze Pantomimy[7]. Mają syna Krzysztofa (ur. 1983)[8].

Filmografia edytuj

Filmy edytuj

Rok Tytuł Rola Reżyser
1977 Indeks Janusz Kijowski
1980 Ukryty w słońcu Jerzy Trojan
1982 Wielki Szu Sylwester Chęciński
1984 Lubię nietoperze Grzegorz Warchoł
Sezon na bażanty kobieta na zabawie z okazji powrotu Kaczmarka[9] Wiesław Saniewski
Dom Sary Zygmunt Lech
1985 Problemat profesora Czelawy prostytutka[10]
Przez dotyk Magdalena Łazarkiewicz
Na całość Franciszek Trzeciak
1986 Ucieczka (TV) kobieta wyciągana siłą z karetki Tomasz Szadkowski
Pusta klatka Leszek Baron
Mewy (fragmenty życiorysu) prostytutka w lokalu Jerzy Passendorfer
1988 Konsul pielęgniarka Mirosław Bork
1989 Szklany dom Małgorzata Kopernik
1990 Snowbal Dieter Meyer
1992 Magneto (TV) znachorka Jan Jakub Kolski
1993 Jańcio Wodnik żona umarlaka
Obcy musi fruwać kobieta w pociągu Wiesław Saniewski
1996 Deszczowy żołnierz kobieta na imprezie charytatywnej[11]

Seriale TV edytuj

Role teatralne edytuj

Rok Tytuł Autor Rola Reżyser Teatr
1981 Słoneczny kraj Stanisław K. Stopczyk Lis Wojciech Kopciński Teatr im. Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze
Opowieści Lasku Wiedeńskiego Ödön von Horváth Emma Włodzimierz Nurkowski
Jeszcze żyjemy Jan Pietrzak śpiew Jan Pietrzak
1981 Rycerze Króla Artura Henryk Tomaszewski Herzeleide Henryk Tomaszewski Wrocławski Teatr Pantomimy
1987 Nasz Julo czerwony Marian Pankowski Dziewuszka / Francuzka Bogusław Litwiniec Ośrodek Teatru Otwartego „Kalambur” we Wrocławiu
1988 Prawdomówny kłamca Grigori Gorin Grajczanka
Się kochamy Murray Schisgal Ellen Manville Anna Matysiak
Audiencja III Bogusław Schaeffer Ona Wojciech Ziemiański Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu
1989 Opowieści Lasku Wiedeńskiego Ödön von Horváth Emma Henryk Adamek Teatr Polski we Wrocławiu
1992 Wenecjanka Beolco Angelo / Anonim wenecki Oria Łukasz Pijewski Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy
1994 Nienawidzę Marek Koterski kobieta Andrzej Gałła Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu
2004 Dzieci z Bullerbyn Astrid Lindgren Lisa Tomasz Dajewski Świdnicki Ośrodek Kultury
2005 Głosy z Theresienstadt Ilse Weber Maria Bente Kahan Fundacja Bente Kahan we Wrocławiu
2015 Unijna mądrość Remigiusz Spólny Marysia Stanisław Melski Teatr Mały we Wrocławiu
Audiencja III, czyli Raj Eskimosów Bogusław Schaeffer Ona Wojciech Ziemiański Fundacja „Wreszcie”
Teatr im. Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze
2017 Małżeństwo we frankach szwajcarskich Jan Jakub Należyty Matka Dariusz Gnatowski Krakowski Teatr Komedia
Psiunio Daniel i Agnès Besse Zoe Michal Kaleta Fundacja „Ino Chichrać” w Poznaniu
Balladyna Juliusz Słowacki n.d. Renata Pałys Monument Productions
2018 Zemsta Aleksander Fredro
Aladyn Tomasz Czekalski

Przypisy edytuj

  1. Wrocław honoruje ludzi teatru w dniu ich święta. 46. Wrocławska Księga Pamięci. Wroclaw.pl, 2022-03-28. [dostęp 2022-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-04)]. (pol.).
  2. Wilkowski Henryk (1933–1996). Związek Polskich Artystów Plastyków: Okręg Wrocław. [dostęp 2020-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-10)]. (pol.).
  3. Renata Pałys: Jestem szczęśliwa. Interia.pl. [dostęp 2020-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-29)]. (pol.).
  4. Gwiazdy z programu „Gdzie jest Kłamczuch?” przekazały 27 750 zł na rzecz chorych dzieci!. fundacjapolsat.pl. [dostęp 2012-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-22)].
  5. Paździochowa ma hardrockowy zespół! W realu. Fakt.pl. [dostęp 2020-08-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-06)]. (pol.).
  6. „Świat według Kiepskich”: Renata Pałys pokochała włoskie smaki. Interia.pl. [dostęp 2020-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-11)]. (pol.).
  7. Tygodnik Życie na Gorąco nr 24, 16 czerwca 2016, s. 37.
  8. Bożena Stasiak: Renata Pałys: Nie brakuje mi pogody ducha. „Super Express”. [dostęp 2020-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-11)]. (pol.).
  9. Sezon na bażanty [online], FilmPolski [dostęp 2023-11-19] (pol.).
  10. Problemat Profesora Czelawy [online], FilmPolski [dostęp 2023-11-19] (pol.).
  11. Deszczowy żołnierz [online], FilmPolski [dostęp 2023-11-19] (pol.).
  12. Świat według Kiepskich 29 – Odcinek 1 – Prawdziwa historia Grala. YouTube, 2020-03-14. [dostęp 2021-11-06]. (pol.).

Linki zewnętrzne edytuj