Renata Sonnenfeld-Tomporek

polska specjalistka prawa międzynarodowego

Renata Sonnenfeld-Tomporek (ur. 20 października 1926 w Leningradzie, zm. 11 czerwca 2012 w Warszawie[1]) – polska prawniczka, profesor prawa międzynarodowego.

Renata Sonnenfeld-Tomporek
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

20 października 1926
Leningrad

Data i miejsce śmierci

11 czerwca 2012
Warszawa

Profesor doktor habilitowana nauk prawnych
Specjalność: prawo międzynarodowe
Alma Mater

Uniwersytet Wrocławski

Doktorat

1958
UWr

Habilitacja

1973

Profesura

1985 – nadzwyczajna
1990 – zwyczajna

Nauczycielka akademicka, badawczka
jednostka

Polski Instytut Spraw Międzynarodowych, Uniwersytet Łódzki, Uniwersytet Warszawski, Wyższa Szkoła Zarządzania i Prawa im. Heleny Chodkowskiej

Życiorys edytuj

Pochodziła ze znanej warszawskiej rodziny. Jej dziadek Adolf Gustaw Sonnenfeld był dziewiętnastowiecznym kompozytorem i dyrygentem.

Wychowała się w Niemczech, gdzie w Poczdamie w 1945 ukończyła szkołę średnią. Od 1946 mieszkała w Polsce. W 1951 została absolwentką Wydziału Prawa Uniwersytetu Wrocławskiego. W 1958 obroniła pracę doktorską Struktura Rady Bezpieczeństwa ONZ napisaną pod opieką prof. Stanisława Huberta. Stopień doktor habilitowanej uzyskała w 1973 na podstawie dorobku naukowego oraz rozprawy pt. Ograniczenia kompetencji państw członkowskich EWG. Atmosfera Marca 68 stanęła na przeszkodzie uzyskaniu przez nią habilitacji w 1968 roku. Również na drodze do tytułu profesora mnożono przed nią przeszkody. Tytuł profesor nadzwyczajnej otrzymała w 1985, a zwyczajnej w 1990.

Pracowała naukowo w Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych (do 1992). Od 1983 wykładała na Uniwersytecie Łódzkim), gdzie od 1985 do 1997 pracowała na pełnym etacie. Kierowała tam Katedrą Prawa Międzynarodowego. Od 1998 do 2003 wykładała prawo międzynarodowe i prawo Unii Europejskiej na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, a następnie w Wyższej Szkole Zarządzania i Prawa im. Heleny Chodkowskiej.

Pod jej kierunkiem w 1998 stopień naukowy doktora uzyskał Jacek Skrzydło[2].

Wybrane publikacje edytuj

  • Funkcje i struktura Sekretariatu ONZ (1967)
  • Realizacja zasad współistnienia państw w ONZ (1968)
  • Ograniczenia kompetencji państw członkowskich Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (1973)
  • Uchwały Rady Bezpieczeństwa ONZ. Zagadnienia prawne (1979; wyd. ang. Resolutions of the United Nations Security Council 1988)
  • Odpowiedzialność państwa w prawie międzynarodowym (red.) (1980)
  • Organizacja międzynarodowa jako strona traktatu (1983)

Przypisy edytuj

  1. nekrolog. [dostęp 2012-06-15]. (pol.).
  2. Dr hab. Jacek Michał Skrzydło, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2010-04-07].