Reper (fr. repère – znak, punkt wyjściowy) – połączenie punktu rozmaitości i bazy przestrzeni stycznej w tym punkcie.

Zbiór wszystkich reperów na rozmaitości gładkiej ma również strukturę rozmaitości gładkiej i jest wiązką włóknistą nad rozmaitością wyjściową. Wiązka ta nazywa się wiązką reperów, a jej przekroje nazywają się polem reperów. Często przez termin reper rozumie się pole reperów. Wiązkę reperów na rozmaitości na ogół oznacza się przez

Przykład edytuj

W przestrzeni   każde przekształcenie   grupy przekształceń afinicznych można określić podaniem:

  1. punktu   w który jest przekształcany początek układu współrzędnych   oraz
  2. układu wektorów   w które przekształca przekształcenie liniowe stowarzyszone z   wektory   bazy kanonicznej w   Przy tym wyznacznik   powinien być różny od zera.

Zbiór ciągów

 

nazywa się wtedy reperem afinicznym[1].

Zbiór reperów afinicznych jest podzbiorem otwartym   przestrzeni  

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. A. Картан: Дифференциальное иcчисление, дифференциальные формы. Wyd. 1. Москва: Мир, 1971, s. 350.