Retriever z Nowej Szkocji

Retriever z Nowej Szkocji – jedna z ras psów, należąca do grupy psów aportujących, płochaczy i psów wodnych, zaklasyfikowana do sekcji psów aportujących. Podlega próbom pracy[1].

Retriever z Nowej Szkocji
Ilustracja
Retriever z Nowej Szkocji
Inne nazwy

Nova scotia duck tolling retriever, retriever z Nowej Szkocji, toller, Yarmouth toller

Kraj patronacki

Kanada

Kraj pochodzenia

Kanada[1]

Wymiary
Wysokość

48 - 51 cm (psy),
45 - 48 cm (suki)

Masa

17 - 23 kg

Klasyfikacja
FCI

Grupa VIII, Sekcja 1,
numer wzorca 312

AKC

Sporting

ANKC

Grupa 3 (Gundogs)

CKC

Grupa 1 – Sporting Dogs

KC(UK)

Gundog

UKC

Gun Dog Breeds

Wzorce rasy
Głowa Retrievera z Nowej Szkocji
Siedmiotygodniowe psy rasy Retriever z Nowej Szkocji

Rys historyczny edytuj

Rasa i jej nazwa pochodzi ze wschodnich wybrzeży (Nowa Szkocja) Kanady. Drugi człon nazwy wziął się od angielskiego czasownika "to retrieve" – "przynosić" od zadań, jakie spełniają te psy w myślistwie. Retrievery z Nowej Szkocji były używane do polowania na kaczki. Myśliwy zachęcał psa do zabawy na brzegu jeziora, a kiedy zaciekawione ptaki podpływały bliżej, wtedy padał strzał. Zestrzelone kaczki, pies aportował z wody na brzeg.

Wygląd edytuj

Budowa edytuj

Retrievery z Nowej Szkocji mają kościec średni lub ciężki i zwartą budowę ciała. Silnie umięśnione, o głębokiej klatce piersiowej, przystosowane są do aportowania nawet z bardzo zimnej wody.

Szata i umaszczenie edytuj

Tollery posiadają gęsta sierść o obfitym podszerstku. Barwa sierści to różne odcienie czerwonego i pomarańczowego koloru. Często, na okrywie włosowej, pojawiają się białe znaczenia (klatka piersiowa, stopy, maska i koniec ogona). Sierść może nieznacznie falować jedynie na grzbiecie. Pigment nosa, warg i powiek powinien zlewać się z kolorem sierści, lub być czarny.

Zachowanie i charakter edytuj

Tollery to psy wrażliwe i rodzinne. Inteligentne, czujne i radosne łatwo się uczą i są tolerancyjne wobec dzieci, także w stosunku do innych zwierząt. Żywiołowe, pewne siebie, nie są nadmiernie szczekliwe. Ze względu na dużą aktywność psy tej rasy, do prawidłowego funkcjonowania, wymagają możliwości codziennego zaspokojenia potrzeby ruchu i pracy. Nova Scotia Duck Tolling Retriever są psami o dużej wrażliwości i pobudliwości. Są to psy bardzo inteligentne, niezależne i ciekawe. Tollery nie są zbyt wylewne w stosunku do obcych.[2]

Użytkowość edytuj

Wszechstronnie użyteczne, spełniają się w roli psów myśliwskich, jak i psów rodzinnych, do towarzystwa. Zwinne, szybkie i inteligentne, doskonale sprawdzają się w grach i sportach, np. w testach sprawności fizycznej i posłuszeństwa, agility, flyballu czy frisbee.

Zdrowie i pielęgnacja edytuj

Tollery cieszą się stosunkowo dobrym zdrowiem, jednak coraz większa popularność może przyczynić się do wzrostu chorób. Zdarzają się problemy z dysplazją stawów biodrowych i łokciowych, choroby autoimmunologiczne oraz schorzenia oczu. Przy zapewnieniu odpowiedniej dawki ruchu retriever z Nowej Szkocji, może być trzymany w mieszkaniu. Potrzebuje przynajmniej 1,5 godziny spaceru dziennie, wypełnionego różnorodnymi ćwiczeniami. Nie jest to pies stróżujący i potrzebuje ścisłego kontaktu z człowiekiem.

Przypisy edytuj

  1. a b Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. s. 317.
  2. Redakcja portalu Psinosek.pl, Nova Scotia Duck Tolling Retriever [online], Psinosek.pl, 3 sierpnia 2022 [dostęp 2023-02-27] (pol.).

Bibliografia edytuj

  • Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
  • Eva Maria Krämer: Rasy psów. Warszawa: Oficyna Wydawnicza MULTICO, 1998, s. 134. ISBN 83-7073-122-8.

Linki zewnętrzne edytuj