Rezerwat przyrody Świdwie
Rezerwat przyrody Świdwie – unikatowy w skali europejskiej rezerwat ptactwa wodnego i błotnego. Leży na północnym zachodzie województwa zachodniopomorskiego w powiecie polickim, na południowym krańcu Puszczy Wkrzańskiej; obejmuje obszar 904,04 ha jeziora Świdwie i podmokłe tereny wokół niego (bagniska, torfowiska niskie i trzcinowiska).
| |
| rezerwat faunistyczny[1] | |
| Typ |
faunistyczny, wodny[1] |
|---|---|
| Podtyp |
ptaków, jezior mezotroficznych i eutroficznych oraz stawów[1] |
| Państwo | |
| Województwo | |
| Data utworzenia |
1963 |
| Akt prawny | |
| Powierzchnia |
904,04[1] ha |
| Ochrona | |
Położenie na mapie gminy Police  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu polickiego  | |
 53°33′33″N 14°22′20″E/53,559167 14,372222
| |
.jpg)
.jpg)
Fauna edytuj
Ochroną objęto tutaj żurawie, wilgi, błotniaki – stawowy i łąkowy, strumieniówki, derkacze, gęsi – zbożowa, gęgawa i białoczelna, bataliony, chruściele i wiele innych. Łącznie w okresie lęgowym przebywa tu ponad 160 gatunków ptaków[2]. Na obszarze rezerwatu znajduje się również terytorium łowieckie bielika. Ponadto Świdwie jest ważnym żerowiskiem i miejscem odpoczynku dziesiątek tysięcy ptaków na trasie ich wędrówek pomiędzy północną Skandynawią a basenem Morza Śródziemnego.
Flora edytuj
Większą część jeziora zarastają trzcinowiska, w pozostałej części występują: grążel żółty, żabiściek pływający, osoka aloesowata i rzadki grzybieńczyk wodny.
Turystyka edytuj
Corocznie rezerwat odwiedza ponad 20 tys. osób, głównie z kraju, choć jest również popularny wśród Niemców i Skandynawów.
Szlaki turystyczne edytuj
Rezerwat jest węzłem szlaków turystycznych. Spotykają się tutaj:
Konwencja ramsarska edytuj
Od 3 stycznia 1984 rezerwat znajduje się na liście konwencji ramsarskiej.
Obszar rezerwatu figuruje na liście (OSO – Obszarów Specjalnej Ochrony) w programie Natura 2000 pod numerem PLB320006, jako ostoja o powierzchni 7196,241 ha. Na północy graniczy z innym OSO – Zalewem Szczecińskim (PLB320009).
Miejscowości w okolicy rezerwatu edytuj
- Węgornik
- Zalesie (siedziba Nadleśnictwa Trzebież)
- Tanowo (dojazd autobusem komunikacji miejskiej ze Szczecina lub z Polic)
- Łęgi – ul. Na Świdwie
- Stolec
Bibliografia edytuj
- Świdwie – Rezerwat Przyrody – album zrealizowany przez fotografików: Marka Cichonia i Jerzego Giergielewicza, tekst: Wojciech Zyska i Przemysław Zyska, z dołączoną kasetą magnetofonową z głosami przyrody, zarejestrowanymi przez Rościsława Wysockiego, Wydawnictwo Promocyjne Albatros, Szczecin 1994, ISBN 978-83-857960-5-3[3]
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e Rezerwat przyrody Świdwie. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-04-18].
- ↑ W. i P. Zyska, Świdwie – rezerwat przyrody, Wydawnictwo Promocyjne Albatros, 1994, ISBN 978-83-857960-5-3.
- ↑ M. Osajda: Kultowe Świdwie. 24kurier.pl. [dostęp 2022-05-10].