Wikipedia

Rezerwat przyrody Barania Góra (województwo świętokrzyskie)

Rezerwat przyrody Barania Góra – rezerwat leśny na terenie powiatu kieleckiego, w gminie Strawczyn[1]. Rezerwat obejmuje południowe stoki Baraniej Góry w Paśmie Oblęgorskim nad miejscowością Oblęgorek, w granicach Suchedniowsko-Oblęgorskiego Parku Krajobrazowego i obszaru Natura 2000 Lasy Suchedniowskie[2].

Rezerwat przyrody Barania Góra
Ilustracja
Wąwóz w rezerwacie
rezerwat leśny
Typ

fitocenotyczny

Podtyp

zbiorowisk leśnych

Państwo

 Polska

Mezoregion

Góry Świętokrzyskie

Data utworzenia

5 lutego 1994

Akt prawny

M.P. z 1994 r. nr 4, poz. 18

Powierzchnia

81,6 ha

Położenie na mapie gminy Strawczyn
Mapa konturowa gminy Strawczyn, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Rezerwat Barania Góra”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Rezerwat Barania Góra”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Rezerwat Barania Góra”
Położenie na mapie powiatu kieleckiego
Mapa konturowa powiatu kieleckiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Rezerwat Barania Góra”
Ziemia50°58′00″N 20°28′30″E/50,966667 20,475000
Multimedia w Wikimedia Commons
Rezerwat zimą

Obszar chroniony utworzony został w 1994 r. w celu zachowania ze względów naukowych, dydaktycznych i turystycznych, naturalnych zróżnicowanych zbiorowisk leśnych i występującego tu bluszczu pospolitego[1]. Drzewostan rezerwatu tworzy zespół leśny grądu subkontynentalnego w wariancie z jodłą oraz kwaśna buczyna górska[3]. W zróżnicowanym gatunkowo drzewostanie występują dęby i buki o wymiarach pomnikowych[3]. W rezerwacie występują chronione gatunki roślin naczyniowych: wroniec widlasty, wawrzynek wilczełyko, centuria pospolita i buławnik mieczolistny[3].

Przez rezerwat prowadzi szlak turystyczny czarny czarny szlak z Oblęgorka na szczyt Baraniej Góry[4]. Główny Szlak Świętokrzyski im. Edmunda Massalskiego oznaczony szlak turystyczny czerwony kolorem czerwonym biegnie grzbietem Baraniej Góry w sąsiedztwie rezerwatu, w odległości kilkudziesięciu metrów od jego granic[5].

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b Rezerwat przyrody Barania Góra (woj. świętokrzyskie) w Centralnym Rejestrze Form Ochrony Przyrody [online], crfop.gdos.gov.pl [dostęp 2018-02-27].
  2. ↑ Geoserwis GDOŚ [online], geoserwis.gdos.gov.pl [dostęp 2018-02-27].
  3. ↑ a b c Grzegorz Rąkowski, Małgorzata Walczak, Małgorzata Smogorzewska, Rezerwaty przyrody w Polsce Południowej : monografia, Warszawa: Dział Wydawnictw Instytutu Ochrony Środowiska, 2007, ISBN 978-83-60312-75-9, OCLC 749690872.
  4. ↑ Barania Góra ↔ Oblęgorek [online], mapa-turystyczna.pl [dostęp 2018-02-27] (pol.).
  5. ↑ Barania Góra ↔ Ciosowa [online], mapa-turystyczna.pl [dostęp 2018-02-27] (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rezerwat_przyrody_Barania_Góra_(województwo_świętokrzyskie)&oldid=66403384”