Rezerwat przyrody Stara Ruda
Rezerwat przyrody Stara Ruda – leśny rezerwat przyrody położony na granicy Augustowa i gminy Płaska w województwie podlaskim[1][2]. Został powołany w 1980 roku[1][3]. Przedmiotem ochrony są źródliska rzeki Rudawki (otoczone łęgiem jesionowo-olszowym) i fragment borów torfowcowych na południowo-wschodniej granicy ich zasięgu[1].
| |
| rezerwat leśny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Mezoregion | |
| Data utworzenia |
1980 |
| Akt prawny | |
| Powierzchnia |
76,12 ha |
| Ochrona | |
Położenie na mapie powiatu augustowskiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego  | |
 53°51′15″N 23°08′42″E/53,854167 23,145000
| |
Obszar rezerwatu podlega ochronie czynnej[1].
Położenie edytuj
Rezerwat położony jest na terenie Puszczy Augustowskiej w nadleśnictwie Augustów, przy wschodniej administracyjnej granicy Augustowa, ok. 9 km od centrum miasta, między stawem Sajenko a Kanałem Augustowskim[2]. Zajmuje górną część rynnowej doliny polodowcowej, o łagodnym nachyleniu w kierunku południowo-zachodnim, a także częściowo otaczające ją wyniesienia. Źródliska, dające początek Rudawce wpadającej do stawu Sajenko, znajdują się w górnej części doliny. Nazwa rzeczki i rezerwatu pochodzi od istniejącej dawniej w okolicy rudni, w której od XVII w. do 1911 r. produkowano żelazo z rudy darniowej.
Rezerwat zajmuje powierzchnię 76,12 ha[1] (akt powołujący podawał 83,15 ha[3]).
Flora edytuj
Łęg olszowy występuje głównie w części źródliskowej rezerwatu, rzadziej w części środkowej. W tej części spotyka się też zbiorowiska turzycy prosowej. Największą powierzchnię w rezerwacie zajmuje bór mieszany torfowcowy. Na drzewostan składa się świerk z domieszką brzozy omszonej i olszy. Wstępują też nieduże płaty boru świerkowego torfowcowego z drzewostanem świerkowym i niewielką tylko domieszką brzozy omszonej i olszy czarnej. Na stokach wyniesień wokół doliny rośnie trzcinnikowo-świerkowy bór mieszany z dorodnym drzewostanem sosnowo-świerkowym i domieszką brzozy brodawkowatej, zaś na wierzchowinie wzniesień – bory sosnowe z przewagą młodych drzew ze sztucznego odnowienia zrębów.
W runie występują:
- gatunki borowe: borówka czarna, borówka brusznica, gruszyczka jednostronna
- gatunków lasów liściastych: gajowiec żółty, gwiazdnica gajowa, prosownica rozpierzchła
Warstwa mchów jest bogata i dobrze wykształcona. Tworzy się na głębokich (2–4 m) torfach, w miejscach, gdzie jego powierzchnia jest wyniesiona 15–30 cm nad poziom wody gruntowej. W zespole występują gatunki chronione: wawrzynek wilczełyko, widłak jałowcowaty, wroniec widlasty, listera jajowata i listera sercowata (bardzo rzadka w północno-wschodniej Polsce).
Fauna edytuj
W rezerwacie spotyka się m.in. takie gatunki ptaków jak zimorodek oraz bielik. Występują też duże ssaki: sarny, jelenie, dziki, lisy, jenoty i inne.
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e Rezerwat przyrody Stara Ruda. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-02-17].
- ↑ a b Położenie na podstawie: Geoportal.gov.pl. [dostęp 2011-07-24].
- ↑ a b Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 11 sierpnia 1980 r. w sprawie uznania za rezerwaty przyrody. [dostęp 2011-07-24].
Bibliografia edytuj
- Plan urządzenia gospodarstwa leśnego Nadleśnictwa Augustów na okres 01.01.2005-31.12.2014. Program ochrony przyrody, Białystok: Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Białymstoku. Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej Oddział w Białymstoku, 2005 [dostęp 2011-07-23] [zarchiwizowane z adresu 2014-07-14].
- Irena Batura, Wojciech Batura: Po Ziemi Augustowskiej. Przewodnik dla turysty i wczasowicza. Suwałki: Wydawnictwo Hańcza, 1993, s. 107. ISBN 83-900828-3-7.