Wikipedia

Richard Rodney Bennett

Sir Richard Rodney Bennett (ur. 29 marca 1936 w Broadstairs w hrabstwie Kent[1][2], zm. 24 grudnia 2012 w Nowym Jorku[3]) – brytyjski kompozytor i pianista.

Richard Rodney Bennett
Data i miejsce urodzenia

29 marca 1936
Broadstairs

Pochodzenie

brytyjskie

Data i miejsce śmierci

24 grudnia 2012
Nowy Jork

Gatunki

muzyka poważna, muzyka filmowa

Zawód

kompozytor, pianista

Odznaczenia
Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)

Życiorys edytuj

Jego matka, Joan, była pianistką i uczennicą Gustava Holsta, ojciec Rodney Bennett natomiast autorem książek dla dzieci[4]. W latach 1953–1956 studiował w Królewskiej Akademii Muzycznej u Howarda Fergusona i Lennoxa Berkeleya[2]. Od 1957 do 1958 roku uczył się prywatnie w Paryżu u Pierre’a Bouleza[2]. Był wykładowcą Królewskiej Akademii Muzycznej (1963–1965) i Peabody Institute w Baltimore (1970–1971)[2]. W 1977 roku został odznaczony Orderem Imperium Brytyjskiego, a w 1998 roku otrzymał tytuł szlachecki[3].

Muzyka Bennetta charakteryzuje się zachowawczymi tendencjami stylistycznymi[1]. We wczesnych kompozycjach eksperymentował z dodekafonią, dość wcześnie jednak zwrócił się ku postromantycznej liryce[2]. Skomponował m.in. dwie symfonie (1966, 1968), Calendar for Chamber Ensemble (1960), koncert gitarowy (1970), cztery kwartety smyczkowe, The Approaches of Sleep na 4 głosy wokalne i 10 instrumentów (1959), opery The Ledge (1961), The Mines of Sulphur (1965), A Penny for a Song (1967)[1].

Napisał muzykę do ponad 50 filmów[3], m.in. Mikołaj i Aleksandra (1971), Morderstwo w Orient Expressie (1974), Jeździec (1977)[2], Czarowny kwiecień (1991), Cztery wesela i pogrzeb (1994)[4]. Za ścieżki dźwiękowe do filmów Z dala od zgiełku (1967), Mikołaj i Aleksandra (1971) i Morderstwo w Orient Expressie (1974) otrzymał nominacje do Oscara[3].

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 265. ISBN 83-224-0113-2.
  2. ↑ a b c d e f The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 64–65. ISBN 0-674-37299-9.
  3. ↑ a b c d Adam Sweeting: Sir Richard Rodney Bennett obituary. theguardian.com, 2012-12-26. [dostęp 2018-04-12]. (ang.).
  4. ↑ a b Laurence E. MacDonald: The Invisible Art of Film Music: A Comprehensive History. Lanham: Scarecrow Press, 2013, s. 270. ISBN 978-0-8108-9058-9.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Richard_Rodney_Bennett&oldid=73079248”