Richteryt
Richteryt – minerał z gromady krzemianów zaliczany do grupy amfiboli. Należy do minerałów rzadkich.
 Richteryt z Wilberforce, Monmouth Township, Ontario, Kanada (4,4 x 3,1 x 1,2 cm) | |
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |
| Skład chemiczny |
zasadowy krzemian sodu, wapnia, magnezu, manganu, żelaza i glinu |
|---|---|
| Twardość w skali Mohsa |
5-6 |
| Przełam |
nierówny |
| Łupliwość |
doskonała dwukierunkowa |
| Układ krystalograficzny |
jednoskośny |
| Gęstość minerału |
2,97-3,45 g/cm³ |
| Właściwości optyczne | |
| Barwa |
brązowa, brązowoczerwona, żółta, szarobrązowa, od bladej po ciemnozieloną |
| Rysa |
biała |
| Połysk |
szklisty, jedwabisty |
Nazwany na cześć niemieckiego mineraloga Teodora Richtera (1824-1898). Odkryty został w 1865 roku.
Charakterystyka edytuj
Właściwości edytuj
Zazwyczaj tworzy wydłużone kryształy o pokroju słupkowym, pręcikowym, igiełkowym. Występuje w skupieniach ziarnistych, włóknistych promienistych. Jest kruchy, przezroczysty.
Występowanie edytuj
Składnik skał metamorficznych – skarnów i marmurów i termicznie przekrystalizowanych wapieni oraz żył hydrotermalnych przecinających alkaliczne skały magmowe. Jego odmiany zasobne w mangan pojawiają się w metamorficznych złożach rud manganu.
Richteryt występuje głównie w:
- Szwecji (Värmland),
- we Włoszech – San Marcelo w dolinie Aosty,
- Stanach Zjednoczonych (Arizona, Kalifornia, Kolorado, Hawaje, Kansas, Montana, New Jersey, Teksas, Wyoming),
- Hiszpanii, RPA, Rosji, Nowej Zelandii, Namibii, Birmie, Japonii, Niemczech, Kanadzie, Bułgarii, Brazylii, Austrii, Australii, Afganistanie, na Madagaskarze, Grenlandii i Słowacji.
W Polsce występuje na Dolnym Śląsku w okolicach miejscowości Rogówek.
Zastosowanie edytuj
- interesuje naukowców,
- interesujący dla kolekcjonerów.