Rita Verdonk

holenderska działaczka polityczna

Maria Cornelia Frederika (Rita) Verdonk (ur. 18 października 1955 w Utrechcie[1]) – holenderska polityk i urzędnik państwowy, działaczka partii Partii Ludowej na rzecz Wolności i Demokracji (VVD), posłanka do Tweede Kamer, w latach 2003–2007 minister odpowiedzialna głównie za integrację i imigrację.

Rita Verdonk
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 października 1955
Utrecht

Zawód, zajęcie

polityk

Alma Mater

Katholieke Universiteit Nijmegen

Życiorys edytuj

Kształciła się w Niels Stensencollege w Utrechcie, po czym studiowała socjologię na Katholieke Universiteit Nijmegen, specjalizując się w socjologii organizacji i kryminologii. W latach 70. była członkinią Politycznej Partii Radykałów i następnie Pacyfistycznej Partii Socjalistycznej[1].

W 1983 została urzędniczką w departamencie więziennictwa w Ministerstwie Sprawiedliwości. W 1984 objęła stanowisko zastępcy dyrektora więzienia w Scheveningen. Od 1988 do 1992 wchodziła w skład zarządu więzienia De Schie w Rotterdamie. W 1992 przeniosła się do departamentu nieletnich w Ministerstwie Sprawiedliwości, obejmując wkrótce stanowisko zastępcy dyrektora. W 1996 została dyrektorem departamentu bezpieczeństwa państwowego w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych. W latach 1999–2003 była menedżerem i następnie dyrektorem w firmie doradczej KPMG[1].

W 2002 dołączyła do Partii Ludowej na rzecz Wolności i Demokracji. 27 maja 2003 objęła stanowisko ministra bez teki do spraw imigracji i integracji w drugim rządzie Jana Petera Balkenende. Pozostała na tym urzędzie również w utworzonym 7 lipca 2006 trzecim gabinecie tego premiera. Od 21 do 22 września 2006 jednocześnie czasowo zarządzała Ministerstwem Sprawiedliwości w związku z rezygnacją Pieta Heina Donnera. 14 grudnia 2006 zmieniono jej zakres obowiązków, powierzając jej funkcję ministra ds. integracji, ochrony i prewencji młodzieży, którą pełniła do 22 lutego 2007[1].

Jako minister Rita Verdonk prowadziła restrykcyjną politykę imigracyjną i azylową, zyskując osobistą znaczną popularność[1]. Aby zmniejszyć imigrację poprzez małżeństwo, zaproponowała podniesienie wieku uprawniającego do przyjazdu do 21 lat i ograniczenie dopuszczalności przyjazdu małżonka jedynie do tych sytuacji, gdy holenderski współmałżonek zarabia ponad 120% płacy minimalnej[2]. Odmówiła zezwolenia na amnestię dla 26 tys. osób, które ubiegały się o azyl, a po wydaniu decyzji odmownej nielegalnie pozostawały przez co najmniej 5 lat na terytorium Holandii[3]. Przeforsowała prawo wprowadzające obowiązkowe egzaminy dla imigrantów (m.in. spoza UE oraz USA, Kanady i Japonii) testujące znajomość języka niderlandzkiego czy holenderskich zwyczajów[4]. Podjęła także próbę ustanowienia zakazu noszenia burki w miejscach publicznych[5] oraz nakazu odśpiewania pierwszej zwrotki hymnu państwowego przez osoby otrzymujące obywatelstwo[6].

Była krytykowana za swoją postawę dotyczącą obywatelstwa pochodzącej z Somalii posłanki VVD Ayaan Hirsi Ali. W maju 2006, po ujawnieniu podania przez Somalijkę fałszywych informacji przy składaniu wniosku azylowego, Rita Verdonk stwierdziła, że nadanie obywatelstwa jest niebyłe[1]. W czerwcu tego samego roku wycofała się z tej decyzji. Parlament nie był w stanie przegłosować wobec niej wotum nieufności. Gdy nie podała się do dymisji, ugrupowanie Demokraci 66 ogłosiło swoje wyjście z koalicji rządowej[7].

W 2006 Rita Verdonk ubiegała się o przywództwo na liście wyborczej VVD przed przedterminowymi wyborami parlamentarnymi, jednak przegrała prawybory z Markiem Rutte[8]. Wystartowała w konsekwencji z drugiego miejsca, uzyskując mandat posłanki do Tweede Kamer[1] i otrzymując jednocześnie więcej głosów preferencyjnych niż Mark Rutte[9].

W październiku 2007 opuściła VVD, a w maju 2008 założyła nowe ugrupowanie Trots op Nederland[1]. W wyborach w 2010 z jego ramienia nie utrzymała mandatu poselskiego, po czym wycofała się z działalności politycznej. Została publicystką gazety „Spits”, a także niezależnym doradcą do spraw bezpieczeństwa[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h i Profil na stronie parlement.com. [dostęp 2016-10-31]. (niderl.).
  2. Kabinet: strengere eisen aan gezinshereniging. regering.nl, 5 marca 2004. [dostęp 2016-10-31]. (niderl.).
  3. VVD Minister refuses to extend asylum pardon. expatica.com, 9 lutego 2004. [dostęp 2016-10-31]. (ang.).
  4. Dutch Introduce Exams for Immigrants, Consider Army Drill for Youths. brusselsjournal.com, 21 stycznia 2006. [dostęp 2016-10-31]. (ang.).
  5. Dutch government backs burqa ban. bbc.co.uk, 17 listopada 2005. [dostęp 2016-10-31]. (ang.).
  6. Gone Dutch. ft.com, 26 sierpnia 2006. [dostęp 2016-10-31]. (ang.).
  7. Dutch Coalition Government Falls After D66 Withdraws. bloomberg.com, 29 czerwca 2006. [dostęp 2016-10-31]. (ang.).
  8. Mark Rutte nieuwe lijsttrekker VVD. nos.nl, 31 maja 2006. [dostęp 2016-10-31]. (niderl.).
  9. Verdonk verslaat Rutte; Koser Kaya verdringt Bakker. volkskrant.nl, 27 listopada 2006. [dostęp 2016-10-31]. (niderl.).