Riverside Church (pol. Kościół przy Riverside) – kościół międzywyznaniowy o korzeniach baptystycznych położony w Nowym Jorku przy 490–498 Riverside Drive w dzielnicy Upper West Side w okręgu Manhattan. Kościół został zbudowany w latach 1928–1930 na podobieństwo XIII-wiecznych gotyckich katedr w Chartres i w Laon we Francji. Jego wieża jest najwyższą wieżą kościelną w Ameryce Północnej. W wieży znajduje się największy carillon na świecie.

Riverside Church
kościół międzywyznaniowy
Ilustracja
Wieża kościoła – widok od strony West 120st Street
Państwo

 Stany Zjednoczone

Stan

 Nowy Jork

Miejscowość

Nowy Jork

Wyznanie

Baptyzm

Kościół

Amerykańskie Kościoły Baptystyczne, Zjednoczony Kościół Chrystusa

Położenie na mapie Nowego Jorku
Mapa konturowa Nowego Jorku, u góry znajduje się punkt z opisem „Riverside Church”
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych
Mapa konturowa Stanów Zjednoczonych, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Riverside Church”
Położenie na mapie stanu Nowy Jork
Mapa konturowa stanu Nowy Jork, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Riverside Church”
Ziemia40°48′43″N 73°57′48″W/40,811944 -73,963333
Strona internetowa

Historia edytuj

 
Pastor Harry Emerson Fosdick

Na początku XX w. członkowie kościołów chrześcijańskich w Nowym Jorku toczyli debatę nad przyszłością ich wiary. Część z nich opowiadała się za interpretacją fundamentalistyczną, propagowaną wcześniej przez myślicieli takich jak William Jennings Bryan, który był zwolennikiem ścisłej interpretacji Biblii i stosowania się do jej zaleceń. Inni natomiast uważali, iż dla powodzenia religii należy wybrać podejście bardziej nowoczesne i aktywnie zaangażować się w sprawy świata, idąc za przykładem Jezusa, jako społecznego rewolucjonisty. W 1922 kongregacja kościoła baptystów Park Avenue Baptist Church, korzystając z głównie finansowego (i nie tylko) wsparcia Johna D. Rockefellera (syna), członka kościoła baptystów i wpływowego przedsiębiorcy oraz modernistycznego pastora baptystów, Harry'ego Emersona Fosdicka opowiedziała się za drugim wariantem, postanawiając stworzyć w Nowym Jorku duży kościół, przypominający katedrę, poświęcony trzem głównym, wyznawanych przez nich zasadom; miał on być:

  • kościołem międzywyznaniowym,
  • dużym kościołem dzielnicowym, ważnym dla miasta,
  • kościołem otwartym na wszystkie wyznania chrześcijańskie.

Dla lokalizacji przyszłego kościoła wybrano wzgórza Morningside Heights na Manhattanie. Działka, zakupiona przez Johna D. Rockefellera, zlokalizowana była w obrębie ulic Riverside Drive, Claremont Avenue,120th Street i 122nd Street. Zaprojektowanie kościoła zlecono architektom Henry'emu C. Peltonowi i Charlesowi Collensowi z firmy Allen, Pelton and Collens. Rockefeller zasugerował obu architektom podroż do Francji i Hiszpanii w celu znalezienia inspiracji do budowy świątyni. Ostatecznie wzór do budowy nawy zaczerpnęli oni z katedry w Chartres a do wieży – z katedry w Laon[1].

W styczniu 1927 rozpoczęto wykopy od fundamenty kościoła[2]. 20 listopada 1927 położono kamień węgielny pod budowę. Ceremonia jego położenia rozpoczęła się od nabożeństwa w kaplicy Union Theological Seminary, z której następnie wyruszyła procesja na plac budowy przyszłego kościoła[3]. Kościół w stanie surowym był już gotowy w roku 1928. 1 czerwca 1929 otwarto biura kościoła przy 122nd Street[2]. W grudniu tego samego roku na wpół ukończona wieża została zniszczona przez pożar. Akcji gaśniczej strażaków z całego Nowego Jorku i New Jersey przyglądało się 100 000 zgromadzonych przechodniów. Remont zniszczonych wnętrz trwał ponad pól roku. W niedzielę 5 października 1930 w kościele pod przewodnictwem pastora Fosdicka, pierwszego ministra, odbyło się inauguracyjne nabożeństwo, w którym wzięło udział 3200 wiernych. Sama budowla wywołała sprzeczne opinie. Przez jednych była chwalona, przez innych natomiast krytykowana; kontrowersje wzbudziła zwłaszcza stalowa konstrukcja bryły kościoła w połączeniu ze stylem neogotyckim, który określono jako nieprzystający do XX-wiecznych rozwiązań budowlanych. W latach 30. XX w. kościół stał się centrum działalności religijnej i społecznej dając zatrudnienie ponad 200 osobom. We wrześniu 1942 Fosdick odszedł na emeryturę. W maju 1946 wygłosił swoje ostatnie kazanie w kościele. Jego następcą został Robert James McCracken; sprawował on swoją funkcję w latach 1946–1947. Po nim ministrami byli kolejno: Ernest T. Campbell (1968–1976), William Sloane Coffin Jr. (1977–1987)[3], James A. Forbes Jr. (1989–2007), Brad R. Braxton (2008–2009). Od stycznia 2011 głównym ministrem (Senior Minister) jest wielebny Stephen H. Phelps[4].

W latach 60. Riverside Church stał się centrum działalności politycznej i społecznej. Wystąpił w nim Martin Luther King krytykując z kościelnej kazalnicy niesprawiedliwość społeczną i wojnę w Wietnamie. Do kościoła należy obecnie 2400 wyznawców wywodzących się z ponad 40 wspólnot narodowych, etnicznych i kulturowych[3].

Architektura edytuj

 
Wnętrze Riverside Church – widok na prezbiterium

Wygląd zewnętrzny edytuj

Usytuowany na osi północ-południe kościół składa się z trzech części: pięcioprzęsłowej nawy i prezbiterium, skierowanych w stronę 122nd Street, 22-kondygnacyjnej wieży z narteksem oraz kaplicy Christ Chapel, dzwonnicy, pomieszczeń biurowych, sal spotkań i półtorakondygnacyjnego „krużganka” od strony Claremont Avenue. Stalowa konstrukcja, obudowana blokami z wapienia pochodzącego z Indiany była niezbędna w celu przyspieszenia budowy oraz dla wzmocnienia wieży, w której górnych kondygnacjach zawieszono ogromny, carillon[3]. Wysoka na 119,48 m wieża[5] jest najwyższą wieżą kościelną w Stanach Zjednoczonych i całej Ameryce Północnej.

 
Organy

Carillon edytuj

Zawieszony w wieży carillon ufundował John D. Rockefeller dedykując go swojej matce, Laurze Spelman Rockefeller. Carillon tworzą obecnie 74 odlane z brązu dzwony, z których najmniejszy wazy 4,5 kg a największy (tzw. bourdon) – 18 ton i jest największym i najcięższym dzwonem carillonowym, jaki kiedykolwiek odlano. Carillon został odlany w 1925 w ludwisarni Gillett & Johnston Foundry w Wielkiej Brytanii i był już wówczas największym carillonem na świecie mając 53 dzwony (w tym ważący 10 ton bourdon. Carillon pierwotnie wisiał w kościele Park Avenue Baptist Church. W 1930 został przeniesiony do Riverside Church i rozbudowany przez te samą ludwisarnię; stał się pierwszym carillonem, którego skala przekroczyła 5 oktaw. W 1956 wyższy rząd dzwonów zastąpiły nowe, odlane w ludwisarni Van Bergen w Holandii. W sąsiedztwie carillonu znajduje się maszynownia z urządzeniami do wprawiania dzwonów w ruch, a także specjalne pomieszczenie z klawiaturą – manuałami i pedałem. Dzwony uruchamiane są bezpośrednio z klawiatury, jedynie do 6 najcięższych zainstalowano elektropneumatyczne urządzenia wspomagające[6]

Wystrój zewnętrzny edytuj

Dekoracją zewnętrzną zajął się zespół artystów, rzemieślników i rzeźbiarzy. Nad realizacją programu rzeźbiarskiego czuwał Robert Garrison. Większość rzeźb powstała w pracowniach nowojorskich, m.in.: braci Horatio i Bruno Piccirillich, Johna Donnelleya i Maxfielda H. Kecka. W swojej pracy ściśle naśladowali oni średniowieczne wzorce, przeobrażając symbolikę religijną w rozmaite architektoniczne detale. Większość rzeźb umieszczono od strony Riverside Drive, zwłaszcza w okolicach głównego wejścia, składającego się z podwójnych drewnianych drzwi i umieszczonych nad nimi pięciu figuratywnych archiwolt przedstawiających proroków i następców Jezusa. W drugim łuku umieszczono podobizny uczonych (Hipokratesa, Darwina, Einsteina), a w trzecim – filozofów (od Pitagorasa do Emanuela Kanta i Ralpha Waldo Emersona). 10 gotyckich okien z witrażami, umieszczonych w górnych partiach nawy głównej stanowi niemal wierne kopie okien katedry w Chartres. Ich wykonanie zlecono wytwórcom francuskim: Jacques'owi Simonowi z katedry w Reims i Charlesowi Lorinowi z katedry w Chartres. Okna znajdujące się poniżej, w nawach bocznych, powstały w pracowniach Bostonu, ale i w ich wypadku również nawiązano do wzorców z Chartres[3].

Wnętrze edytuj

Wnętrze, zaprojektowane przez Burnhama Hoyta, również jest utrzymane w duchu gotyckim. Na przepierzeniach umieszczono wyobrażenia Johanna Sebastiana Bacha, Michała Anioła, Abrahama Lincolna, Florence Nightingale i Bookera Washingtona[3].

Trzy wiszące wewnątrz obrazy pędzla Heinricha Hofmanna stanowią dar Johna D. Rockefellera; są to: Chrystus w świątyni (1871), Chrystus i młody bogacz (1889) oraz Chrystus w Ogrójcu (1890)[1].

Przypisy edytuj

  1. a b nyc-architecture.com: Riverside Church. [dostęp 2012-08-28]. (ang.).
  2. a b The Riverside Church New York City: Riverside Timeline. [dostęp 2012-08-28]. (ang.).
  3. a b c d e f Matthew A. Postal w: Neighborhood Preservation Center: Riverside Church New York City. [dostęp 2012-08-28]. (ang.).
  4. The Riverside Church New York City: Senior Minister. Stephen H. Phelps. [dostęp 2012-08-28]. (ang.).
  5. Emporis: Riverside Church New York City. [dostęp 2012-08-28]. (ang.).
  6. The Riverside Church New York City: The Carillon. [dostęp 2012-08-28]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj