Rochimię męskie pochodzenia germańskiego, może pochodzić od germańskiego hrok – kruk, wrona. Staro-wysoko-niemiecki rdzeń Roho – „surowy” występował w germańskich imionach dwuczłonowych np. Rochbert, Rochold, Rochwin, Rochwald, których imię to może być skróceniem, lub osobnym utworzonym od staro-wysoko-niemieckiego Rochon – „krzyczeć, wydawać okrzyk wojenny”. W Polsce imię to jest znane co najmniej od XV wieku, przy czym należy pamiętać, że było imię germańskie oraz rodzime skrócenie (jak Koch) od słowiańskich imion dwuczłonowych na Ro-, Rod- np. Rodsław. Rocha spieszczano na Roszek, Roszko.

Znane jest również jako dawna nazwa wieży szachowej i nazwa polskiego herbu szlacheckiego Roch, przedstawiającego tę wieżę. W tym przypadku nazwa wywodzi się od perskiego słowa rokh, oznaczającego słonia bojowego, z wieżą na grzbiecie.

Roch imieniny obchodzi 16 sierpnia (kiedyś – 17 sierpnia) i 17 listopada.

Odpowiedniki w innych językach edytuj

Osoby noszące imię Roch edytuj

Postaci fikcyjne noszące imię Roch edytuj

  • Roch Kowalski – bohater powieści Potop Henryka Sienkiewicza, oficer dragonów pana Mieleszki
  • Roch – bohater komiksów Janusza Christy
  • Roch (lub Rocho) – drugoplanowa postać powieści Chłopi Władysława Reymonta, emisariusz ludowy przybywający co jakiś czas do Lipiec, nauczający chłopów[1].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Władysław Reymont, Chłopi, Kraków 2006, s. 697.

Bibliografia edytuj

  • Aleksandra Cieślikowa, Janina Szymowa, Kazimierz Rymut, Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. Część 1: odapelatywne nazwy osobowe, Kraków 2000, s. 251.