Rogóźno-Zamek

wieś w województwie kujawsko-pomorskim

Rogóźno-Zamek (niem. Roggenhausen) – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie grudziądzkim, w gminie Rogóźno, przy trasie drogi krajowej nr 16.

Rogóźno-Zamek
wieś
Ilustracja
Wieża bramna zamku średniego
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Powiat

grudziądzki

Gmina

Rogóźno

Liczba ludności (III 2011)

428[2]

Strefa numeracyjna

56

Kod pocztowy

86-318[3]

Tablice rejestracyjne

CGR

SIMC

0848925

Położenie na mapie gminy Rogóźno
Mapa konturowa gminy Rogóźno, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Rogóźno-Zamek”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Rogóźno-Zamek”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Rogóźno-Zamek”
Położenie na mapie powiatu grudziądzkiego
Mapa konturowa powiatu grudziądzkiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Rogóźno-Zamek”
Ziemia53°31′17″N 18°57′31″E/53,521389 18,958611[1]

Podział administracyjny edytuj

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego.

Demografia edytuj

Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) wieś liczyła 428 mieszkańców[2]. Jest czwartą co do wielkości miejscowością gminy Rogóźno.

Zamek krzyżacki edytuj

 
Plan zamku
 
Madonna szafkowa pochodząca z kaplicy zamkowej, k. XIV w., Germanisches Nationalmuseum, Norymberga

We wsi znajdują się ruiny zamku krzyżackiego na wzgórzu u ujścia Gardęgi (Gardei) do Osy. Zamek komturski wzmiankowany w 1290 roku jako „[...] in villa nostra ante castrum nostrum Roghuszen”[4], został zbudowany prawdopodobnie kilka lat wcześniej, Szybko utracił znaczenie i od 1333 r. był siedzibą wójtostwa. W latach 1410 i 1414 został zajęty przez wojska polskie, ze zniszczeń się już nie podniósł. Podczas wojny trzynastoletniej w 1454 r. został spalony przez wycofujących się Krzyżaków, następnie w czasach polskich do 1590 r. był siedzibą starostów królewskich, później zarządu ekonomii, lecz stan budowli nie był dobry. W 1628 r. część murów wysadzili Szwedzi. Większość zabudowań została rozebrana przez Prusaków po 1772 r., a cegły przeznaczono na budowę Twierdzy Grudziądz.

Pierwotnie cały kompleks składał się z kwadratowego zamku górnego, zamku średniego i rozległego przedzamcza, na którym planowano założenie miasta. Jego widok budził podziw współczesnych, m.in. późniejszego cesarza Karola IV. Do dziś zachowała się monumentalna 7-kondygnacyjna wieża bramna zamku średniego, narożna wieżyczka i fragmenty murów. Na terenie przedzamcza w XIX w. wybudowano dwór. Przypuszczalnie z miejscowej kaplicy zamkowej pochodzi drewniana rzeźba Madonny szafkowej z końca XIV w., obecnie w zbiorach Germanisches Nationalmuseum w Norymberdze. Ruiny zamku znajdują się na terenie rezerwatu przyrody Rogóźno Zamek.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

  • Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 11, Województwo bydgoskie, pod red. Tadeusza Chrzanowskiego i Mariana Korneckiego, z. 7, Powiat grudziądzki, Warszawa, Instytut Sztuki PAN, 1974
  • Ryszard Boguwolski, Andrzej Kola, Zamek pokrzyżacki w Rogóźnie, Grudziądz, Urząd Gminy w Rogóźnie, Muzeum w Grudziądzu, 1997, ISBN 83-901717-8-3
  • Andrzej Pabian, Waldemar Rozynkowski, Zamki krzyżackie na ziemi chełmińskiej, Toruń, Wydaw. Naukowe Scriptor, 1997, ISBN 83-905595-3-6
  • Ryszard Boguwolski, Lothar Hyss, Zamki krzyżackie powiatu grudziądzkiego = Burgen des Deutschen Ordens im Kreis Graudenz, Grudziądz, Muzeum w Grudziądzu, 2004, ISBN 83-88076-13-2
  • Ryszard Boguwolski, Zamek konwentualny w Rogóźnie, "Kalendarz Grudziądzki", ISSN 1427-700X, 13, 2009