Roger Chinaud

polityk francuski

Roger Michel Henri Chinaud (ur. 6 września 1934 w Paryżu) – francuski polityk i publicysta, poseł do Parlamentu Europejskiego II kadencji, deputowany i senator.

Roger Chinaud
Data i miejsce urodzenia

6 września 1934
Paryż

Zawód, zajęcie

polityk, publicysta

Stanowisko

deputowany (1973–1981), poseł do Parlamentu Europejskiego I kadencji (1984–1989), senator (1986–1995)

Partia

Narodowa Federacja Republikanów i Niezależnych, Partia Republikańska, Unia na rzecz Demokracji Francuskiej

Odznaczenia
Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Komandor Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)

Życiorys edytuj

Syn urzędnika ministerialnego Henriego Chinaud i Marcelle Zorninger. Pełnił m.in. funkcję szefa młodzieżówki Ruchu Europejskiego. Zawodowo przez wiele lat działał jako publicysta, napisał także książki (m.in. De Giscard à Sarkozy z 2009)[1]. W latach 60. zaangażował się w działalność polityczną w ramach Narodowej Federacji Republikanów i niezależnych, którzy po transformacjach stali się ostatecznie Partia Republikańską, pełnił funkcje kierownicze w ramach ugrupowania. Wraz z PR w 1978 przystąpił do federacyjnej Unii na rzecz Demokracji Francuskiej, będąc stale bliskim stronnikiem Valéry’ego Giscarda d’Estainga[2]. Od 1973 do 1981 członek Zgromadzenia Narodowego V i VI kadencji, w izbie szefował frakcji UDF. W latach 1983–1995 pozostawał merem 18. dzielnicy Paryża, a od 1983 do 1986 zasiadał w radzie regionu Île-de-France. W 1984 wybrano go posłem do Parlamentu Europejskiego, gdzie przystąpił do frakcji liberalno-demokratycznej. Z mandatu zrezygnował 3 kwietnia 1989 na krótko przed końcem kadencji[3]. W 1986 został natomiast wybrany do Senatu, od 1992 do 1995 pozostawał jego wiceprzewodniczącym[4]. Po przekształceniu radykałów pod koniec lat 90. został członkiem rady politycznej Demokracji Liberalnej, a od 1997 do 2001 należał do ARCEP, organu regulującego obszar telekomunikacji, poczty i mediów[5].

Odznaczenia edytuj

Kawaler (1995), Oficer (2004) i Komandor (2011) Legii Honorowej[6].

Przypisy edytuj

  1. Roger Chinaud: De Giscard à Sarkozy: dans les coulisses de la Ve. Archipel, 2009. ISBN 978-2-8098-0229-0.
  2. Roger Chinaud, figure du giscardisme : "Emmanuel Macron manque d’expérience". lechorepublicain.fr, 24 lutego 2017. [dostęp 2022-10-05]. (fr.).
  3. Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. europarl.europa.eu. [dostęp 2022-10-05].
  4. Chinaud, Roger. senat.fr. [dostęp 2022-10-05]. (fr.).
  5. Interview de Roger CHINAUD au journal Nouveaux territoires et autoroutes de l'information / mars 1998. arcep.fr, 1 marca 1998. [dostęp 2022-10-05]. (fr.).
  6. Décret du 22 avril 2011 portant promotion. legifrance.gouv.fr. [dostęp 2022-10-05]. (fr.).