Rok 1612 (ros. 1612: Хроники смутного времени, transkr. 1612: Chroniki smutnogo wriemieni, dosł. 1612: Kroniki wielkiej smuty) – rosyjski film historyczno-przygodowy z elementami fantasy w reżyserii Władimira Chotinienki z gościnnym udziałem Michała Żebrowskiego. Producentem filmu jest Nikita Michałkow. Film jest superprodukcją, zrealizowaną na zamówienie i ze wsparciem finansowym władz Federacji Rosyjskiej. Premiera odbyła się 1 listopada 2007 dla uczczenia obchodów Dnia Jedności Narodowej i na krótko przed wyborami prezydenckimi.

Rok 1612
1612: Хроники смутного времени
Gatunek

dramat, przygodowy, biograficzny, historyczny, fantasy

Data premiery

1 listopada 2007
12 września 2008 (Polska)

Kraj produkcji

Rosja

Język

rosyjski

Reżyseria

Władimir Chotinienko

Główne role

Michał Żebrowski
Piotr Kisłow
Michaił Porieczenkow
Wioletta Dawydowskaja
Ramón Langa
Artur Smoljaninow
Marat Baszarow

Produkcja

Nikita Michałkow

Budżet

12 000 000 $

Strona internetowa

Treść edytuj

Film opowiada o wyparciu wojsk polskich przez powstańców rosyjskich i kapitulacji polskiej załogi Kremla, ale fabuła jest bardzo luźną wariacją na temat prawdziwych wydarzeń wojny polsko-rosyjskiej w latach 1609–1618.

Michał Żebrowski specjalnie na potrzeby tej produkcji zmienił swój wizerunek – ogolił głowę i zapuścił brodę, by zagrać postać Polaka zakochanego w głównej bohaterce, hetmana[a] Kibowskiego zwanego Obwisłowąsym, który jest karykaturą hetmana litewskiego Jana Karola Chodkiewicza[1] i hetmana koronnego Stanisława Żółkiewskiego. W filmie epizodyczną rolę puszkarza zagrał również Jan Janga-Tomaszewski[2].

Kontrowersje edytuj

Jak twierdzi rosyjska krytyczka filmowa „Wriemia Nowostiej” Alona Sołncewa, fabuła filmu ma niewielki związek z faktami[b] i postaciami[c] historycznymi: „O Wielkiej Smucie dowiadujemy się niewiele. Chyba tylko to, że w tamtych latach po Rusi chodziły jednorożce, polscy husarze mieli na plecach skrzydła, puszkarzami byli cudzoziemcy, a rosyjskim carem mógł zostać każdy awanturnik z fałszywym życiorysem, byle tylko był wystarczająco bezczelny. Zaprezentowano nam politycznie poprawną bajkę dla dzieci i młodzieży, nie mającą nic wspólnego z historycznym filmem.”[1][3].

Uwagi edytuj

  1. W Rzeczypospolitej istniały tylko cztery funkcje hetmańskie: hetman wielki i polny niezależnie w Koronie i na Litwie. W okresie 1606-1612 w Koronie hetmanem wielkim był Jan Karol Chodkiewicz, hetmanem polnym Stanisław Żółkiewski – zobacz hetman.
  2. Brak informacji o tle wydarzeń – dlaczego polskie wojska znalazły się pod Moskwą, po bitwie pod Kłuszynem, o której brak informacji w filmie.
  3. Brak głównych postaci strony polskiej np. hetmanów: Stanisława Żółkiewskiego, Jana Karola Chodkiewicza, carycy Maryny Mniszchówny, Mikołaja Strusia, Konstantego Wiśniowieckiego, Aleksandra Lisowskiego i in.

Przypisy edytuj

  1. a b W jednej z głównych ról – fikcyjnej postaci polskiego hetmana, który porwał jedyną córkę nieżyjącego rosyjskiego cara Borysa Godunowa i który dzięki małżeństwu z nią chce zdobyć kremlowski tron – Chotinienko obsadził Michała Żebrowskiego.Interia.pl: Wielka smuta Żebrowskiego.
  2. 1612.
  3. Rosja: Na ekrany kin wchodzi film "1612" Chotinienki [online], money.pl, 30 października 2007.

Linki zewnętrzne edytuj