Romeo Maurenbrecher
Romeo Maurenbrecher (ur. w 12 października 1803 w Düsseldorfie, zm. 5 grudnia w 1843 w Düsseldorfie) – niemiecki prawnik, profesor prawa państwowego Uniwersytetu w Bonn, ojciec Wilhelma Maurenbrechera.
Życiorys edytuj
Urodził się w rodzinie poczmistrzów, którzy w Düsseldorfie od XVII wieku prowadzili placówkę pocztową, na podstawie przywileju nadanego przez księcia Bergu. W latach 1822-1825 studiował w Bonn, Marburgu, Getyndze i Berlinie. W 1826 otrzymał stopień doktora nauk prawnych. Dwa lata później habilitował się na Uniwersytecie w Monachium i został prywatnym docentem w Bonn, gdzie do przedwczesnej śmierci rozwijał swoją karierę akademicką. W 1834 został mianowany profesorem nadzwyczajnym a cztery lata później profesorem zwyczajnym[1]
Początkowo zajmował się prawem prywatnym (Vorlesungen über gemeines teutsches Privatrecht wyd. 1827), krajowym (Die rheinpreußischen Landrechte wyd. 1830) i edycją źródeł. Swoją uwagę skupiał na rozróżnieniu prawa prywatnego i publicznego oraz publicznym statusie średniowiecznych korporacji[2]. Z czasem swoje zainteresowania skierował na problematykę prawa państwowego. Głównym jego dziełem był podręcznik Grundsätze des heutigen deutschen Staatsrechts (wyd. 1837). Swoje poglądy wyłożył w pracy Die deutschen regierenden Fürsten und die Souverainität (wyd. 1839). Reprezentował skrajnie konserwatywny i katolicki nurt w ówczesnym niemieckim prawoznawstwie. Był zwolennikiem legitymizmu i restauracji[3]. Odrzucał całkowicie ideę suwerenności narodu. Suwerenność przysługiwała jego zdaniem wyłącznie władcy, którego źródłem władzy był sam Stwórca. Co więcej, władza suwerenna miała być częścią prywatnego prawa monarchy i jego patrymonium[4]. Dopuszczał istnienie monarchii konstytucyjnej z udziałem stanów krajowych, ale tylko dlatego, że parlamentaryzm był drogą do lepszego rozpoznania przez rząd interesów kraju. Jednym z zadań państwa miało być wychowanie człowieka tak, by był możliwie wiernym obrazem i podobieństwem Boga[5].
Przypisy edytuj
- ↑ Maurenbrecher, Romeo, https://www.deutsche-biographie.de/sfz59218.html
- ↑ Commerce and Peace in the Enlightenment, ed. by Béla Kapossy, Isaac Nakhimovsky, Richard Whatmore, Cambridge University Press 2017, s. 248.
- ↑ R. Roggen, "Restauration" – Kampfruf und Schimpfwort: eine Kommunikationsanalyse zum Hauptwerk des Staatstheoretikers Karl Ludwig von Haller (1768-1854), Universitätsverlag Freiburg Schweiz 1999, s. 216.
- ↑ F. Stier-Somlo, Volkssouveränität und Freiheitskämpfte, [w:] Handbuch der Politik, 3 wyd., t. 1: Die Grundlagen der Politik, red. Gerhard Anschütz et alt., Walther Rothschild, Berlin-Leipzig 1920, s. 171.
- ↑ M. Stolleis, Geschichte des öffentlichen Rechts in Deutschland: Bd. Staatsrechtslehre und Verwaltungswissenschaft, t. 2: Staatsrechtslehre und Verwaltungswissenschaft 1800-1914, C.H. Beck, München 1992.
Bibliografia edytuj
- R. Maurenbrecher, Grundsätze des heutigen deutschen Staatsrechts, Varrentrapp, Frankfurt am Main 1837, http://reader.digitale-sammlungen.de/resolve/display/bsb10560266.html.