Wikipedia

Ronald Shannon Jackson

Ronald Shannon Jackson (ur. 12 stycznia 1940 w Fort Worth, zm. 19 października 2013 tamże) – amerykański perkusista jazzowy.

Ronald Shannon Jackson
Ilustracja
Ronald Shannon Jackson, 2011
Data i miejsce urodzenia

12 stycznia 1940
Fort Worth

Data i miejsce śmierci

19 października 2013
Fort Worth

Instrumenty

perkusja

Gatunki

jazz, free funk, free jazz

Aktywność

od 1955

Strona internetowa

Styl gry Jacksona zawdzięcza równie wiele tradycji perkusji jazzowej, co muzyce orkiestr wojskowych. Jest on jedyną osobą, która nagrywała i występowała z trzema pionierami free jazzu: pianistą Cecilem Taylorem i saksofonistami Ornette Colemanem i Albertem Aylerem.

W 1979 Jackson założył swoją własną grupę The Decoding Society, grającą muzykę opisywaną jako free funk – mieszaninę funkowego rytmu i freejazzowej improwizacji. Wśród nagrań grupy wymienić należy Eye on You, Mandance, Street Priest, Barbeque Dog i When Colors Play. Swoje kariery u boku Jacksona rozpoczynali Vernon Reid (Living Colour) i Melvin Gibbs (Harriet Tubman, Rollins Band). Obydwaj nagrywali i koncertowali z Jacksonem.

Wraz z Sonnym Sharrockiem, Peterem Brötzmannem i Billem Laswellem, Jackson Jackson był członkiem kwartetu Last Exit. W 1987 był współzałożycielem grup Power Tools (z gitarzystą Billem Frisellem i basistą Melvinem Gibbsem) i SXL (z Laswellem, indyjskim skrzypkiem L. Shankarem, senegalskim perkusistą Aiybem Diengiem i koreańską grupą perkusyjną SamulNori); w 1988 wraz z Laswellem i japońskim saksofonistą Akira Sakata występował w trio Mooka. Nagrywał również z Charlesem Tylerem, Jamesem Blood Ulmerem (Jackson był pierwotnym muzykiem The Music Revelation Ensemble Ulmera), Billym Bangiem, Albertem Mangelsdorffem, Robinem Eubanksem, Byardem Lancasterem, Erikiem Personem i Jamesem Carterem.

Jackson jest uważany za jednego z najważniejszych perkusistów free jazzu, ze względu na umiejętność włączenia do gry zespołowej (w nagraniach jego zespołu Decoding Society) polirytmicznych struktur perkusyjnych i wykorzystania ich w jego kompozycjach[1].

Dyskografia edytuj

Jako leader:

  • Eye on You (About Time, 1980)
  • Nasty (Moers, 1981)
  • Street Priest (Moers, 1981)
  • Mandance (Antilles, 1982)
  • Barbeque Dog (Antilles, 1983)
  • Montreux Jazz Festival (Knit Classics, 1983)
  • Pulse (Celluloid, 1984)
  • Decode Yourself (Island, 1985)
  • Taboo (Venture/Virgin, 1981-83)
  • Earned Dream (Knit Classics, 1984)
  • Live at Greenwich House (Knit Classics, 1986)
  • Live at the Caravan of Dreams (albo Beast in the Spider Bush, Caravan of Dreams, 1986)
  • When Colors Play (Caravan of Dreams, 1986)
  • Texas (Caravan of Dreams, 1987)
  • Red Warrior (Axiom, 1990)
  • Raven Roc (DIW, 1992)
  • Live in Warsaw (Knit Classics, 1994)
  • What Spirit Say (DIW, 1994)
  • Shannon's House (Koch, 1996)

(daty dotyczą nagrania, a nie wydania płyty)

z Last Exit

  • Köln (ITM, 1986)
  • Last Exit (Enemy, 1986)
  • The Noise of Trouble (Enemy, 1986) with guests Akira Sakata and Herbie Hancock
  • Cassette Recordings 87 (Celluloid, 1987)
  • Iron Path (Virgin, 1988)
  • Headfirst into the Flames: Live in Europe (Muworks, 1989)

z Mooko:

  • Japan Concerts (Celluloid, 1988)

z Music Revelation Ensemble:

  • No Wave (Moers, 1980)
  • Music Revelation Ensemble (DIW, 1988)

z Power Tools:

  • Strange Meeting (Antilles, 1987)

z SXL:

  • Live in Japan (Terrapin/Sony Japan, 1987)
  • Into the Outlands (Celluloid, 1987)

Jako sideman:

  • Albert Ayler: At Slug's Saloon, vols. 1&2 (ESP, 1966)
  • Albert Ayler: Holy Ghost: Rare and Unreleased Recordings (Revenant, 1962-70)
  • Ornette Coleman: Dancing in Your Head (A&M, 1973, 1975)
  • Ornette Coleman: Body Meta (Artists House, 1975)
  • Bill Laswell: Baseline (Elektra Musician, 1982)
  • Cecil Taylor: The Cecil Taylor Unit (New World, 1978)
  • Cecil Taylor: 3 Phasis (New World, 1978)
  • Cecil Taylor: One Too Many Salty Swift and Not Goodbye (hat Hut, 1978)
  • Charles Tyler: Charles Tyler Ensemble (ESP, 1966)
  • James Blood Ulmer: Are You Glad to Be in America? (Rough Trade, 1980)
  • James Blood Ulmer: America: Do You Remember the Love? (Blue Note, 1986)
  • John Zorn: Spillane (Nonesuch, 1986-87)

Przypisy edytuj

  1. ↑ Joachim Ernst Berendt: Wszystko o jazzie. Od Nowego Orleanu do jazz-rocka. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1991, s. 371, 477. ISBN 83-224-0411-5.

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ronald_Shannon_Jackson&oldid=68160207”