Rostisław Antonow

Rostisław Lwowicz Antonow (Bierzin), ros. Ростислав Львович Антонов (Берзин) (ur. w 1920 r. w Piotrogrodzie, zm. w 1977 r. w RFN) – radziecki wojskowy (kapitan), komendant specjalnego obozu zbiorczego dla Kozaków w Lienzu, a następnie adiutant gen. Andrieja Własowa podczas II wojny światowej.

W 1939 r. zmobilizowano go do Armii Czerwonej. 21 lipca 1941 r. w stopniu podporucznika ukończył 3 leningradzką szkołę artyleryjską, po czym 25 sierpnia został dowódcą plutonu 7 Gwardyjskiego Pułku Moździerzy. 16 stycznia 1942 r. awansował do stopnia porucznika, zaś 24 czerwca na kapitana. Objął funkcję szefa sztabu, a następnie dowódcy dywizjonu macierzystego pułku moździerzy. W sierpniu dostał się do niewoli niemieckiej. W obozie jenieckim podjął kolaborację z Niemcami. Do maja 1943 r. pełnił obowiązki komendanta specjalnego obozu zbiorczego w Lienzu przeznaczonego dla Kozaków. Następnie w stopniu kapitana został adiutantem gen. Andrieja Własowa. Wiosną 1945 r. wraz z dowódcą Sił Zbrojnych Komitetu Wyzwolenia Narodów Rosji przyjechał do 1 Dywizji Piechoty gen. Siergieja K. Buniaczenki. 7 maja uczestniczył w pertraktacjach z Czechosłowacką Radą Narodową w sprawie wsparcia powstania praskiego. Udało mu się uniknąć schwytania przez Sowietów i poddał się Amerykanom. Po zakończeniu wojny mieszkał w zachodnich Niemczech.

Bibliografia

• Kiriłł M. Aleksandrow, Офицерский корпус армии генерала – лейтенанта А. А. Власова, 1944 – 1945, 2001