Roswitha Steiner

Roswitha Steiner
Data i miejsce urodzenia	14 czerwca 1963 ; Radstadt
Klub	SC Radstadt
Wzrost	171 cm
Pierwsze punkty w PŚ	12.03 1980, Val d’Isère; (13. miejsce – gigant)
Pierwsze podium w PŚ	8.03 1983, Waterville Valley (1. miejsce – slalom)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Austria
	Mistrzostwa świata
	Puchar Świata (Slalom)
Mała Kryształowa Kula ;	1985/1986
Mała Kryształowa Kula ;	1987/1988
2. miejsce ;	1983/1984

Roswitha Stadlober z d. Steiner (ur. 14 czerwca 1963 w Radstadt) – austriacka narciarka alpejska, wicemistrzyni świata.

Kariera edytuj

Pierwsze punkty do klasyfikacji generalnej Pucharu Świata wywalczyła 12 marca 1980 roku w Val d’Isère, zajmując trzynaste miejsce w gigancie. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanęła blisko trzy lata później, 8 marca 1983 roku w Waterville Valley, wygrywając rywalizację w slalomie. W zawodach tych wyprzedziła na podium Tamarę McKinney z USA i Hanni Wenzel z Liechtensteinu. Łącznie 14 razy stawała na podium zawodów pucharowych, odnosząc przy tym kolejne siedem zwycięstw: 17 grudnia 1983 roku w Piancavallo, 18 marca 1984 roku w Jasnej, 8 grudnia 1985 roku w Sestriere, 5 stycznia 1986 roku w Mariborze, 26 stycznia 1986 roku w St Gervais, 18 marca 1986 roku w Waterville Valley i 6 marca 1988 roku w Aspen triumfowała w slalomach. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1987/1988, kiedy zajęła trzynaste miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji slalomu zdobyła Małą Kryształową Kulę. Najlepsza w klasyfikacji slalomu była też w sezonie 1985/1986, a w sezonie 1983/1984 była w niej druga.

W 1982 roku wystartowała na mistrzostwach świata w Schladming, gdzie zajęła siódme miejsce w slalomie i dziesiąte w gigancie. Podczas rozgrywanych pięć lat później mistrzostw świata w Crans-Montana wywalczyła srebrny medal w slalomie, rozdzielając na podium Szwajcarkę Erikę Hess i Mateję Svet z Jugosławii. Był to jej jedyny medal wywalczony na międzynarodowej imprezie tej rangi. W 1984 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Sarajewie, gdzie zajęła 27. miejsce w gigancie i czwarte w slalomie. W drugiej z tych konkurencji walkę o podium przegrała Ursulą Konzett z Liechtensteinu o 0,34 sekundy. Taki sam wynik osiągnęła na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Calgary. Po pierwszym przejeździe zajmowała dziesiąte miejsce, tracąc do prowadzącej Vreni Schneider 1,62 sekundy. W drugim przejeździe uzyskała drugi czas, co dało jej czwarty łączny czas. Tym razem walkę o brązowy medal przegrała z Christą Kinshofer z RFN o 0,37 sekundy.

W 1988 roku zakończyła karierę.

Jej mężem jest były biegacz narciarski Alois Stadlober, ich córką jest Teresa Stadlober.

Osiągnięcia edytuj

Igrzyska olimpijskie edytuj

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
27.	13 lutego	1984	Sarajewo	Gigant	2:20,98	+5,58	Debbie Armstrong
4.	13 lutego	1984	Sarajewo	Slalom	1:36,47	+1,37	Paoletta Magoni
4.	26 lutego	1988	Calgary	Slalom	1:36,69	+2,08	Vreni Schneider

Mistrzostwa świata edytuj

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
10.	2 lutego	1982	Schladming	Gigant	2:37,17	+2,68	Erika Hess
7.	6 lutego	1982	Schladming	Slalom	1:41,60	+2,39	Erika Hess
DNF	9 lutego	1985	Bormio	Slalom	1:29,58	-	Perrine Pelen
2.	7 lutego	1987	Crans-Montana	Slalom	1:33,30	+0,25	Erika Hess