Rozryw

magiczna roślina występująca w słowiańskim folklorze

Rozryw (rozryw-trawa, rozryw-ziele), albo złodziejska trawa (serbski i macedoński: расковник, bułgarski: разковниче, wymawiane [rɐsˈkɔvnitʃɛ], rosyjski: разрыв-трава, polski: rozryw[1]) – w słowiańskim folklorze magiczna roślina. Według tradycji rozryw ma magiczne właściwości, otwierające i odkrywające zamknięte i zablokowane rzeczy. Jednak legendy twierdzą, że jest bardzo trudny do rozpoznania, a w niektórych wersjach są w stanie go znaleźć tylko niektóre chtoniczne zwierzęta[2][3][4].

Razkownicze jest bułgarską nazwą dla prawdziwej rośliny – marsylii czterolistnej, która dzieli niektóre cechy z legendarnym rozrywem.

Nazwa edytuj

Rozryw ma wiele alternatywnych nazw wśród Południowych Słowian, różniących się znacznie od regionu. Choć razkownicze i raskovnik to zwyczajowe nazwy w języku bułgarskim i serbskim, a temat słowotwórczy zachował się również w dialekcie leskovackim jako raskov, w niektórych częściach Macedonii rozryw jest znany jako ež trava („trawa jeża”). W okolicach Baru (południowo-wschodnia Czarnogóra) mówi się Demir-bozan (w tureckim „łamacz żelaza”). W Syrmii roślina nazywa się špirgasta trava, w Slawonii jest znana jako zemaljski ključ („klucz ziemi”), w słoweńskiej dolinie rzeki Savinja jako mavričin koren („tęczowy korzeń”)[4].

Opis i właściwości edytuj

Tradycyjnie uważa się, że niewiele osób mogło rozpoznać rozryw[5]. Jednak w bułgarskich źródłach jest on czasem określany jako trawa przypominająca czterolistną koniczynę. Rośnie na łąkach i może być zbierany zarówno, gdy jest zielony i kwitnący, jak też jako siano, gdy jest już suchy. Chociaż nie jest rzadki ani nie wyrasta tylko w odległych miejscach, to nie może być rozpoznany przez niewtajemniczonych[3]. Jak mówi językoznawca serbski i folklorysta Vuk Stefanovic Karadžić, „To jest jakaś (być może zmyślona) trawa, o której myślano, że dzięki niej (po dotknięciu) każdy zamek i wszystkie inne blokady same się otworzą”[6].

Według legendy rozryw mógł odblokować każdą bramę i kłódkę, niezależnie od rozmiaru, materiału czy klucza. Mógł także odkryć skarby zakopane w ziemi: według Bułgarów ziemia rozrywała się w miejscu ukrycia skarbu[2]. W niektórych regionach Serbii skarb był czarnym człowiekiem, żądającym przyniesienia rozrywu. Roślina rozrywała łańcuchy, a człowiek zmieniał się w kocioł złotych monet[4]. Inne nadnaturalne właściwości przypisywane przez Bułgarów obejmują: alchemiczne moce przemiany żelaza w złoto, możliwość uczynienia znalazcy wiecznie szczęśliwym[3] lub bogatym[7]. W niektórych interpretacjach rozryw to niezwykła roślina, która spełnia wszystko, czego pragnie właściciel[8].

Sposób zdobycia edytuj

Rozryw miał być poszukiwany przez łowców skarbów, czarowników i zielarzy, pożądających magicznych mocy na własny użytek. W Serbii wierzono, że istniały pewne skarby, takie jak Skarb Cara Radovana, które mogły być otworzone tylko przy pomocy tej rośliny[5].

Według bułgarskiej mitologii i innych tradycji żółwie były jedynymi istotami, które znały wygląd rośliny i jej położenie, dlatego ludzie próbowali oszukać te zwierzęta. Mieli oni znajdować gniazda żółwi i otaczać je płotkami, kiedy żółwie odchodziły. Po powrocie żółw nie mógł się dostać do jaj, więc powracał z rozrywem, żeby pokonać płotek. W ten sposób ludzie mieli odkrywać zioło i zabierać je żółwiom, którym nie było już potrzebne[2][3][4].

Podczas gdy żółwie były najpopularniejszymi zwierzętami w mitologii bułgarskiej, w Dalmacji legendy mówią o wężach[4], a w Serbii istnieje wersja opowiadająca o zamykaniu młodych jeży, żeby matki je uwalniały. W tej wersji trzeba było być szybkim, bo jeże miały połykać roślinę po użyciu. Wszystkie te zwierzęta są tak czy inaczej chtoniczne i kojarzone przez Słowian z podziemiami/zaświatami[4].

W polskich podaniach ludowych pojawiały się wzmianki zarówno o jeżach i żółwiach, jak i ptakach, głównie dzięciołach czarnych. Inne polskie podania wspominają też o tym, że koniom po natknięciu się na roślinę spadały podkowy, dziewczynom zapaski, a po wrzuceniu siana do wody rozryw płynął pod prąd. Mówiono też o zmianie pogody po zerwaniu kępki „złodziejskiej trawy”[1].

Karadžić wspomina o innej serbskiej metodzie znalezienia rozrywu. Wspomina on historię z miasta Zemun o kupcu, który chciał znaleźć roślinę. Zamknął on starą kobietę w kajdany na nogi i kazał jej chodzić po polu w nocy; oczekiwał on, że w miejscu, gdzie rósł rozryw, kajdany by się otwarły i opadły[5].

Użycie metaforyczne edytuj

Legendarna roślina znalazła swoje miejsce w bułgarskim słownictwie jako metafora magicznego klucza albo panaceum. Zdanie “znaleźć razkownicze” („да намериш разковничето“ „da namerisz razkowniczeto“) oznacza znalezienie rozwiązania konkretnego, zazwyczaj skomplikowanego lub trudnego problemu[9]. Razkownicze to również popularna bułgarska nazwa marsylii czterolistnej (Marsilea quadrifolia), która z wyglądu przypomina mityczną roślinę[10]. We wschodniej Serbii raskovnik oznacza również wykorzystywaną w medycynie ludowej roślinę Laserpitium siler[4].

Przypisy edytuj

  1. a b Marcin Kotowski: Złodziejska trawa | Polona/Blog. blog.polona.pl. [dostęp 2018-12-26]. (pol.).
  2. a b c Костенурка. W: Анани Стойнев: Българска митология. Енциклопедичен речник. Димитър Попов, Маргарита Василева, Рачко Попов. изд. Захари Стоянов, 2006, s. 165. ISBN 954-739-682-X. (bułg.).
  3. a b c d Лилия Старева: Български магии и гадания. Труд, 2007, s. 243–244. ISBN 9789545287725. (bułg.).
  4. a b c d e f g Љубинко Раденковић: Расковник у кругу сличних биљака. Slavic Gate, 2000–2001. [dostęp 2018-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-25)]. (serb.).
  5. a b c Raskovnik. W: Š. Kulišić: Srpski mitološki rečnik. P. Ž. Petrović, N. Pantelić. Nolit, 1970. OCLC 462860728. (serb.).
  6. Бранко Миљковић: Изабране песме. Пројекат Растко. [dostęp 2000-04-07]. (serb.).
  7. Мая Бениеш: Какво е това „разковниче”?. БНР, 2010-01-01. [dostęp 2010-08-24]. (bułg.).
  8. Ясен Бориславов: Билките – разковниче за добрия.... Бон Апети, 2009. [dostęp 2010-08-24]. (bułg.).
  9. Разковниче. Eurodict. [dostęp 2010-08-24]. (bułg.).
  10. Marsilea quadrifolia L. – Разковниче. W: Е. Божилова: Ръководство по систематика на висшите растения. Pensoft Publishers, 2003, s. 53. ISBN 9789546421746. (bułg.).