Rudolf Jan Antoni Ludwik Blum (ur. 23 grudnia 1873 w Stryju, zm. 2 listopada 1922 w Równem) – pułkownik piechoty Wojska Polskiego.

Rudolf Blum
pułkownik piechoty pułkownik piechoty
Pełne imię i nazwisko

Rudolf Jan Antoni Ludwik Blum

Data i miejsce urodzenia

23 grudnia 1873
Stryj

Data i miejsce śmierci

2 listopada 1922
Równe

Przebieg służby
Lata służby

1894–1922

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

13 Dywizja Piechoty

Stanowiska

dowódca piechoty dywizyjnej

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Order Korony Żelaznej III klasy (Austro-Węgry) Krzyż Zasługi Wojskowej z Mieczami Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” z Mieczami Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii 1898 (Austro-Węgry) Krzyż Jubileuszowy Wojskowy Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913

Życiorys edytuj

Urodził się 23 grudnia 1873 w Stryju, w rodzinie Fryderyka[1].

Jesienią 1894 rozpoczął zawodową służbę wojskową w cesarsko-królewskiej Obronie Krajowej. Został wcielony do 19 Pułku Piechoty Obrony Krajowej we Lwowie[2]. W 1897 został przeniesiony do 21 Pułku Piechoty Obrony Krajowej w St. Pölten[3] ale w następnym roku wrócił do pułku we Lwowie[4]. W 1907 pełnił w nim funkcję adiutanta batalionu[5]. W tym samym roku został przeniesiony do 5 Pułku Piechoty Obrony Krajowej w Poli i przydzielony do kadry batalionu zapasowego[6][7]. W 1909 został przeniesiony do 33 Pułku Piechoty Obrony Krajowej w Stryju[8]. W 1912 był przydzielony do kadry batalionu zapasowego[9]. W szeregach tego pułku wziął udział w mobilizacji sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgierskiej, wprowadzonej w związku z wojną na Bałkanach (1912–1913)[10][11]. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach Pułku Strzelców Krajowych Nr I, który w 1917 został przemianowany na Pułk Strzelców Cesarskich Nr I[12][13]. W czasie służby w c. k. Obronie Krajowej awansował na kolejne stopnie: porucznika ze starszeństwem z 1 listopada 1894[14], nadporucznika ze starszeństwem z 1 listopada 1897[15], kapitana ze starszeństwem z 1 listopada 1907[16], majora ze starszeństwem z 1 września 1915[12] i podpułkownika ze starszeństwem z 1 listopada 1917[13].

12 marca 1921 został przyjęty do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia podpułkownika piechoty, zaliczony do rezerwy armii, z jednoczesnym powołaniem do czynnej służby[17] i przydzielony do dyspozycji Naczelnego Dowództwa[18]. 1 czerwca 1921 pełnił służbę w Centrum Wyszkolenia Lwów, a jego oddziałem macierzystym był 40 Pułk Piechoty[19]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu pułkownika ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 i 22. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był nadal 40 pp[20]. Do śmierci pełnił służbę na stanowisku dowódcy piechoty dywizyjnej 13 Dywizji Piechoty[21]. Przeziębił się na manewrach[21]. Zmarł 2 listopada 1922 w Równem[22] i tam dwa dni później został pochowany[21]. Jego rodzina mieszkała we Włoszech[21].

Ordery i odznaczenia edytuj

W czasie służby w c. k. Obronie Krajowej otrzymał:

Przypisy edytuj

  1. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-06-08]..
  2. Schematismus 1895 ↓, s. 302.
  3. Schematismus 1898 ↓, s. 356.
  4. Schematismus 1899 ↓, s. 380.
  5. Schematismus 1907 ↓, s. 286.
  6. Schematismus 1908 ↓, s. 251.
  7. Schematismus 1909 ↓, s. 279.
  8. Schematismus 1910 ↓, s. 362.
  9. Schematismus 1912 ↓, s. 374.
  10. Schematismus 1913 ↓, s. 345.
  11. Schematismus 1914 ↓, s. 292.
  12. a b Ranglisten 1916 ↓, s. 18.
  13. a b c Ranglisten 1918 ↓, s. 53, 383.
  14. Schematismus 1895 ↓, s. 90.
  15. Schematismus 1898 ↓, s. 92.
  16. Schematismus 1908 ↓, s. 134.
  17. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 26 marca 1921, s. 542.
  18. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 9 kwietnia 1921, s. 731.
  19. Spis oficerów 1921 ↓, s. 135.
  20. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 19.
  21. a b c d Pogrzeb pułkownika R. Bluma w Równem. „Głos Wołyński”. 44, s. 6, 1922-11-12. Łuck. .
  22. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 1 marca 1923, s. 159.

Bibliografia edytuj

  • Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrathe Vertretenen Königreiche une Länder für 1895. Wiedeń: luty 1895. (niem.).
  • Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrathe Vertretenen Königreiche une Länder für 1898. Wiedeń: styczeń 1898. (niem.).
  • Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrathe Vertretenen Königreiche une Länder für 1899. Wiedeń: styczeń 1899. (niem.).
  • Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrathe Vertretenen Königreiche une Länder für 1907. Wiedeń: styczeń 1907. (niem.).
  • Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrathe Vertretenen Königreiche une Länder für 1908. Wiedeń: styczeń 1908. (niem.).
  • Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrathe Vertretenen Königreiche une Länder für 1909. Wiedeń: styczeń 1909. (niem.).
  • Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrathe Vertretenen Königreiche une Länder für 1910. Wiedeń: styczeń 1910. (niem.).
  • Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrat Vertretenen Königreiche une Länder für 1912. Wiedeń: styczeń 1912. (niem.).
  • Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrat Vertretenen Königreiche une Länder für 1913. Wiedeń: styczeń 1913. (niem.).
  • Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrat Vertretenen Königreiche une Länder für 1914. Wiedeń: styczeń 1914. (niem.).
  • Ranglisten der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1916. Wiedeń: 1916. (niem.).
  • Ranglisten der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1918. Wiedeń: 1918. (niem.).
  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
  • Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
  • Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.