Rudolf Zuber

polski geolog

Rudolf Zuber (ur. 13 września 1858 w Orlat, zm. 5 kwietnia 1920 we Lwowie) – polski geolog i podróżnik[1], encyklopedysta.

Rudolf Zuber
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 września 1858
Orlat

Data i miejsce śmierci

5 kwietnia 1920
Lwów

profesor nauk geologicznych
Alma Mater

Uniwersytet Lwowski

Doktorat

1883

Profesura

1896

Polska Akademia Umiejętności
Status

członek krajowy czynny

Uczelnia

Uniwersytet Lwowski

Życiorys edytuj

Studiował geologię na Uniwersytecie Lwowskim. W latach 1881–1882 pracował jako wolontariusz w Państwowym Zakładzie Geologicznym w Wiedniu. W 1883 r. obronił doktorat z filozofii na Uniwersytecie Lwowskim. Od 1884 był wykładowcą na tej uczelni[1] (od 1896 jako profesor). W latach 1895–1915 kierował Katedrą Geologii i Paleontologii Uniwersytetu Lwowskiego. Od 1884 r. był współpracownikiem komisji fizjograficznej i od 1916 r. członkiem Akademii Umiejętności w Krakowie (później Polskiej Akademii Umiejętności). Był światowej sławy specjalistą i rzeczoznawcą w poszukiwaniach ropy naftowej. Był wzywany do poszukiwań ropy przez liczne kompanie i rządy. W roku 1919 jako ekspert od spraw ropy naftowej był członkiem Biura Prac Kongresowych podczas konferencji pokojowej w Paryżu.

Był encyklopedystą oraz edytorem Encyklopedii zbiór wiadomości z wszystkich gałęzi wiedzypolskiej encyklopedii wydanej w latach 1898–1907 przez społeczną organizację edukacyjną Macierz Polska, która działała w Galicji w okresie zaboru austriackiego. Opisał w niej zagadnienia z zakresu mineralogii, geologii, chemii oraz przemysłu naftowego[2].

 
Grób prof. Zubera na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie

Jego podróże naukowe objęły wszystkie, poza Australią, zamieszkane części świata:

Podczas swoich wypraw prowadził rozległe badania geologiczne, znacznie wykraczające poza poszukiwanie ropy naftowej, opracowywał mapy geologiczne badanych terenów. W rejonie Cieśniny Magellana i w Kordylierach poszukiwał m.in. pokładów węgla, w czasie pobytu w Ameryce Południowej zbierał skamieliny. Rezultaty swoich badań zamieszczał w „Rozprawach Akademii Umiejętności. Wydział Matematyczno-Przyrodniczy” i czasopiśmie „Kosmos”[3]. W 1897 r. opracował „Mapę obszarów naftowych Galicji”. Swoje spostrzeżenia i poglądy na powstanie fliszu i występujących w nim złóż naftowych zamieścił w dziele Flisz i nafta (1918)[4].

W latach 1888–1889, 1898–1899 oraz 1918–1919 był prezesem Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika. Według stanu z 1914 był wiceprezesem sekcji balneotechnicznej Krajowego Związku Zdrojowisk i Uzdrowisk we Lwowie[5].

Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie. Jego synem był geolog Stanisław Zuber.

Przypisy edytuj

  1. a b Stanisław Zieliński, Mały słownik pionierów polskich kolonialnych i morskich : podróżnicy, odkrywcy, zdobywcy, badacze, eksploratorzy, emigranci - pamiętnikarze, działacze i pisarze migracyjni, Warszawa: Inst. Wyd. Ligi Morskiej i Kolonialnej, 1933, s. 636.
  2. Finkel 1898 ↓.
  3. Nekrologia. Rudolf Zuber Czas 1920 nr 112 z 12 maja s. 3
  4. Niemczynow Grażyna, Burchart Jan: Mały słownik geologiczny, wyd. II, Wiedza Powszechna, Warszawa 1966, s. 256
  5. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1914. Lwów: 1914, s. 1048.

Bibliografia edytuj

Zobacz też edytuj

Linki zewnętrzne edytuj