Rudolph Haack
Carl Otto Rudolph Haack[1] (ur. 17 października 1833 w Wolgaście, zm. 12 grudnia 1909 w Eberswalde[1][2]) – niemiecki inżynier, konstruktor okrętów.
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
inżynier, konstruktor okrętów |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys edytuj
Był synem stolarza, terminował w stoczni Erich & Lübke w Wolgaście[1]. Uczęszczał do jedynej ówcześnie w Prusach szkoły budowy okrętów w Grabowie, następnie odbył kilkuletnią praktykę zawodową w Anglii[1][2]. Po powrocie do kraju początkowo pracował w stoczni w Damgarten, następnie w 1856 roku został zatrudniony jako inżynier w stoczni Früchtenicht & Brock (późniejszej AG Vulcan) w Drzetowie (ob. część Szczecina)[1][2]. Później przez wiele lat pełnił funkcję jej dyrektora[1][2]. Przyczynił się do zbudowania pierwszego niemieckiego pancernika, SMS Preußen (1873)[1][2]. Pod jego kierownictwem w stoczni AG Vulcan zwodowano 150 statków[2], w tym okręty wojenne dla floty niemieckiej, rosyjskiej i chińskiej[1].
W 1887 roku przeniósł się do Berlina, gdzie został doradcą ministerialnym w Oberseeamt[1][2] oraz wykładowcą Akademie des Bauwesens[1]. Opublikował m.in. prace Schiffswiderstand und Schiffsbetrieb nach Versuchen auf den Dortmund-Ems-Kanal (3 tomy, 1900) i Die Eisenkung der Schiffe (1901)[1].
Był odznaczony pruskim Orderem Orła Czerwonego i chińskim Orderem Smoka Podwójnego[3].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h i j k Deutsche biographische Enzyklopädie (DBE). T. Band 4 Görres – Hittorp. München: K.G. Saur, 2006, s. 296. ISBN 978-3-598-25034-7.
- ↑ a b c d e f g Encyklopedia Szczecina. T. I A–O. Szczecin: Uniwersytet Szczeciński, 1999, s. 322. ISBN 83-87341-45-2.
- ↑ Klemens Grube: Haack, Rudolph (1833–1909) [w:] „Biographisches Lexikon für Pommern”. T. 2. Kolonia-Weimar-Wiedeń: Böhlau Verlag, 2015, ISBN 978-3-412-22541-4, s. 118–121