Rudomino (gmina)
Gmina Rudomino (lit. Rudaminos seniūnija) − gmina w rejonie wileńskim okręgu wileńskiego na Litwie.
| Gmina | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Okręg | |
| Rejon | |
| Siedziba | |
| Powierzchnia |
47 km² |
| Populacja (2011) • liczba ludności |
|
| • gęstość |
127,3 os./km² |
Ośrodek gminy – osiedle Rudomino (3981 mieszkańców). Na terytorium gminy jest 29 wsi, większe z nich: Hamernia (974 mieszkańców), Doubiany (142 mieszkańców), Szwajcary (142 mieszkańców), Tatarka (120 mieszkańców).
Powierzchnia terenu edytuj
4673 ha, z nich 2287 ha stanowią użytki rolne, 1566 ha – lasy, 36 ha – to zbiorniki wodne oraz grunty o innym przeznaczeniu.
Ludność edytuj
5982 osoby (2011)
Skład etniczny (2011) edytuj
Według spisu z 2011 roku:
- Polacy – 50,9%
- Litwini – 31,6%
- Rosjanie – 8,7%
- Białorusini – 5,2%
Infrastruktura edytuj
Poczta, 2 szkoły średnie, Szkoła Sztuk Pięknych, biblioteka, Dom Kultury, kościół, cerkiew, cmentarz, ambulatorium, posterunek policji, stacja paliwowa, 8 sklepów, 6 pawilonów handlowych, rynek, SA „Vilniaus paukštynas” (fabryka drobiu), dwór w Peteszy, grodzisko w Popiszkach, zajazd (XIX w. druga połowa), rezerwat przyrody Doubiany.
Przedsiębiorczość lokalna edytuj
Rolnictwo, drobiarstwo, hodowla bydła, usługi świadczone dla mieszkańców.
Historia edytuj
Niektórzy historycy są zdania, że Rudomina jest starsze niż Wilno. W roku 1377 Rudomina jest wspominane jako miasteczko. Za panowania księcia Olgierda w 1377 r. siedmiuset żołnierzy litewskich, śpiesząc na odsiecz miastu Wilnu, stoczyło tu zwycięski bój z Krzyżakami. Nie powiodło się natomiast Witoldowi Wielkiemu, który po 14 latach, w 1394 r., pod Rudominem poniósł dotkliwą porażkę w bitwie z Krzyżakami, tracąc 4 chorągwie, a książę Iwan Holszański trafił do niewoli. W 1592 roku wybudowano w Rudominie kościół, ufundowany przez rodzinę Massalskich. Na tym samym miejscu stoi obecny kościół parafialny pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny Dobrodziejki. W końcu XVIII w. działała tutaj szkoła parafialna. W XIX w. do 1950 r. Rudomina była ośrodkiem gminy. W 1964 r. zbudowano tu duży zakład drobiarski, który działa do dziś. W 1971 r. założono Stację Bydła Zarodowego.