Ruszelczyce

wieś w województwie podkarpackim

Ruszelczycewieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Krzywcza[4][5]}. Leży nad Sanem.

Ruszelczyce
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

przemyski

Gmina

Krzywcza

Liczba ludności (2020)

623[2]

Strefa numeracyjna

16

Kod pocztowy

37-755[3]

Tablice rejestracyjne

RPR

SIMC

0605246[4]

Położenie na mapie gminy Krzywcza
Mapa konturowa gminy Krzywcza, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Ruszelczyce”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Ruszelczyce”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ruszelczyce”
Położenie na mapie powiatu przemyskiego
Mapa konturowa powiatu przemyskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Ruszelczyce”
Ziemia49°48′25″N 22°31′31″E/49,806944 22,525278[1]

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.

Części wsi edytuj

Integralne części wsi Ruszelczyce[4][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0605252 Za Sanem przysiółek

Historia edytuj

Jest to jedna z najstarszych miejscowości na terenie gminy Krzywcza. Podczas badań archeologicznych w roku 1975 zlokalizowano tam pięć stanowisk, na których odnaleziono ślady osadnictwa z okresu prahistorycznego oraz okresu wpływów rzymskich. Na terenie "Gazonu" zlokalizowano resztki wałów ziemnych, które mogą być pozostałością po dawnym dworze obronnym (w późniejszych czasach dwór przeniesiono nieco niżej). Odnaleziono tam również kilka skorup prahistorycznych.

Co do nazwy, to prawdopodobnie pochodzi ona od ukraińskiego słowa "rusło", oznaczającego koryto rzeki. Kilkaset lat temu nurt Sanu miał bieg zupełnie inny niż dziś. Do pozostałości, które możemy zobaczyć obecnie, należy staw na Międzyłużu oraz mokradła na tzw. Granicy, czyli po drugiej stronie szosy. W okolicy Ruszelczyc San dzielił się na dwie odnogi, które łączyły się w pobliżu Kupnej. Po tych przesunięciach Sanu pozostały starorzecza, co prawdopodobnie przyczyniło się do powstania nazwy tej miejscowości. Niektórzy twierdzą, że rubaszną nazwę miejscowości wymyślił znany komediopisarz Aleksander Fredro, jeżdżąc z Przemyśla do Nienadowej. Jest to tylko śmieszna opowiastka, gdyż miejscowość posiada metrykę średniowieczną - Rusielczycze w 1398, a Ruszielczycze w 1486.

Ruszelczyce była to wieś królewska, później prywatna wzmiankowana w 1389 w nadaniu Władysława Jagiełły dla Piotra Kmity. W 1398 należały do braci Jana i Szymona synów Dziersława z Brześcia i wchodziły w skład uposażenia krzywieckiej parafii. Następnie około roku 1446 kupił Ruszelczyce Rafał z Krzywczy. Od 1508 wieś weszła w skład klucza bachowskiego i przez 63 lata oddawała dziesięcinę oszacowaną na 100 florenów do kościoła w Babicach. W roku 1707 Ruszelczyce miały trzech właścicieli. Byli to: Adam Górski z Przyborowa wraz z żoną Joanną Górską Makowiecką - dziedzice całych Ruszelczyc oraz Kazimierz Korabiowski właściciel samej wsi i Franciszek Śliżowski - dziedzic części ziem. Wtedy to znowu dziesięciny były oddawane do Babic. Powodem takiej sytuacji było położenie miejscowości na granicy między ziemią przemyską z miasteczkiem Krzywcza a sanocką z miasteczkiem Babice. Przez dłuższą część swojej historii Ruszelczyce należały do klucza bachowskiego. W 1880 były własnością Stanisława hr. Konarskiego. Ostatnimi właścicielami wsi byli Romanowscy. Podobno w miejscowości znajduje się średniowieczny kopiec sygnalizacyjny.

Istniała tu w XVIII w. parafia greckokatolicka pod wezwaniem Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa, następnie filia parafii w Krzywczy (1805 r.) i Skopowie (1845 r.). Cerkiew po 1962 popadła w ruinę i została rozebrana. Naprzeciw przystanku PKS znajduje się cmentarz greckokatolicki.

Staraniem gminy i obszaru dworskiego w Ruszelczycach z dniem 1 września 1904 utworzono szkołę jednoklasową. Wcześniej dzieci uczęszczały do szkoły dwuklasowej w Krzywczy. Obecnie w miejscowości funkcjonuje Szkoła Podstawowa do VIII klasy.

W 1880 r. wieś liczyła 103 domy z 662 osobami (430 grek., 162 rzym., 70 mojż.), a w 1921 r. 140 domów z 782 mieszkańcami (469 grek., 287 rzym., 26 mojż.)

Na terenie "Gazonu" zachował się budynek niemieckiej straży granicznej z okresu II wojny światowej. Budynek drewniany na betonowym podpiwniczeniu ma po bokach dwie kamienne kaponierki ze strzelnicami. Po wojnie używany był jako Izba Porodowa, Dom Pogodnej Starości, a obecnie jako Ośrodek Wypoczynkowy ZHP.

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 118645
  2. Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 16 [dostęp 2022-01-23]
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1101 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)

Bibliografia edytuj

  • Piotr Haszczyn - "Zarys dziejów parafii w Krzywczy 1398-1998", Krzywcza 1998, ISBN 83-910485-0-0

Linki zewnętrzne edytuj