Elephantulini
Elephantulini – monotypowe plemię ssaków z podrodziny Macroscelidinae w obrębie rodziny ryjkonosowatych (Macroscelididae).
| Elephantulini | |||
| Dumbacher, Carlen & Rathbun, 2016[1] | |||
 Przedstawiciel plemienia – ryjoskoczek zaroślowy (E. intufi) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię |
Elephantulini | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Plemię: Elephantulus O. Thomas & Schwann, 1906 | |||
| Synonimy | |||
| |||
| Rodzaj i gatunki | |||
| |||
Zasięg występowania edytuj
Plemię obejmuje gatunki występujące w środkowej, zachodniej i południowej Afryce[5][6].
Morfologia edytuj
Długość ciała (bez ogona) 94–148 mm, długość ogona 86–162 mm, długość ucha 19–36 mm, długość tylnej stopy 27–42 mm; masa ciała 31–83 g[7][8]. Wzór zębowy: I C P M (x2) = 40[7].
Systematyka edytuj
Rodzaj zdefiniowali w 1906 roku brytyjscy zoolodzy Oldfield Thomas i Harold Schwann na łamach Proceedings of the Zoological Society of London[2]. Na gatunek typowy wyznaczono w ramach oryginalnego oznaczenia ryjoskoczka skalnego (E. rupestris)
Etymologia edytuj
- Elephantulus: gr. ελεφας elephas, ελεφαντος elephantos „słoń”[9]; łac. przyrostek zdrabniający -ulus[10].
- Nasilio: zdrobnienie łac. nasus „nos”[11]. Gatunek typowy: Macroscelides brachyrynchus A. Smith, 1836.
- Elephantomys: gr. ελεφας elephas, ελεφαντος elephantos „słoń”[9]; μυς mus, μυος muos „mysz”[12]. Gatunek typowy: †Elephantomys langi Broom, 1937 (= †Elephantulus broomi Corbet & Hanks, 1968).
Podział systematyczny edytuj
Do plemienia należy jeden rodzaj z następującymi występującymi współcześnie gatunki[13][8][5][4]:
- Elephantulus fuscipes (O. Thomas, 1894) – ryjoskoczek ciemnostopy
- Elephantulus brachyrhynchus (A. Smith, 1834) – ryjoskoczek krótkonosy
- Elephantulus fuscus (W. Peters, 1852) – ryjoskoczek ciemny
- Elephantulus intufi (A. Smith, 1836) – ryjoskoczek zaroślowy
- Elephantulus rupestris (A. Smith, 1831) – ryjoskoczek skalny
- Elephantulus myurus O. Thomas & Schwann, 1906 – ryjoskoczek zuluski
- Elephantulus edwardii (A. Smith, 1839) – ryjoskoczek przylądkowy
- Elephantulus pilicaudus Smit, 2008 – ryjoskoczek włochatoogonowy
Opisano również gatunki wymarłe z plejstocenu dzisiejszej Południowej Afryki:
- Elephantulus antiquus Broom, 1948[14]
- Elephantulus broomi Corbet & Hanks, 1968[15]
Przypisy edytuj
- ↑ J.P. Dumbacher, E.J. Carlen & G.B. Rathbun. Petrosaltator gen. Nov., a new genus replacement for the North African sengi Elephantulus rozeti (Macroscelidea; Macroscelididae). „Zootaxa”. 4136 (3), s. 576, 2016. DOI: 10.11646/zootaxa.4136.3.8. (ang.).
- ↑ a b c O. Thomas & H. Schwann. [On mammals collected by Mr. C. H. B, Grant in the Zoutpansberg District of the Transvaal, and presented to the National Collection by Mr. C. D. Rudd]. „Abstract of the Proceedings of the Zoological Society of London”. 33, s. 10, 1906. (ang.).
- ↑ R. Broom. On some new pleistocene mammals fromlimestone caves of the Transvaal. „South African Journal of Science”. 33, s. 758, 1937. (ang.).
- ↑ a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 21. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 114. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (red.): Genus Elephantulus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-10-30].
- ↑ a b S. Heritage: Family Macroscelididae (Sengis). W: R.A. Mittermeier & D.E. Wilson (red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 8: Insectivores, Sloths and Colugos. Barcelona: Lynx Edicions, 2018, s. 231–234. ISBN 978-84-16728-08-4. (ang.).
- ↑ a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books (A. Monadjem (przedmowa) & C.J. Burgin (wstęp)): All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 75. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ a b Jaeger 1944 ↓, s. 104.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 546.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 143.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 141.
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-08-20]. (ang.).
- ↑ R. Broom. Some South African Pliocene and Pleistocene mammals. „Annals of the Transvaal Museum”. 21 (1), s. 5, 1948. (ang.).
- ↑ G.B. Corbet & J. Hanks. A revision of the elephant-shrews, family Macroscelididae. „Bulletin of the British Museum (Natural History) Zoology”. 16 (2), s. 54, 1968. (ang.).
Bibliografia edytuj
- Edmund C. Jaeger, Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1-256, OCLC 637083062 (ang.).