Rzędzianowice

wieś w województwie podkarpackim

Rzędzianowicewieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie mieleckim, w gminie Mielec[4][5]. Leży w Kotlinie Sandomierskiej, po lewej stronie rzeki Wisłoka.

Rzędzianowice
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

mielecki

Gmina

Mielec

Liczba ludności (2018)

1389[2]

Strefa numeracyjna

17

Kod pocztowy

39-300[3]

Tablice rejestracyjne

RMI

SIMC

0655818[4]

Położenie na mapie gminy wiejskiej Mielec
Mapa konturowa gminy wiejskiej Mielec, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Rzędzianowice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Rzędzianowice”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Rzędzianowice”
Położenie na mapie powiatu mieleckiego
Mapa konturowa powiatu mieleckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Rzędzianowice”
Ziemia50°18′58″N 21°23′47″E/50,316111 21,396389[1]

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa rzeszowskiego.

Przez wieś przebiega droga wojewódzka nr 983.

Części wsi edytuj

Integralne części wsi Rzędzianowice[5][4]
SIMC Nazwa Rodzaj
0655824 Dutów część wsi
0655830 Kolonia część wsi
0655876 Olszyny przysiółek
0655847 Podkościele część wsi
0655853 Stara Wieś część wsi
0655860 Stojowice część wsi

Historia edytuj

Wieś wzmiankowana po raz pierwszy w XIII w., jako osada na prawie polskim. W 1387 r. właścicielem wioski był Paszko z Trestyczna. Kolejni wzmiankowani właściciele to Tarnowscy, Jan Mielecki, Józef Czartoryski, stolnik Wielkiego Księstwa Litewskiego, a następnie rodziny Stojanowskich i Boguszów[6].

W 1772 r. Rzędzianowice dostały się pod zabór austriacki, nazwany Galicją. Na przełomie XIX i XX w. W Rzędzianowicach funkcjonowały trzy dwory: Rzędzianowice, Olszyny i Stojowice. Pod koniec lat 80. XIX w. w wiosce mieszkało 814 osób, w tym 715 katolików, 86 izraelitów oraz 8 ewangelików. W 1881 r. Wieś została sprzedana Żydowi Majerowi Hermele. Na przełomie lat 20 i 30 XX w. Majer Hermele zaczął wyprzedawać rzędzianowickie dobra: dwór Olszyny kupił Edward Daniel, który przybył tu ze Stanów Zjednoczonych, a w 1938 r. Dwór Stojowice nabył Jan Skrzypek z żoną Celiną[7].

Podczas I wojny światowej wieś była dwukrotnie okupowana przez Rosjan, od 24 września do 3 października 1914 r. i od 8 listopada 1914 r. do 11 maja 1915 r. Tuż przed wybuchem II wojny światowej, we wrześniu 1939 r. wioska liczyła 1291 mieszkańców. Niemcy zajęli Rzędzinowice, podobnie jak Mielec 8 września 1939 r. 6 września 1944 r. wieś została zajęta przez żołnierzy Armii Czerwonej.

Oświata edytuj

Szkoła Podstawowa im. Marii Konopnickiej[potrzebny przypis]

Kościół edytuj

W 1927 r. podjęto decyzję o budowie kościoła parafialnego w Rzędzianowicach. Powstał on w miejscu starej gorzelni podarowanej parafii przez ówczesnego właściciela Karola Sroczyńskiego. Jego budowa ukończona została w 1931 r.[8]

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 119913
  2. Raport o stanie gminy za rok 2018. Stan ludności 31.12.2018 str. 8 [dostęp 2022-01-17].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1129 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  5. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09]. 
  6. W. Gąsiewski, Z ludu i dla ludu. Ks. Feliks Podgórniak (1901-1985) Proboszcz z Rzędzianowic – Jego parafia i parafianie, Agencja Wydawnicza „Promocja” w Mielcu, Mielec 2010, s. 9, 10, 11, ISBN 978-83-87549-39-8.
  7. W. Gąsiewski, Z ludu i dla ludu. Ks. Feliks Podgórniak (1901-1985). Proboszcz z Rzędzianowic – Jego parafia i parafianie, Agencja Wydawnicza „Promocja” w Mielcu, Mielec 2010, s. 13, 14, 15, ISBN 978-83-87549-39-8.
  8. W. Gąsiewski, Z ludu i dla ludu. Ks. Feliks Podgórniak (1901-1985). Proboszcz z Rzędzianowic – Jego parafia i parafianie, Agencja Wydawnicza „Promocja” w Mielcu, Mielec 2010, s. 25–30, ISBN 978-83-87549-39-8.

Linki zewnętrzne edytuj