Sławomir Nitras
Sławomir Witold Nitras (ur. 26 kwietnia 1973 w Połczynie-Zdroju) – polski politolog i polityk, poseł na Sejm V, VI, VIII, IX i X kadencji (2005–2009, od 2015), deputowany do Parlamentu Europejskiego VII kadencji (2009–2014), w latach 2014–2015 główny doradca premier Ewy Kopacz, od 2023 minister sportu i turystyki w trzecim rządzie Donalda Tuska.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
26 kwietnia 1973 |
|---|---|
| Minister sportu i turystyki | |
| Okres |
od 13 grudnia 2023 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| |
Życiorys edytuj
W 1998 ukończył studia w zakresie politologii na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Szczecińskiego. W latach 1997–1998 pracował jako asystent w Instytucie Politologii i Filozofii US.
Od 1998 do 1999 był dyrektorem gabinetu wojewody koszalińskiego. W latach 1999–2002 zasiadał w zarządzie Koszalińskich Kopalni Surowców Mineralnych „Kruszywa Koszalin” S.A. Kolejne trzy lata zajmował się prowadzeniem prywatnej działalności gospodarczej.
Od 1991 do 1995 był członkiem Unii Polityki Realnej, w latach 1997–2001 należał do Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego. W 2001 przystąpił do Platformy Obywatelskiej – w okresie 2006–2010 zasiadał w zarządzie krajowym tej partii i był jej wiceprzewodniczącym w regionie zachodniopomorskim, ponadto od grudnia 2003 do października 2013 przewodniczył PO w Szczecinie. W 2020 ponownie zasiadł w zarządzie partii[1].
W latach 1998–2002 był radnym sejmiku zachodniopomorskiego wybranym z ramienia AWS. Bez powodzenia ubiegał się o reelekcję z listy POPiS. W wyborach parlamentarnych w 2005 i 2007 uzyskiwał mandat poselski w okręgu szczecińskim na Sejm V i VI kadencji jako kandydat PO. W 2007 otrzymał 65 993 głosów (najlepszy indywidualny wynik w okręgu). Podczas obu kadencji był członkiem Komisji Skarbu Państwa, w VI kadencji pracował także w Komisji Gospodarki oraz Komisji Nadzwyczajnej „Przyjazne Państwo”. W trakcie kampanii samorządowej w 2006 przegrał proces wyborczy z kandydatką PiS na prezydenta Szczecina Teresą Lubińską, której zarzucał wyrażenie jako minister finansów zgody na umorzenie zadłużenia podatkowego posłowi Samoobrony[2].
W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2009 został wybrany na posła do Parlamentu Europejskiego w okręgu gorzowskim z pierwszego miejsca na liście, uzyskując 107 413 głosów[3]. W PE należał do grupy Europejskiej Partii Ludowej, a także m.in. do Komisji Gospodarczej i Monetarnej i delegacji PE ds. współpracy z Rosją. W 2014 nie ubiegał się o reelekcję. 2 grudnia tego samego roku został głównym doradcą w gabinecie politycznym premier Ewy Kopacz[4].
W wyborach parlamentarnych w 2015 uzyskał mandat posła VIII kadencji, otrzymując 20 930 głosów[5]. Został przewodniczącym Delegacji Sejmu i Senatu RP do Zgromadzenia Parlamentarnego OBWE[6]. W listopadzie 2016 został powołany na stanowisko wiceministra spraw zagranicznych w gabinecie cieni utworzonym przez Platformę Obywatelską[7]. W Sejmie VIII kadencji został członkiem Komisji Spraw Zagranicznych, pracował też w Komisji Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej (2015–2018)[8].
W marcu 2018 został ogłoszony wspólnym kandydatem Platformy Obywatelskiej i Nowoczesnej na urząd prezydenta Szczecina w wyborach samorządowych w 2018[9]. W głosowaniu zajął trzecie miejsce z wynikiem 21,8% głosów[10].
W wyborach parlamentarnych w 2019 kandydował do Sejmu z ramienia Koalicji Obywatelskiej[11]. Uzyskał mandat posła IX kadencji, otrzymując 78 513 głosów, co było najlepszym wynikiem indywidualnym w okręgu[11][12][13]. Wyprzedził wówczas startującego z pierwszego miejsca na liście PiS Marka Gróbarczyka o około 19,5 tys. głosów[11]. Zasiadł w Komisji Spraw Zagranicznych i w Komisji ds. Unii Europejskiej.
W kwietniu 2022 Sejm uchylił jego immunitet poselski na wniosek oskarżyciela prywatnego Marka Palarczyka (byłego działacza Kukiz’15), którego zachowanie Sławomir Nitras skrytykował w 2017, gdy Marek Palarczyk miał w Sejmie założony t-shirt z napisami „Rasista Ksenofob Patriota” oraz „Polska bez islamu”[14][15].
Przed wyborami parlamentarnymi w 2023 był koordynatorem akcji Obywatelskiej Kontroli Wyborów, do której zapisało się ponad 32 tysięcy osób[16]. W tych samych wyborach został ponownie wybrany na posła, zdobywając 90 720 głosów[17]. Zasiadł następnie w Komisji Spraw Zagranicznych[18]. 12 grudnia 2023 Sejm X kadencji wybrał go na urząd ministra sportu i turystyki w trzecim rządzie Donalda Tuska[19][20]. Następnego dnia został przez prezydenta RP Andrzeja Dudę powołany na to stanowisko[21].
Życie prywatne edytuj
Żonaty z Irminą, ma dwie córki: Natalię i Kornelię.
Przypisy edytuj
- ↑ Szczecińscy politycy w zarządzie PO. 24kurier.pl, 8 lutego 2020. [dostęp 2020-06-07].
- ↑ Nitras ma przeprosić. gs24.pl, 15 listopada 2006. [dostęp 2016-01-02].
- ↑ Dz.U. z 2009 r. nr 88, poz. 729
- ↑ Mariusz Parkitny: Nitras pomoże pani premier. Regionowi też?. gs24.pl, 2 grudnia 2014. [dostęp 2015-07-16].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-10-27].
- ↑ Delegacja Sejmu i Senatu RP do Zgromadzenia Parlamentarnego OBWE. sejm.gov.pl. [dostęp 2016-03-04].
- ↑ Poznaj skład Gabinetu Cieni. gabinetcieni.org. [dostęp 2016-11-18].
- ↑ Strona sejmowa posła VIII kadencji. [dostęp 2018-07-31].
- ↑ Alicja Wirwicka: Szczecin z pierwszym oficjalnym kandydatem na prezydenta. Poseł Nitras powalczy w imieniu PO i Nowoczesnej. onet.pl, 16 marca 2018. [dostęp 2018-05-10].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2018. [dostęp 2018-10-22].
- ↑ a b c W okręgu szczecińskim rywalizację „jedynek” list wygrał poseł PO Sławomir Nitras. wnp.pl, 14 października 2019. [dostęp 2019-10-16].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-16].
- ↑ Kto zostanie posłem ze Szczecina? Znamy pewne nazwiska!. wszczecinie.pl, 14 października 2019. [dostęp 2019-10-16].
- ↑ Renata Kluczna: Mieszkaniec Częstochowy oskarżony o rasizm w Sejmie. 7dni.com.pl, 31 stycznia 2018. [dostęp 2022-05-01].
- ↑ Sejm uchylił immunitet Sławomirowi Nitrasowi. gazetaprawna.pl, 28 kwietnia 2022. [dostęp 2022-05-01].
- ↑ „To nie jest dzień, który należy do polityków”. KO: 32 tysiące osób zapisały się do akcji pilnowania wyborów. tvn24.pl, 8 sierpnia 2023. [dostęp 2023-12-09].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 2023-10-19].
- ↑ Strona sejmowa posła X kadencji. [dostęp 2023-12-09].
- ↑ Druk nr 96: Przedstawiony przez Prezesa Rady Ministrów wniosek w sprawie wyboru członków Rady Ministrów. sejm.gov.pl, 12 grudnia 2023. [dostęp 2023-12-13].
- ↑ Uchwała Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 12 grudnia 2023 r. w sprawie wyboru w skład Rady Ministrów (M.P. z 2023 r. poz. 1381).
- ↑ Prezydent powołał Premiera oraz Radę Ministrów. prezydent.pl, 13 grudnia 2023. [dostęp 2023-12-13].
Bibliografia edytuj
- Strona sejmowa posła IX kadencji. [dostęp 2021-07-02].
- Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2015-07-16].