Słobódka Dolna

Część wsi Dubienka w Ukrainie

Słobódka Dolna (ukr. Долішня Слобідка, Dolisznia Słobidka) – część wsi Dubienka na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, w rejonie monasterzyskim, w zakolu rzeki Koropiec.

Słobódka Dolna
Долішня Слобідка
Państwo

 Ukraina

Obwód

 tarnopolski

Rejon

monasterzyski

Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego
Mapa konturowa obwodu tarnopolskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Słobódka Dolna”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej znajduje się punkt z opisem „Słobódka Dolna”
Ziemia49°03′57,3″N 25°11′03,4″E/49,065917 25,184278

Pod koniec XIX i na początku XX wieku miejscowość leżała w granicach Austro-Węgier, w Galicji, w okręgu buczackim. W 1870 roku liczyła 170 mieszkańców. Właścicielami obszaru dworskiego byli wówczas Błażowscy[1]. W 1910 roku miejscowość zamieszkiwana była przez 191 osób[2]. W okresie międzywojennym wieś należała do Polski i stanowiła początkowo samodzielną gminę jednostkową. 1 sierpnia 1934 roku w ramach reformy na podstawie ustawy scaleniowej została włączona do zbiorowej gminy wiejskiej Monasterzyska w powiecie buczackim, w województwie tarnopolskim[3]. W 1921 roku gmina Słobódka Dolna liczyła 155 mieszkańców (84 kobiety i 71 mężczyzn) i znajdowało się w niej 27 zamieszkałych budynków, w tym 6 o przeznaczeniu wyłącznie mieszkalnym. 148 osób deklarowało narodowość polską, 6 – ukraińską (rusińską), 1 – inną. 132 osoby deklarowały przynależność do wyznania rzymskokatolickiego, 23 – do greckokatolickiego[4]. Według danych z 1 marca 1943 roku gromada Słobódka Dolna miała 157 mieszkańców[5].

Na początku lipca 1941 r. bojówka nacjonalistów ukraińskich z OUN po dokonaniu pogromu Polaków we wsi Czechów skierowała się na Słobódkę Dolną, ale pod wpływem zbliżającego się oddziału wojsk sowieckich wycofała się i do rzezi mieszkańców nie doszło. W latach 1943 - 1944 członkowie UPA zamordowali 17 Polaków ze Słobódki i Berezówki[6].

Po II wojnie światowej miejscowość znalazła się w granicach Związku Radzieckiego, w Ukraińskiej SRR, i weszła w skład rejonu koropeckiego w obwodzie tarnopolskim. Według danych z 1946 roku miała status chutoru i nosiła nazwę Słobidka (ukr. Слобідка)[7]. Później została włączona do wsi Dubienka[8].

W Słobódce Dolnej znajduje się cerkiew Świętych Apostołów Piotra i Pawła. W 2000 roku ustanowiono pamiątkowy krzyż z okazji 2000-lecia narodzin Chrystusa[8].

Przypisy

edytuj
  1. Słobódka 12.) ''Dolna'', [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 807.
  2. Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkiem Księstwie Krakowskiem i Księstwie Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: nakładem i drukiem I. Jaegera, 1918, s. 152.
  3. Dz.U. z 1934 r. nr 68, poz. 631
  4. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej. Tom XV. Województwo tarnopolskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923, s. 7.
  5. Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis für das Generalgouvernement auf Grund der Summarischen Bevölkerungsbestandsaufnahme am 1. März 1943. Krakau: Burgverlag Krakau, 1943, s. 5.
  6. Henryk Komański, Szczepan Siekierka, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939-1946, wyd. 2, Wrocław: Nortom, 2006, s. 172-173, ISBN 83-89684-61-6, ISBN 978-83-89684-61-5, OCLC 156875487.
  7. Українська РСР. Адміністративно-територіальний поділ на 1 вересня 1946 року. відп. ред. М. Ф. Попівський. Київ: Українське видавництво політичної літератури, 1947, s. 570.
  8. a b Тернопільський енциклопедичний словник. редкол.: Г. Яворський та ін.. T. 1: А—Й. Тернопіль : Видавничо-поліграфічний комбінат «Збруч», 2004, s. 538. ISBN 966-528-197-6. (ukr.)