Słona lukrecja
Słona lukrecja (salmiak, fiń. salmiakki) – odmiana lukrecji z dodatkiem chlorku amonu, popularna w Finlandii, krajach skandynawskich, Holandii, krajach bałtyckich i północnych Niemczech[1]. Chlorek amonu nadaje lukrecji cierpkiego, słonego smaku[2] i powoduje wrażenie opisywane jako utrata czucia na języku[3] lub niemal piekące uczucie[1]. Smak słonej lukrecji jest zbyt intensywny i nieprzyjemny dla wielu osób nieprzyzwyczajonych do chlorku amonu[4][1].
Cukierki ze słonej lukrecji (tzw. turecki pieprz) są niemal zawsze czarne lub bardzo ciemnobrązowe, mogą mieć zarówno miękką, jak i twardą lub kruchą konsystencję. Zdarzają się także słodycze białe lub w odcieniach szarości. Jako barwnika słonej lukrecji używa się zazwyczaj węgla drzewnego (E153). Słona lukrecja jest stosowana jako składnik innych produktów, takich jak lody lub napoje alkoholowe.
Przypisy edytuj
- ↑ a b c In Salmiak Territory | Opinion | The Harvard Crimson. [dostęp 2014-12-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-16)].
- ↑ Salammoniac: Salammoniac mineral information and data [online], www.mindat.org [dostęp 2017-11-27].
- ↑ Passengers laud new trams [online], www.helsinkitimes.fi [dostęp 2017-11-15] (ang.).
- ↑ Helsingin Sanomat – International Edition. [dostęp 2012-11-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-05)].