SCB-125

SCB-125 – program marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych przeprowadzony pomiędzy 1954 a 1959 rokiem mający na celu ulepszenie lotniskowców typu Essex poprzez dodanie skośnego pokładu lotniczego oraz innych ulepszeń poprawiających loty i żeglugę.

Główne rodzaje zmian edytuj

Skośny pokład lotniczy
tzw. „Hurricane” bow
System OLS (ang. Optical landing system)
Aerofiniszer Mark 7
Przeniesienie głównej kontroli lotu na rufę
Klimatyzacja

Historia programu edytuj

Program SCB-125 po raz pierwszy został zastosowany na ostatnich trzech lotniskowcach typu Essex, które przeszły modernizację SCВ-27С będąc jeszcze podczas ich oryginalnych napraw. Docelowo każdy okręt zmodernizowany programem SCВ-27 miał przejść modernizację SCВ-125 – z wyjątkiem lotniskowca USS „Lake Champlain”.

Proces przebudowy trwał od około sześciu do dziewięciu miesięcy (maksymalnie 2 lat). Okręty zmodernizowane do standardu SCB-27A, które zostały wyposażone w parę katapult hydraulicznych typu H 8, nie zostały zaktualizowane do katapult startowych typu C 11 – tak jak to miało miejsce na siostrzanych SCB-27C, ze względu na ograniczoną przestrzeń.

USS „Oriskany” – prototyp konwersji SCB-27A, był ostatnim z klasy Essex, który przeszedł modernizację programem SCB-125. Poprzez zastosowanie aluminiowego poszycia pokładu, aerofiniszera Mk 7-1 oraz katapult startowych C 11-1 – będących w standardzie modyfikacji SCB-125, USS „Oriskany” jako jedyny został zmodernizowany do modyfikacji SCB-125A^[1].

Zmodernizowane okręty edytuj

Oznaczenie	Nazwa	Program	Początek prac	Ponowne wejście do służby
CVA-38	„Shangri-La”	SCB-27C/SCB-125	październik 1952	styczeń 1955
CV-16^[2]	„Lexington”	SCB-27C/SCB-125	wrzesień 1953	sierpień 1955
CVA-31	„Bon Homme Richard”	SCB-27C/SCB-125	maj 1953	wrzesień 1955
CVA-20	„Bennington”	SCB-125	styczeń 1954	kwiecień 1955
CVA-10	„Yorktown”	SCB-125	marzec 1955	październik 1955
CVA-18	„Wasp”	SCB-125	marzec 1955	grudzień 1955
CVA-15	„Randolph”	SCB-125	sierpień 1955	luty 1956
CVA-9	„Essex”	SCB-125	sierpień 1955	styczeń 1956
CVA-12	„Hornet”	SCB-125	styczeń 1956	sierpień 1956
CVA-19	„Hancock”	SCB-125	kwiecień 1956	listopad 1956
CVA-33	„Kearsarge”	SCB-125	lipiec 1956	styczeń 1957
CVA-14	„Ticonderoga”	SCB-125	sierpień 1956	kwiecień 1957
CVA-11	„Intrepid”	SCB-125	wrzesień 1956	maj 1957
CVA-34	„Oriskany”	SCB-125A	styczeń 1957	maj 1959

Przypisy edytuj

↑ Norman Friedman: U.S. Aircraft Carriers: An Illustrated Design History. Annapolis: Naval Institute, 1983. ISBN 0-87021-739-9.
↑ USS „Lexington” był redesygnowany na CVA przed ukończeniem programu SCB-27C/125

Bibliografia edytuj

Norman Friedman: U.S. Aircraft Carriers: An Illustrated Design History. Annapolis: Naval Institute, 1983. ISBN 0-87021-739-9.

Zobacz też edytuj

SCB-27

Linki zewnętrzne edytuj

SCB-125 modernization of Essex/Ticonderoga class aircraft carriers, (CVA/CVS 9-12, 14-16, 18-20, 31, 33-34 & 38). [dostęp 2016-06-07]. (ang.).

[1] Norman Friedman: U.S. Aircraft Carriers: An Illustrated Design History. Annapolis: Naval Institute, 1983. ISBN 0-87021-739-9.

[2] USS „Lexington” był redesygnowany na CVA przed ukończeniem programu SCB-27C/125

[1]

[2]