Sacha Jones (ur. 8 listopada 1990 w Auckland) – australijska tenisistka, do 2012 roku reprezentująca Nową Zelandię, reprezentantka Nowej Zelandii w Fed Cup.

Sacha Jones
Ilustracja
Państwo

 Australia

Data i miejsce urodzenia

8 listopada 1990
Auckland

Wzrost

168 cm

Gra

praworęczna, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

2008

Zakończenie kariery

2014

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 10 ITF

Najwyżej w rankingu

150 (8 października 2012)

Australian Open

1R (2013)

Roland Garros

1Q (2011–2013)

Wimbledon

2Q (2011, 2013)

US Open

2Q (2011)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

0 WTA, 2 ITF

Najwyżej w rankingu

169 (29 października 2012)

Australian Open

2R (2012)

Kariera tenisowa edytuj

Karierę w zawodowych meczach rozpoczęła w wieku piętnastu lat, we wrześniu 2005 roku, na turnieju ITF w australijskim Mackay. Wygrała tam kwalifikacje i w turnieju głównym doszła do drugiej rundy. Tydzień później powtórzyła swoje osiągnięcie, tym razem na turnieju w Rockhampton. Rok później, w październiku 2006 roku otrzymała dziką kartę do turnieju w Traralgon, w którym dotarła do ćwierćfinału, pokonując po drodze Ellen Barry i Sandy Gumulyę. W ćwierćfinale trafiła na rodaczkę Marinę Erakovic, tenisistkę rozstawioną w tym turnieju z nr 4 i przegrała 1:6, 0:6. W 2007 roku osiągnęła dwa półfinały, w Vigo i Taizou, przegrywając odpowiednio z Mariną Erakovic i Han Xinyun.

W styczniu 2008 roku, z dzika kartą, wzięła udział w kwalifikacjach do turnieju wielkoszlemowego Australian Open, ale dopadła w pierwszej rundzie po przegranym meczu z Yuan Meng. Po tym nieudanym debiucie w turniejach WTA kontynuowała grę w turniejach ITF i w listopadzie osiągnęła swój pierwszy finał w Manili.

Rok 2009 przyniósł jej największe jak dotąd sukcesy w karierze, w postaci pięciu wygranych turniejów w grze pojedynczej i jednego w grze podwójnej rangi ITF. W czerwcu, w amerykańskim Brownsville wygrała zarówno turniej singlowy, pokonując w finale Ester Goldfeld jak i deblowy, w którym w parze z Ashley Weinhold pokonała parę Ester Goldfeld/Macall Harkins. 22 września rozpoczęła start do swoistego rekordu, wygranych 24 meczów z rzędu. Najpierw wygrała trzy turnieje w Australii, potem jeden w USA i w następnym dotarła do finału. Pokonała w nich, między innymi, trzykrotnie Alicię Molik, tenisistkę która wcześniej była nr 8 na świecie. Serię zwycięstw przerwała jej dopiero Varvara Lepchenko, z którą przegrała na turnieju w Phoenix. Po tym wielkim wyczynie tenisistka awansowała na 167 miejsce w światowym rankingu WTA.

W lutym 2010 roku wystąpiła po raz pierwszy w turnieju głównym WTA, w Pattaya, do którego dostała się z kwalifikacji. Przegrała jednak w pierwszej rundzie, po trzysetowym pojedynku, z Albertą Brianti. W 2011 roku po raz drugi zagrała w turnieju głównym, tym razem z dziką kartą, na turnieju w Auckland, ale przegrała w pierwszej rundzie ze Swietłaną Kuzniecową.

Reprezentowała również swój kraj w rozgrywkach Fed Cup.

W 2014 zakończyła karierę sportową.

Wygrane turnieje rangi ITF edytuj

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75 000 $
turnieje z pulą nagród 50 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza edytuj

Data Turniej Kat. ($) Naw. Finalistka Wynik
1. 21/06/2009 Brownsville ITF 10 000 twarda   Ester Goldfeld 6:3, 2:6, 6:0
2. 27/09/2009 Darwin ITF 25 000 ziemna   Bojana Bobusic 6:4, 6:1
3. 11/10/2009 Mount Gambier ITF 25 000 twarda   Alicia Molik 4:6, 6:4, 6:3
4. 18/10/2009 Port Pirie ITF 25 000 twarda   Alicia Molik 3:6, 6:1, 7:5
5. 08/11/2009 Rock Hill ITF 25 000 twarda   Ani Mijačika 6:0, 6:4
6. 26/09/2010 Alice Springs ITF 25 000 twarda   Ana Clara Duarte 5:7, 6:3, 6:3
7. 14/11/2010 Esperance ITF 25 000 twarda   Çağla Büyükakçay 6:2, 6:3
8. 24/06/2012 Kristinehamm ITF 25 000 ziemna   Magda Linette 6:4, 6:4
9. 02/09/2012 Cairns ITF 25 000 twarda   Zhang Ling 6:0, 6:2
10. 23/09/2012 Port Pirie ITF 25 000 twarda   Olivia Rogowska 6:2, 7:5

Bibliografia edytuj