Saint-Maximin-la-Sainte-Baume

Saint-Maximin-la-Sainte-Baume
	miejscowość i gmina
	; Bazylika w Saint-Maximin-la-Sainte-Baume
	Herb
Państwo	Francja
Region	Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże
Departament	Var
Okręg	Brignoles
Kod INSEE	83116
Powierzchnia	63,96 km²
Populacja (2010); • liczba ludności	; 14 505
• gęstość	224 os./km²
Kod pocztowy	83470
	Położenie na mapie Var Saint-Maximin-la-Sainte-Baume
	Położenie na mapie Francji Saint-Maximin-la-Sainte-Baume
	Położenie na mapie regionu Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże Saint-Maximin-la-Sainte-Baume
	43°27′N 5°52′E/43,450000 5,866667
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Informacje w Wikipodróżach
	Strona internetowa

Saint-Maximin-la-Sainte-Baume – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże, w departamencie Var.

Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwały 9594 osoby, a gęstość zaludnienia wynosiła 150 osób/km² (wśród 963 gmin regionu Prowansja-Alpy-W. Lazurowe Saint-Maximin-la-Sainte-Baume plasuje się na 73. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 105.).

Według legend prowansalskich (X-XI w.) Maria Magdalena wraz z Łazarzem i Martą z Betanii mieli wylądować na Lazurowym Wybrzeżu. W La Sainte Baume miała zamieszkać w jaskini jako pustelnica i pokutnica. Po zmartwychwstaniu i wniebowstąpieniu Jezusa jego wyznawcy stali się ofiarami okrutnych prześladowań ze strony Żydów i Rzymian. Maria Magdalena z Maksyminusem i Marcellusem, należącymi do grona siedemdziesięciu dwóch uczniów Chrystusa, ze swoją siostrą Martą i bratem Łazarzem, z Cedoniuszem - ślepcem uzdrowionym przez Jezusa i z innymi jeszcze chrześcijanami zostali pojmani, uwięzieni na okręcie pozbawionym żagli oraz steru i zepchnięci na morze, aby zginęli (inna wersja opowiada o ich morskiej ucieczce przez prześladowaniami). Udało im się jednak przybić do wybrzeży Francji, do Marsylii, gdzie Maria Magdalena niemal natychmiast zaczęła prowadzić misję wśród pogan.

Zabytki edytuj

gotycki kościół zbudowany w latach 1295 - 1530. Wewnątrz uwagę zwraca ołtarz główny z końca XVII wieku, organy (1773), stalle (1692)^[1].

Przypisy edytuj

↑ Baedeker - Francja. Wyd. I. Bielsko-Biała: Pascal sp. z o.o., 2008, s. 199. ISBN 978-3-8297-6493-3.

Bibliografia edytuj

Francuski urząd statystyczny. (fr.).

[1] Baedeker - Francja. Wyd. I. Bielsko-Biała: Pascal sp. z o.o., 2008, s. 199. ISBN 978-3-8297-6493-3.

[1]