Saltsjöbanankolej aglomeracyjna w Sztokholmie. Składa się z dwóch linii: dłuższa, która kursuje na trasie SlussenSaltsjöbaden oraz krótsza na trasie IgelbodaSolsidan. Linie krzyżują się na stacji Igelboda. Pociągi w dni powszednie kursują z częstotliwością co 20 minut, a wieczorem i w weekend co pół godziny[2].

Saltsjöbanan
kolej aglomeracyjna
Ilustracja
Wjazd kolei do tunelu Stadsgården
Państwo

 Szwecja

Lokalizacja

Sztokholm

Organizator

Storstockholms Lokaltrafik

Operator

Arriva[1]

Liczba linii

2

Lata funkcjonowania

od 1893

Infrastruktura
Długość sieci

18,6 km

Rozstaw szyn

1435 mm

Napięcie zasilania

750 V DC

Liczba stacji

18

Historia edytuj

W 1889 r. szwedzki finansista i polityk Knut A. Wallenberg wykupił 890 ha ziemi pod przyszłe nowoczesne osiedle podmiejskie typu „miasto – ogród”. Wąskie drogi i brak komunikacji zbiorowej spowodowały, że nową dzielnicę postanowiono połączyć z centrum Sztokholmu przy pomocy linii kolejowej. Linię otworzono w roku 1893, przedłużono ją po wybudowaniu tunelu długości 693 m. pod górą Ersta. Linię zelektryfikowano w roku 1913, a w 1936 r. doprowadzono ją do Slussen w centrum Sztokholmu[1].

Od lipca 2016 ruch na linii jest częściowo zawieszony[3] na czas remontu linii, skoncentrowanego głównie na bezpieczeństwie i zmniejszeniu ryzyka wypadków[4]. Pociągi kursują tylko do stacji Henriksdal, położonej na granicy gmin Nacka i Sztokholm. W międzyczasie na końcu linii realizowany jest projekt Nya Slussen. Wznowienie ruchu na całej długości linii zapowiedziane jest na rok 2023.

Linie edytuj

Linie Trasa Czas podróży Długość Stacje
L25 SlussenSaltsjöbaden 30 min 16 km 14
L26 IgelbodaSolsidan 6 min 3 km 5
Razem: 18,6 km 18

Przypisy edytuj

  1. a b Stockholm/Saltsjöbanan. [dostęp 2016-12-04]. (szw.).
  2. Slussen - Henriksdal - Saltsjöbaden. [dostęp 2011-12-07]. (szw.).
  3. Tio år tills tågen når Slussen igen. [dostęp 2016-12-04]. (szw.).
  4. Saltsjöbanan rustas upp. [dostęp 2016-12-04]. (szw.).