Salvador Elá Nseng
Salvador Elá Nseng – wojskowy, dyplomata i polityk z Gwinei Równikowej.
Urodził się w Añisoc. Należy do grupy etnicznej Bubi[1].
Studiował w akademii wojskowej w Saragossie (1963-1965). Wśród jego studenckich towarzyszy znaleźli się przyszli prominentni politycy gwinejscy, tacy jak Eulogio Oyó i Teodoro Obiang Nguema Mbasogo. Placówkę opuścił w stopniu kapitana[2].
Odegrał kluczową rolę w stłumieniu próby zamachu stanu z początku marca 1969[3]. W kolejnych latach pełnił funkcję gubernatora Rio Muni. Pracował również w więzieniu w Bacie, odpowiadał tam za nadzorowanie egzekucji więźniów politycznych.
Popadł w niełaskę po nieudanym zamachu stanu z 1976, został wtrącony do więzienia Playa Negra w Malabo. Był jednym z kluczowych uczestników zamachu stanu z początku sierpnia 1979, który obalił prezydenta Macíasa Nguemę. Dowodził siłami zamachowców w Malabo. W nowym rządzie odgrywał jedną z kluczowych ról, zaraz po Nguemie Mbasogo. Pełnił funkcję drugiego wiceprzewodniczącego Najwyższej Rady Wojskowej, odpowiadał również za resortu finansów i handlu[4]. W tym charakterze negocjował pierwsze umowy o współpracy z Francją i Hiszpanią[5][6][7], podpisane pod koniec 1979. W tym samym roku przejął kierownictwo gwinejskiego banku centralnego.
W lutym 1980 zdymisjonowany, otrzymał stanowisko ambasadora Gwinei Równikowej w Chinach[8]. Pełnił je do 1986. Został następnie przesunięty na analogiczne stanowisko w Etiopii[9].
W 2013 został wybrany do senatu, jako reprezentant rządzącej Partii Demokratycznej[10]. Mandat wykonywał do 2018.
Jest znany z bliskich relacji z prezydentem Teodoro Obiangem Nguemą Mbasogo[11]. Odznaczony Orderem Izabeli Katolickiej[12].
Przypisy edytuj
- ↑ El Consejo Militar guineano abre el poder a miembros de la etnia bubi. elpais.com. [dostęp 2020-09-05]. (hiszp.).
- ↑ Cesado el "número tres" del régimen ecuatoguineano. elpais.com. [dostęp 2020-09-05]. (hiszp.).
- ↑ Don Atanasio, héroe y mártir. ondobacheng.over-blog.com. [dostęp 2020-09-05]. (hiszp.).
- ↑ Cronología Histórica de Guinea Ecuatorial. guineaecuatorialhistoria.blogspot.com. [dostęp 2020-09-05]. (hiszp.).
- ↑ Acuerdo complementario de 31 de octubre de 1979 entre el Gobierno del Reino de España y el Gobierno de la República de Guinea Ecuatorial sobre asistencia técnica en el campo de las ciencias geográficas, firmado en Madrid.. boe.es. [dostęp 2020-09-05]. (hiszp.).
- ↑ Acuerdos complementarios al Tratado de Amistad y Cooperación entre el Reino de España y la República de Guinea Ecuatorial, firmado el 23 de octubre de 1980.. boe.vlex.es. [dostęp 2020-09-05]. (hiszp.).
- ↑ ACCORD1 DE COOPÉRATION ÉCONOMIQUE, TECHNIQUE, SCIENTIFIQUE ET CULTURELLE ENTRE LE GOUVERNE MENT DE LA RÉPUBLIQUE FRANÇAISE ET LE GOUVER NEMENT DE LA RÉPUBLIQUE DE GUINÉE ÉQUATORIALE. ambafrance.org. s. 4. [dostęp 2020-09-05]. (fr.).
- ↑ 3 DE AGOSTO 2017. SEGUNDA CARTA ABIERTA A LAS FUERZAS ARMADAS DE LA REPÚBLICA DE GUINEA ECUATORIAL.. cored.es. [dostęp 2020-09-05]. (hiszp.).
- ↑ «REPORT OF THE EXTRA-ORDINARY MEETING OF INTER-GOVERNMENTAL EXPERTS OF TRANSPORT, COMMUNICATIONS AND PLANNING. 2-6 MAY 1991, ADDIS ABABA, ETHIOPIA». uneca.org. [dostęp 2020-09-05]. (ang.).
- ↑ RELACIÓN COMPLETA DE SENADORES Y DIPUTADOS. diariorombe.es. [dostęp 2020-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-09)]. (hiszp.).
- ↑ OBIANG NGUEMA, PRESIDENTE DE GUINEA ECUATORIAL Y CAPITAN GENERAL DE LAS FUERZAS ARMADAS, EXPULSA A SU TENIENTE GENERAL, MELANIO EBENDENG NSOMO, DE SU RESIDENCIA OFICIAL, ORDENANDOLE IR A VIVIR EN UNA CHABOLA UBICADA EN UN BARRIO DE LA CIUDAD DE MALABO.. candidaturaindependiente-guineaecuatorial.com. [dostęp 2020-09-05]. (hiszp.).
- ↑ «REAL DECRETO 2853/1979. de 12 de diciembre. por el que se concede la Gran Cruz de la Orden de Isabel la Católica a los señores que se indican.». boe.es. s. 1. [dostęp 2020-09-05]. (hiszp.).