Samuel Eccleston PSS (ur. 27 czerwca 1801 w Chestertown, Maryland, zm. 22 kwietnia 1851 w Georgetown, Dystrykt Kolumbii) – amerykański duchowny katolicki, arcybiskup metropolita Baltimore w latach 1834-1851.

Samuel Eccleston PSS
Arcybiskup Baltimore
ilustracja
Kraj działania

Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

27 czerwca 1801
Chestertown

Data i miejsce śmierci

22 kwietnia 1851
Georgetown

Miejsce pochówku

Bazylika Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Baltimore

Arcybiskup metropolita Baltimore
Okres sprawowania

1834-1851

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

Kościół łaciński

Prezbiterat

24 kwietnia 1825

Nominacja biskupia

4 marca 1834

Sakra biskupia

14 września 1834

podpis
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

14 września 1834

Miejscowość

Baltimore

Miejsce

Bazylika archikatedralna Wniebowzięcia NMP

Konsekrator

James Whitfield

Współkonsekratorzy

Benedict Joseph Flaget PSS
Francis Patrick Kenrick

Przyszedł na świat w rodzinie duchownego episkopalnego. Ojciec, który miał już trójkę dzieci z poprzedniego małżeństwa, zmarł gdy Samuel był jeszcze mały. Matka wyszła ponownie za mąż za katolika nazwiskiem Stenson. Podczas nauki w St. Mary's College w Baltimore, dnia 29 maja 1819 dokonała się jego konwersja. Zdecydował się wówczas zostać kapłanem i rozpoczął formację seminaryjną w Baltimore. Ponadto wstąpił do Zgromadzenia św. Sulpicjusza. Święcenia kapłańskie otrzymał z rąk abpa Ambrose Maréchala 24 kwietnia 1825. Wyjechał następnie na dalsze studia do Issy we Francji. Po powrocie do kraju pracował jako wykładowca na swej alma mater w Baltimore, gdzie od 1829 był rektorem.

4 marca 1834 otrzymał nominację na koadiutora, z prawem następstwa, arcybiskupa baltimorskiego Jamesa Whitfielda ze stolicą tytularną Thermae Basilicae. Sakry udzielił mu abp Whitfield, który zmarł już miesiąc później, co oznaczało przejęcie sukcesji przez o. Ecclestona. W chwili przejęcia urzędu był najmłodszym arcybiskupem baltimorskim w dotychczasowej historii. Paliusz otrzymał 1 listopada 1835. W latach 1834-1840 administrator apostolski diecezji Richmond (zrezygnował z tej funkcji po nominacji ordynariusza, co ostatecznie likwidowało kilkunastoletni wakant na stanowisku biskupa tej diecezji). Podczas jego rządów przewodził pięciu Synodom Prowincjonalnym, wzrosła też znacznie liczba kościołów i szkół prowadzonych przez zakony. Zmarł w swej rezydencji arcybiskupiej.

Bibliografia edytuj