Wikipedia

Sanktuarium Matki Bożej Loretańskiej w Loretto

Sanktuarium Matki Bożej Loretańskiej w Loretto – sanktuarium maryjne znajdujące się w Gminie Wyszków.

Kaplica Matki Bożej Loretańskiej
Ilustracja
Wnętrze kaplicy
Państwo

 Polska

Miejscowość

Loretto

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Wezwanie

Matki Bożej Loretańskiej

Położenie na mapie gminy Wyszków
Mapa konturowa gminy Wyszków, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kaplica Matki Bożej Loretańskiej”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kaplica Matki Bożej Loretańskiej”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kaplica Matki Bożej Loretańskiej”
Położenie na mapie powiatu wyszkowskiego
Mapa konturowa powiatu wyszkowskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kaplica Matki Bożej Loretańskiej”
Ziemia52°34′23,91″N 21°34′56,46″E/52,573308 21,582350
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Historia edytuj

Jego początki związane są z zakupem, od dziedzica Antoniego Ziatkowskiego, 130-hektarowego[2] majątku Zenówka przez księdza Ignacego Kłopotowskiego (założyciela Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Loretańskiej) w roku 1928. Rok później zmieniono nazwę miejscowości na Loretto, co ma być nawiązaniem do włoskiego Loreto, w którym znajduje się Sanktuarium Santa Casa[3].

Pierwotnie w Loretto mieściła się leśna kaplica z Najświętszym Sakramentem. We wrześniu 1928 ksiądz Kłopotowski sprowadził z Piekar Śląskich kamienną figurę Matki Bożej Niepokalanej z Lourdes. Umieszczono ją w specjalnie w tym celu przygotowanej grocie i poświęcono 7 września 1928. W 1932, po śmierci fundatora, figurę przemieszczono do kaplicy z czerwonej cegły, wzniesionej w pobliżu groty. Miejsce to zyskiwało wówczas na popularności wśród pielgrzymów[2].

We wrześniu 1939 zakonnice musiały opuścić swoją siedzibę i przebywały w Korytnicy Węgrowskiej. Podczas okupacji niemieckiej w Loretto mieścił się konspiracyjny szpital polowy Armii Krajowej[2].

Prace nad budową dużej kaplicy rozpoczęły się dopiero w roku 1952 (w czerwcu plany budowy zatwierdziły władze). W październiku 1953 komuniści wstrzymali jednak budowę, rozpoczęli szykanowanie zakonnic oraz grabież majątku kościelnego. Sytuacja zmieniła się w 1956, kiedy udzielono ponownego pozwolenia na budowę, jednak już tylko klasztoru z kaplicą. Projekt całości stworzył Stanisław Marzyński. Mimo niesprzyjających okoliczności politycznych (szykany komunistów i dalsza częściowa grabież materiałów budowlanych) kaplica była gotowa w stanie surowym już w 1959, a 19 marca 1960 odprawiono w niej pierwszą mszę świętą. 9 grudnia 1966 arcybiskup Bronisław Dąbrowski poświęcił ufundowaną przez siebie 25-centymetrową figurę maryjną. Potem trwały prace wykończeniowe w kaplicy, np. elewacja zewnętrzna gotowa była dopiero w 1971 – stąd napis na frontonie: Bogu w Trójcy Świętej Jedynemu i Matce Bożej Loretańskiej 1971. Za wystrój kaplicy odpowiedzialność powierzono Jerzemu Machajowi. 19 lutego 1984 kaplica została poświęcona przez biskupa Jerzego Modzelewskiego[3] (początkowo pod wezwaniem Matki Bożej Różańcowej). W 1981 sprowadzono z Włoch nową figurę Matki Bożej Loretańskiej. Zastąpiła ona wcześniejszą, ufundowaną przez Teresę i Józefa Pawliczaków z Fryburga, która miała 120 cm wysokości i wyrzeźbiona była z ciemnego drewna w Mediolanie[2].

W 1987 prymas Józef Glemp podniósł kaplicę do godności sanktuarium maryjnego. W 1999 biskup Kazimierz Romaniuk wydał dekret ustanawiający Sanktuarium ku czci Matki Bożej Loretańskiej. W 2000 stanowiło ono kościół stacyjny Roku Wielkiego Jubileuszu[2].

Obiekty edytuj

W Loretto oprócz klasztoru loretanek i domu nowicjatu mieści się także dom opieki dla seniorów, domy rekolekcyjne, wypoczynkowe i kolonijne (działające od 1928[2]). Znajdująca się tam kaplica jest pod wezwaniem Matki Bożej Loretańskiej (pierwotnie Matki Bożej Różańcowej)[3].

Galeria edytuj

  •  
    Drogowskaz
  •  
    Grób ks. Kłopotowskiego
  •  
    Nowy kościół
  •  
    Wnętrze nowego kościoła
  •  
    Kaplica Matki Bożej Loretańskiej (stary kościół)

Przypisy edytuj

  1. ↑ Organy - Polskie Wirtualne Centrum Organowe [online], organy.pro [dostęp 2017-11-15].
  2. ↑ a b c d e f M. Klara Bielecka, Przewodnik po polskim Loretto. Sanktuarium Maryjne, Warszawa: Wydawnictwo Sióstr Loretanek, 2006, s. 3-7, ISBN 83-7257-227-5, OCLC 749801077 [dostęp 2023-02-18].
  3. ↑ a b c Sanktuarium Matki Bożej Loretańskiej. loretanki.pl. [dostęp 2012-06-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (29 października 2012)].

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Sanktuarium_Matki_Bożej_Loretańskiej_w_Loretto&oldid=71084690”