Sarmīte Ēlerte (ur. 8 kwietnia 1957 w Rydze) – łotewska dziennikarka i polityk, w latach 1992–2008 redaktor naczelna dziennika „Diena”, w latach 2010–2011 minister kultury Republiki Łotewskiej, była radna Rygi.

Sarmīte Ēlerte
Ilustracja
Sarmīte Ēlerte (2010)
Data i miejsce urodzenia

8 kwietnia 1957
Ryga

Redaktor naczelny „Dieny
Okres

od 1992
do 2008

Poprzednik

Viktors Kalniņš

Następca

Anita Brauna

Minister kultury Łotwy
Okres

od 3 listopada 2010
do 25 października 2011

Przynależność polityczna

Jedność

Poprzednik

Ints Dālderis

Następca

Žaneta Jaunzeme-Grende

Życiorys edytuj

Po uzyskaniu matury w szkole średniej nr 45 w Rydze studiowała dziennikarstwo na Uniwersytecie Łotwy w Rydze, które ukończyła w 1980. W latach 1983–1988 zaocznie studiowała krytykę filmową we Wszechzwiązkowym Państwowym Instytucie Kinematografii. Od 1978 do 1988 pracowała w piśmie kulturalnym „Literatūra un Māksla”, gdzie zajmowała się m.in. tematyką kina, telewizji i fotografii. W 1988 zaangażowała się w tworzenie komórki informacyjnej Łotewskiego Frontu Ludowego. Po zwycięstwie frontu w wyborach w 1990 została dyrektorem centrum informacyjnego Rady Najwyższej – funkcję pełniła do 1991. W 1990 objęła funkcję zastępcy redaktora naczelnego nowo utworzonego pisma „Diena”, zaś w dwa lata później stanęła na czele redakcji (do 2008). Kierowała strukturami Open Society Foundations (fundacji George’a Sorosa) na Łotwie (1997–2006). W 2007 została członkiem założycielem Europejskiej Rady Spraw Zagranicznych, w skład której weszli m.in. Mart Laar, Martti Ahtisaari, Joschka Fischer i George Soros[1]. Stanęła także na czele organizacji Baltic to Black Sea Alliance (BBSA)[2]. Była przewodniczącą krajowej rady kultury.

W 2007 wraz z Sandrą Kalniete była inicjatorką tzw. rewolucji parasolkowej (łot. lietussargu revolūcija) skierowanej przeciwko oligarchom i ugrupowaniom rządzącym. W 2009 zaangażowała się w proces konsolidacji sił łotewskiej centroprawicy. W marcu 2010 założyła towarzystwo na rzecz reform nazwane imieniem ZigfrīdsaAnny Meierovicsa[3]. W wyborach w 2010 otwierała listę wyborczą Jedności w Semigalii, uzyskując mandat posłanki na Sejm X kadencji[4] jako przedstawicielka Związku Obywatelskiego.

3 listopada 2010 została ministrem kultury w drugim rządzie Valdisa Dombrovskisa[5]. Funkcję pełniła do 25 października 2011. Nie weszła w skład Sejmu XI kadencji[6]. Została doradcą premiera Valdisa Dombrovskisa[7].

W listopadzie 2012 uzyskała nominację Jedności na kandydatkę na urząd burmistrza Rygi w wyborach w 2013[8]. Po wyborach została radną i przewodniczącą frakcji Jedności w radzie miejskiej[9]. Mandat radnej sprawowała do wiosny 2017.

Życie prywatne edytuj

Jest córką Ansisa Ēlertsa, który w czasie II wojny światowej był redaktorem naczelnym gazety „Tautas balss”, której linia programowa była tak antysowiecka, jak i antynazistowska. Jej brat Ivars Ēlerts sprawował mandat deputowanego do Rady Najwyższej Łotewskiej SRR (1990–1993). Ma syna.

Odznaczenia edytuj

Odznaczona Orderem Świętego Olafa (1998) oraz Orderem Trzech Gwiazd III klasy (1999).

Przypisy edytuj

  1. Sarmite Elerte steps down as editor in chief of latvian newspaper Diena. baltic-course.com, 6 czerwca 2008. [dostęp 2017-09-29]. (ang.).
  2. Serwis CVK – Wybory 2010. [dostęp 2017-09-29]. (łot.).
  3. Ēlerte dibina «Meierovica biedrību par progresīvām pārmaiņām. tvnet.lv, 21 marca 2010. [dostęp 2017-09-29]. (łot.).
  4. 10.Saeima: Sarmīte Ēlerte. saeima.lv. [dostęp 2017-09-29]. (łot.).
  5. Kultūras ministres Sarmītes Ēlertes prioritātes, uzsākot darbu Valda Dombrovska vadītajā Ministru kabinetā. km.gov.lv, 3 listopada 2010. [dostęp 2017-09-29]. (łot.).
  6. „Vienotības” saraksta līderi – Kristovskis, Štokenbergs un Ēlerte – cieš sakāvi. nra.lv, 18 września 2011. [dostęp 2017-09-29]. (łot.).
  7. Dālderis, Ēlerte un Viņķelis kļuvuši par Dombrovska padomniekiem. diena.lv, 21 listopada 2011. [dostęp 2017-09-29]. (łot.).
  8. «Vienotības» Rīgas mēra kandidāte būs Ēlerte. tvnet.lv, 26 listopada 2012. [dostęp 2017-09-29]. (łot.).
  9. Ēlerte: Rīgas satiksme ir Saskaņas centra un Gods kalpot Rīgai slepenā impērija. diena.lv, 27 września 2013. [dostęp 2017-09-29]. (łot.).

Bibliografia edytuj