Satyna – rodzaj atłasu, tkanina najczęściej bawełniana[1], czasem jedwabna, której prawa (błyszcząca) strona ma splot atłasowy wątkowy[2]. Używana głównie na sukienki i inną lekką odzież kobiecą oraz jako materiał podszewkowy[1].

Satyna
Sukienka z satyny, projekt Yves’a Saint Laurenta dla Diora, 1959

W Europie zachodniej satyna wyrabiana od średniowiecza, początkowo w Niderlandach; do Polski importowana[2]. Szerzej zaczęła być stosowana w wieku XIX[1].

Nazwa tkaniny pochodzi od Zaiton, arabskiej nazwy chińskiego miasta Quanzhou[3], a do polszczyzny trafiła za pośrednictwem języka francuskiego, od słowa satin[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c d Krystyna Kubalska-Sulkiewicz, Monika Bielska-Łach, Anna Manteuffel-Szarota: Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Wyd. IV. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 372. ISBN 83-01-12365-6.
  2. a b Irena Turnau, Słownik ubiorów: tkaniny, wyroby pozatkackie, skóry, broń i klejnoty oraz barwy znane w Polsce od średniowiecza do początku XIX w, Semper, 1999, s. 162, ISBN 83-86951-53-2.
  3. Edward Kajdański: Chiny. Leksykon. Warszawa: Książka i Wiedza, 2005, s. 218. ISBN 83-05-13407-5.