Ogończyk tarninowiec

Ogończyk tarninowiec
	Satyrium spini
	(Schiffermüller, 1775)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Podgromada	uskrzydlone
Rząd	motyle
Rodzina	modraszkowate
Podrodzina	ogończyki
Rodzaj	Satyrium
Gatunek	ogończyk tarninowiec
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ogończyk tarninowiec (Satyrium spini) – motyl dzienny z rodziny modraszkowatych.

Wygląd edytuj

Rozpiętość skrzydeł od 29 do 33 mm, dymorfizm płciowy niezbyt wyraźny. Na spodniej stronie skrzydeł „nibygłowa”^[1].

Satyrium spini ♂
Satyrium spini ♂ △

Siedlisko edytuj

Polany w suchych lasach, skraje lasów z niskimi krzewami, zarośla na nasłonecznionych zboczach. W Polsce północno-wschodniej również tereny podmokłe.

Biologia i rozwój edytuj

Wykształca jedno pokolenie w roku (połowa czerwca-początek sierpnia). Rośliny żywicielskie: szakłak pospolity i kruszyna pospolita. Jaja składane są po 2–6 na rozwidleniach gałązek krzewów rosnących w nasłonecznionych miejscach. Jajo zimuje, larwy żerują w ciągu dnia, najpierw na pąkach, potem na liściach. Ich rozwój trwa 1–1,5 miesiąca. Stadium poczwarki trwa 3 tygodnie. Larwom mogą towarzyszyć mrówki (hurtnica pospolita lub inne gatunki z rodzaju Formica)

Rozmieszczenie geograficzne edytuj

Gatunek zachodniopalearktyczny, rozprzestrzeniony od Półwyspu Iberyjskiego przez większość Europy, Turcję i Kaukaz po Iran^[2]. Na terenie Polski występuje lokalnie w środkowej, południowej i wschodniej części kraju.

Przypisy edytuj

↑ Marcin Sielezniew. Tajemnice motylich skrzydeł. Część I. „Matecznik Białowieski”. 3, s. 13, 2008.
↑ Markku Savela: Satyrium. [w:] funet.fi [on-line]. [dostęp 2017-05-04].

Bibliografia edytuj

Marcin Sielezniew, Izabela Dziekańska: Motyle dzienne. Warszawa: Multico, 2010, s. 147.

[1] Marcin Sielezniew. Tajemnice motylich skrzydeł. Część I. „Matecznik Białowieski”. 3, s. 13, 2008.

[2] Markku Savela: Satyrium. [w:] funet.fi [on-line]. [dostęp 2017-05-04].

[1]

[2]