Wikipedia

Schronisko PTTK na Kudłaczach

Schronisko PTTK na Kudłaczach – górskie schronisko turystyczne Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego w Paśmie Lubomira i Łysiny[1]. Schronisko znajduje się na wysokości 730 m n.p.m. na polanie Nad Nowinami, pomiędzy szczytami Łysiny (891 m) i Działka (622 m)[2]. Według regionalizacji fizycznogeograficznej Jerzego Kondrackiego pasmo to należy do Beskidu Wyspowego[3]. Na mapach i w przewodnikach turystycznych zaliczane jest przeważnie do Beskidu Makowskiego[4], a w niektórych przewodnikach do Beskidu Myślenickiego[5].

Schronisko PTTK na Kudłaczach
Ilustracja
Schronisko w sierpniu 2016
Państwo

 Polska

Pasmo

Beskid Wyspowy

Wysokość

730 m n.p.m.

Data otwarcia

10 września 1994

Właściciel

Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze

Położenie na mapie gminy Pcim
Mapa konturowa gminy Pcim, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Schronisko PTTK na Kudłaczach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Schronisko PTTK na Kudłaczach”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Schronisko PTTK na Kudłaczach”
Położenie na mapie powiatu myślenickiego
Mapa konturowa powiatu myślenickiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Schronisko PTTK na Kudłaczach”
Ziemia49°46′56,4″N 20°01′20,9″E/49,782333 20,022472
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Historia edytuj

Schronisko powstało z inicjatywy Oddziału Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego w Myślenicach. Duże zaangażowanie w sprawę budowy miał również Edward Moskała, z ramienia Zarządu Głównego PTTK. 26 września 1989 dokonano zakup działki pod przyszły obiekt. Wykopy pod fundamenty schroniska wykonali uczniowie Liceum Ogólnokształcącego w Myślenicach. Projektantem schroniska był Władysław Piwowarczyk. Roboty budowlane w okresie od 15 marca 1990 wykonywała brygada z Pcimia: Jan Kudłacz, Tadeusz Kudłacz oraz Jan Kudłacz. 11 lipca 1991 nastąpił odbiór robót. Obiekt został udostępniony turystom na początku sierpnia 1991. Uroczyste otwarcie i poświęcenie nastąpiło 10 września 1994. Wsparcia finansowego w realizacji inwestycji udzielił oddziałowi Fundusz Schronisk Górskich Komisji Turystyki Górskiej Zarządu Głównego PTTK, spółka „Efekt” z Myślenic, Zarząd Miasta i Gminy w Myślenicach oraz Zarząd Gminy w Pcimiu.

Budynek jest murowany, obłożony drewnem. W momencie oddania do użytku posiadał przeszkloną werandę od strony zachodniej. W późniejszych latach był powiększany przez dobudowę nowej części od strony zachodniej oraz budowę tarasu.

Oferta edytuj

W budynku znajduje się 37 miejsc noclegowych w pokojach dwu-, kilku- i wieloosobowych. W schronisku działa kuchnia, jest jadalnia, prysznic, toalety i bieżąca woda. Schronisko dysponuje sporym terenem, na którym znajdują się dwie wiaty, ławki i stoły. Z otwartych terenów przy schronisku roztacza się szeroka panorama widokowa.

Początkowo obiekt był otwarty tylko w weekendy oraz w sezonie letnim. Obecnie jest czynny przez cały rok. Do schroniska można dotrzeć drogą dojazdową z Pcimia doliną potoku Suszanka oraz koleją krzesełkową z Zarabia w Myślenicach na Chełm.

Gospodarze schroniska edytuj

  • Jan Kudłacz (1994-1995)
  • Jan Bała i Wiesław Wójcik (1995-1997)
  • Jan Bała, Wiesław Wójcik i Jan Kudłacz (1997)
  • Jan Kudłacz (1997-2005)
  • Agata i Krzysztof Knofliczek (od 2005)

Szlaki turystyczne edytuj

  Myślenice – Uklejna – Działek (węzeł szlaków) – polana Kudłacze – Łysina – Lubomir – Kasina Wielka
  Poręba – Przełęcz Sucha – Kudłacze
  Pcim – Kudłacze – Łysina

Galeria edytuj

  •  
    Budynek schroniska
  •  
    Część gospodarcza schroniska
  •  
    Napis nad wejściem do schroniska
  •  
    Napis na ścianie schroniska
  •  
    Tablica o ppor. Wincentym Horodyńskim na ścianie schroniska
  •  
    Bar i kominek w jadalni schroniska
  •  
    Jadalnia w schronisku
  •  
    Wiaty na terenie schroniska
  •  
    Otoczenie schroniska o zachodzie słońca
  •  
    Budynek schroniska w 2009

Przypisy edytuj

  1. ↑ Beskid Wyspowy 1:50 000. Mapa turystyczna. Kraków: Wyd. Compass, 2006. ISBN 83-89165-86-4.
  2. ↑ Dariusz Dyląg, Piotr Sadowski: Beskid Myślenicki. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2005. ISBN 83-89188-41-4.
  3. ↑ Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 1998. ISBN 83-01-12479-2.
  4. ↑ Andrzej Matuszczyk: Beskid Wyspowy. Pruszków: Oficyna Wyd. „Rewasz”, 2001. ISBN 83-85557-86-5.
  5. ↑ Dariusz Dyląg, Piotr Sadowski: Beskid Myślenicki. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2005. ISBN 83-89188-41-4.

Bibliografia edytuj

  • Tomasz Biesik: Schroniska górskie dawniej i dziś. Beskid Makowski, Beskid Wyspowy, Gorce, Pieniny i Beskid Sądecki. Bielsko-Biała: Wyd. "Logos" Agnieszka Korzec-Biesik, 2013, s. 20-28. ISBN 978-83-925599-5-5.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Schronisko_PTTK_na_Kudłaczach&oldid=65551636”