Schronisko w Diablej Bramie
Schronisko w Diablej Bramie – schronisko w Dolinie Będkowskiej we wsi Będkowice w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Wielka Wieś[1]. Jest to rejon Wyżyny Olkuskiej w obrębie Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej[2].
Plan jaskini | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie | |
Właściciel |
prywatny |
Długość |
6 m |
Głębokość |
3 m |
Wysokość otworów |
390 m n.p.m. |
Wysokość otworów nad dnem doliny |
30 m |
Ekspozycja otworów |
ku WNW |
Kod |
J.Olk.I-07.22 |
Położenie na mapie gminy Wielka Wieś | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu krakowskiego | |
50°10′38″N 19°44′55″E/50,177222 19,748611 | |
Strona internetowa |
Opis obiektu
edytujZnajduje się w orograficznie lewych zboczach Doliny Będkowskiej, w górnej skale Czarcich Wrót, 5 m nad wąską asfaltową drogą prowadzącą z Będkowic do dna Doliny Będkowskiej. Jest to tunel o okrągłym przekroju i długości około 6 m. Jego dolny otwór (nad drogą) ma wysokość około 3 m. Dno tunelu stromo wznosi się w górę; górny otwór o wysokości około 2 m znajduje się 3 m wyżej. Ściany tunelu są silnie zwietrzałe[1].
Tunel powstał w późnojurajskich wapieniach skalistych w wyniku procesów krasowych. Jest pozostałością większej jaskini, która uległa zniszczeniu w wyniku erozji. Jest suchy, w całości oświetlony rozproszonym światłem słonecznym i w pełni poddany wpływom środowiska zewnętrznego. Namulisko składa się z wapiennego gruzu zmieszanego z iłem. Nacieków brak. Na ścianach rozwijają się glony[1].
Schronisko po raz pierwszy opisał Kazimierz Kowalski w 1951 r. On też sporządził jego pierwszy plan[3]. W październiku 2009 r. dokumentację wykonał Andrzej Górny, a plan sporządził Marcin Pruc[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Andrzej Górny , Schronisko w Diablej Skale, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2021-05-01] .
- ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa, Wyd. Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ K. Kowalski. Jaskinie Polski, tom. 1. Warszawa: Państwowe Muzeum Archeologiczne, 1951.