Scindapsus pstry

Scindapsus pstry
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	żabieńcowce
Rodzina	obrazkowate
Podrodzina	Monsteroideae
Rodzaj	scindapsus
Gatunek	scindapsus pstry
	Nazwa systematyczna
	Scindapsus pictus Hassk.; Tijdschr. Natuurl. Gesch. Physiol. 9: 164 (1842)
Synonimy
	Scindapsus pothoides Schott; Pothos argyraeus Engl.; Scindapsus argyraeus Engl.; Scindapsus pictus var. argyraeus (Engl.) Engl.; Pothos argenteus W.Bull; Scindapsus pictus var. oblongifolius Engl.;
	Scindapsus pothoides Schott; Pothos argyraeus Engl.; Scindapsus argyraeus Engl.; Scindapsus pictus var. argyraeus (Engl.) Engl.; Pothos argenteus W.Bull; Scindapsus pictus var. oblongifolius Engl.;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Scindapsus pstry (Scindapsus pictus Hassk.) – gatunek wieloletnich, wiecznie zielonych pnączy z rodziny obrazkowatych, pochodzących z obszaru od południowo-wschodniego Bangladeszu do zachodniej i południowej Azji Południowo-Wschodniej.

Zastosowania edytuj

Scindapsus pstry jest szeroko rozpowszechnioną w uprawie rośliną pokojową. Roślina ta jest pnączem o atrakcyjnych, skórzastych, owalnych do sercowatych liściach koloru szmaragdowo- lub błękitnozielonego z białawymi plamkami. Największą popularnością cieszy się jego kultywar 'Argyraeus'^[4].

Uprawa edytuj

Wymagania: Jest to roślina trudna w uprawie, dużo bardziej wymagająca od epipremnum złotego. Wymaga stanowiska ciepłego o wysokiej wilgotności powietrza. Powinna być uprawiana w oknie kwiatowym, szklarence lub terrarium.

Pielęgnacja: Nie toleruje bezpośredniego nasłonecznienia. Wymagane jest utrzymywanie raczej stałej temperatury (21–27 °C), dopuszczalne jest obniżenie jej jedynie zimą do minimum 13 °C)^[5].

Rozmnażanie: Wiosną z wierzchołkowych sadzonek pędowych lub odcinków łodygi z jednym pąkiem. Sadzonki łatwo ukorzeniają się w wodzie lub bezpośrednio w podłożu^[4].

Przypisy edytuj

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-10-25] (ang.).
↑ ^a ^b The Plant List. [dostęp 2012-12-18].
↑ ^a ^b Mieczysław Czekalski: Cisus, hoja, filodendron...: rośliny pnące ozdobą mieszkania. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1988, s. 40. ISBN 83-09-01250-0.
↑ Epipremnum i Scindapsus rodzina Araceae (Obrazkowate). Miejski Ogród Botaniczny w Zabrzu. (pol.).

Bibliografia edytuj

Rafael Govaerts, David G. Frodin: World Checklist and Bibliography of Araceae (and Acoraceae). The Board of Trustees of the Royal Botanic Gardens, Kew, 2002. [dostęp 2010-10-25]. (ang.).

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-10-25] (ang.).

[TPL-3] The Plant List. [dostęp 2012-12-18].

[czek-4] Mieczysław Czekalski: Cisus, hoja, filodendron...: rośliny pnące ozdobą mieszkania. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1988, s. 40. ISBN 83-09-01250-0.

[mob-5] Epipremnum i Scindapsus rodzina Araceae (Obrazkowate). Miejski Ogród Botaniczny w Zabrzu. (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]